അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ

ഹിന്ദുഷ് പർവ്വതനിരകളണിഞ്ഞ് വേദനതിന്നു കിടക്കുകയാണ് അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ.
ആറാൾ കടലിലേക്ക് ആമു നദി അഫ്ഗാന്റെ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയിൽ മനം നൊന്ത് ഒഴുകുന്നു.

വെടിയൊച്ചയിലും സ്ഫോടനശബ്ദത്തിലും നടുങ്ങിത്തരിച്ച് ജൂനിപെർ മരങ്ങൾ നിൽക്കുന്നു.
സൈബീരിയൻ കടുവകൾ അപ്രത്യക്ഷമായതുപോലെ അഫ്ഗാനിലെ മനുഷ്യകുലവും മനുഷ്യന്റെ ചോരക്കൊതിയാൽ വരുംനാളുകളിൽ അന്യമാവുമോ.

മുഗൾ സാമ്രാജ്യംപോലെ പല സാമ്രാജ്യങ്ങളുടെയും ഉത്ഭവമായ അഫ്ഗാനിൽ തകർത്തെറിയപ്പെട്ട ബുദ്ധവിശ്വാസങ്ങളുടെയും,ബുദ്ധ സ്തൂപങ്ങളുടെയും അവശിഷ്ടങ്ങൾ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന മണ്ണിൽനിന്ന് ഉയർന്നുവന്ന ഭീകരവാദത്തിന്റെ നാമ്പുകൾ നാശം വിതയ്ക്കുന്നത് അഫ്ഗാന്റെ ഓരോ പുതുപുലരിയേയുമാണ്.

ജീവൻ വാരിപ്പിടിച്ച് പലായനം ചെയ്യേണ്ടിവന്ന ജനത, വെടിക്കോപ്പുകളാൽ തുളയുന്ന മനുഷ്യശരീരങ്ങൾ,വട്ടമിട്ടുപറക്കുന്ന യുദ്ധപ്പറവകൾ കാതടപ്പിക്കുന്ന വെടിയൊച്ചയിലും നിലത്ത് ഒരു വിരിപ്പുപോലുമില്ലാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഒരുപിഞ്ചുകുഞ്ഞ്.
ഇടയ്ക്കിടെ ഞെട്ടിയുണരുന്നുണ്ട്.ആ കുഞ്ഞുമുഖത്ത് വിരിയുന്ന ഭാവങ്ങൾ വായിച്ചെടുക്കാനാവില്ല.
വരണ്ടുണങ്ങിയ കുഞ്ഞിച്ചുണ്ടിൽ മുലപ്പാലിററിക്കാനാവാതെ പട്ടിണിയാൽ തളർന്നിരിക്കുന്നു മാതാവ്...ജനിച്ചത് പാപമോ അതോ ജനിച്ചതു ഭൂമിയിലെ നരകത്തിലോ എന്ന് ചിന്തിക്കും പോലെ ഇരിക്കുന്നു ചില മനുഷ്യ ജന്മങ്ങൾ.

മത തീവ്രവാദവെറിയിൽ ചിന്നഭിന്നമാകുന്ന, വെന്തമനുഷ്യമാംസങ്ങളുടെ രൂക്ഷഗന്ധത്തിൽനിന്ന് ഒരുമോചനം അഫ്ഗാന് ഇനിയുണ്ടാവുമോ.
വെടിയൊച്ചയില്ലാത്തപുലരിക്കായ് ഇനിയെത്രനാൾ കാത്തിരിക്കണം.

By: jayan vijayan