ചെറുപ്പകാലത്തു വായിച്ച കഥയാണ്.

ഒരു രാജാവിൻറെ കൊട്ടാരത്തിൽ ഒരു മുനി വന്നു ചേർന്നു. രാജാവും കൂട്ടരും ചേർന്ന് മുനിയെ സ്വീകരിച്ചു.

സംഭാഷണത്തിനിടയിൽ മുനി പറഞ്ഞു:" ആശയാണ് എല്ലാ ദുഖത്തിനും കാരണം. ഞാൻ സന്തോഷവാനാണ് . കാരണം എനിക്ക് ആശകളില്ല"

മന്ത്രി ഒഴികെ എല്ലാവരും അത് അംഗീകരിച്ചു .

മന്ത്രി വെല്ലുവിളിച്ചു: " അല്ലയോ മുനിവര്യ, നാളെ രാവിലെ താങ്കൾ സഭയിൽ വരൂ. താങ്കളും ആശയിൽ നിന്നും മോചനമില്ലാത്തവനാണ് എന്ന് ഞാൻ തെളിയിച്ചു തരാം"

എല്ലാവരും നടുങ്ങി. മുനി ഒന്നും പറയാതെ ഇറങ്ങിപ്പോയി. രാജാവ് കോപിച്ചു.

മന്ത്രി പറഞ്ഞു:" രാജാവേ, കോപമുപേക്ഷിക്കുക. മുനി നാളെ സഭയിൽ വരട്ടേ, അതിനു ശേഷം ഞാൻ എല്ലാം പറയാം"

രാജാവ് സമ്മതിച്ചു.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ സഭ കൂടി. സഭയിൽ ആദ്യം എത്തിയത് മുനി ആയിരുന്നു. അവസാനമെത്തിയത് മന്ത്രിയും.

മന്ത്രിയെ കണ്ടയുടനെ മുനി പറഞ്ഞു: " ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നു , ഇനി താങ്കൾ തെളിയിക്കുക ഞാൻ ആശയിൽ നിന്നും മോചനമില്ലാത്തവനാണെന്ന് "

രാജാവടക്കം എല്ലാവരും കേൾക്കും മട്ടിൽ മന്ത്രി മറുപടി പറഞ്ഞു:" ഞാൻ തെളിയിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ആരാണ് ഇന്നു സഭയിൽ ആദ്യമെത്തിയത് . അല്ലയോ മുനിവര്യ, താങ്കളല്ലേ. താങ്കളുടെ വാദം ശരിയാണെന്നു തെളിയിക്കാനുള്ള ആശ മനസ്സിൽ കിടന്നതു കൊണ്ടല്ലേ താങ്കൾ ആദ്യം സഭയിൽ എത്തിയത് . താങ്കളുടെ കണ്ണു കണ്ടാലറിയാം , താങ്കൾ ഇന്നലെ രാത്രി ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലെന്ന്."

മുനി തൻറെ അഹങ്കാരം വെടിഞ്ഞു, ശിരസ്സു കുനിച്ചു. തുടർന്ന് രാജാവിനെയും മന്ത്രിയെയും, സദസ്സിനെയും അനുഗ്രഹിച്ച് മുനി തൻറെ യാത്ര തുടർന്നു.

(ആശയെ കീഴടക്കിയവരായി ആരും ഭൂമിയിലില്ല.നല്ല കാര്യങ്ങൾ ആശിക്കാൻ ശീലിക്കുക. സ്വന്തം ഉയർച്ചയ്‌ക്കൊപ്പം അയൽക്കാരും ബന്ധുക്കളും കൂട്ടുകാരും ഉയരാൻ ആശിക്കുക. അസമത്വം ഇല്ലാതെയാവട്ടെ.)

By: Siraj Sarangapani