അമ്മയെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടോ..­.

അമ്മയെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടോ..­..!!! 

ഇല്ല ഞാൻ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ട് പോലുമില്ല.. അച്ഛന്റെ മരണം കൂടി കഴിഞ്ഞതും അമ്മ ഒറ്റക്കായിരിക്കുന്നു­ ആ വീട്ടിൽ.. ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നതും ഇല്ലാത്തതും ഒരു പോലെയാണ്.. ഇപ്പോൾ രണ്ടുവർഷമായി തളർന്നു കിടക്കുയാണ്.. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.. ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്.­. എനിക്ക് ഒരു കഥയുണ്ട് ചിലപ്പോൾ അതാകാം എന്നെ ഇങ്ങനെയാക്കിയത്...

ഒരു ഇടത്തരം വീട്ടിൽ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും അഞ്ചാമത്തെ മകനായിട്ടാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത് എന്നെക്കാളും മുതിർന്ന മൂന്ന് ചേട്ടന്മാരും ഒരു ചേച്ചിയും... പിന്നീട് എനിക്ക് ഒരു അനിയനും ഉണ്ടായി .. ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ ആറുമക്കൾ.. പിറന്നു വീണതേ എനിക്ക് അയാളുടെ ഛായ ആണെന്ന് പലരും പറഞ്ഞു.. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ അയാളെ പോലെ ആകും എന്ന് എല്ലാവരും വിശ്വസിച്ചു.. ചെറുപ്പത്തിലെ എന്റെ ചെറിയ കുസൃതികളെല്ലാം അയാളോട് വച്ച് തട്ടിച്ചപ്പോൾ വലിയ തെറ്റുകളായി മാറി.. അമ്മ എന്നും എന്നെ മറ്റുള്ള മക്കളിൽ നിന്നും വേറിട്ടേ കണ്ടിട്ടുള്ളു...

ഇപ്പോൾ അയാൾ ആരാണ് എന്ന് അറിയണം എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടാകും നിങ്ങൾക്ക്.. !! ഞാൻ പറയാം.. എന്റെ അച്ഛന്റെ ചേട്ടനാണ് ഞാൻ ഇടക്ക് പറയുന്ന "അയാൾ"... ഒരിക്കൽ ഒരു കുടുംബവഴക്കിന്റെ പേരിൽ രണ്ടു പേരെ വെട്ടിക്കൊന്ന് ജയിലിൽ പോയ മനുഷ്യൻ.. അതും ഞാൻ ജനിക്കുന്നതിന് എത്രയോ മുന്നേ... അതിന് പിന്നീട് ജനിച്ചു വീണ ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാണ് ചെയ്തത്..?? എനിക്ക് അയാളുടെ ഛായയുണ്ടെന്ന് ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞ വാക്കിൽ സ്വഭാവവും അങ്ങനെ ആകും എന്ന് മുദ്ര കുത്തപ്പെട്ടതോ...!!! അമ്മ ചേട്ടന്മാരെയും ചേച്ചിയെയും അനിയനേയും സ്നേഹിച്ചതും ലാളിച്ചതും എന്നോട് വേർതിരിവ് കാണിക്കാൻ തുടങ്ങിയതുമെല്ലാം ഈ ഒരു കാരണത്താൽ ആണോ...!! ആകാം.. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ എന്റെ ബാല്യത്തെ വെറുത്തു കൂടെ ആ നശിച്ച ആളെയും...

സ്നേഹിക്കാനും ആശ്വസിപ്പിക്കാനും ആളില്ലാത്തത് കാരണമാകാം പിന്നീട് ഞാൻ ഒരു താന്തോന്നിയായത്... എന്റെ തെറ്റുകൾ മാത്രം കണ്ടവരുടെ ലോകത്തിൽ എന്റെ ചെറിയ ശരികൾ കണ്ട്‌ നല്ലത് പറയാൻ ആരും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു ITIയിൽ പോയി.. പക്ഷെ പഠിപ്പ് മുഴുമിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. രാഷ്ട്രീയ സംഘർഷം കാരണം സ്കൂളിൽ നിന്നും പുറത്താക്കി... പിന്നീട് അങ്ങോട്ടൊരു മടങ്ങിപ്പോക്ക് ഉണ്ടായില്ല.. പത്തൊൻപതാം വയസ്സിൽ സ്വന്തമായി അധ്വാനിക്കാൻ തുടങ്ങി.. സ്വന്തമായി പണിയെടുത്താണ് ഞാനൊരു മൊബൈൽ പോലും സ്വന്തമാക്കിയത്.. ഒരു ചേട്ടൻ ഡോക്ടർ ,ഒരു ചേട്ടൻ ദുബായിൽ ഒരു കമ്പനിയിൽ മാർക്കറ്റിങ് മാനേജർ , മറ്റൊരു ചേട്ടൻ MBA ക്കാരൻ, ചേച്ചിക്ക് ബാങ്കിൽ ജോലി ,അനിയൻ സായിയിൽ(SAI) വർക്ക് ചെയ്യുന്നു.. ഞാൻ മാത്രം ചെറിയ പണികളുമായി നാട്ടിൽ കൂടി.. വായന അത് ഉണ്ട്.. ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാണ്.. എന്റെ പല മുറിവുകൾക്കും മരുന്നായിരുന്നതും അതാണ്...

ഈ സമയത്തായിരുന്നു ഞാൻ അവളെ പരിചയപ്പെടുന്നതും പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയതും.. ജീവിതത്തിൽ സ്നേഹമെന്തെന്നു അറിയാത്ത എനിക്ക് ആദ്യമായി സ്നേഹം പകർന്നവൾ, സ്നേഹം ഉണ്ടെന്ന് പഠിപ്പിച്ചവൾ.. കിട്ടിയതിന്റെ നൂറ് ഇരട്ടിയായി ഞാൻ അത് തിരിച്ചു നൽകി... എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ചിറകു മുളപ്പിച്ചത് അവളോടുള്ള പ്രണയമായിരുന്നു ..ആ പ്രണയമായിരുന്നു എന്റെ പുസ്തക താളിൽ അക്ഷരക്കുഞ്ഞുങ്ങളായി പിറവിയെടുത്തത് .. എന്നാൽ അവിടെയും വിധി അത് എനിക്ക് നേരെ മുഖം തിരിച്ചു നിന്നു.. ഒരേ ജാതി അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവളെ വിവാഹം കഴിച്ചു തരാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന് വീട്ടുകാർ തീർത്തു പറഞ്ഞു.. ഇറക്കി കൊണ്ട് വരുക.. അത് എന്റെ മനസാക്ഷിക്ക് എതിരായിരുന്നു.. ഇരുപത്തിമൂന്ന് വർഷം പൊന്ന് പോലെ വളർത്തിയ മാതാപിതാക്കളുടെ കണ്ണീർ വീഴ്ത്തി എനിക്ക് സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു.. ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാതെ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടവന് ഇനി ഒരു അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും ശാപം കൂടി ഏറ്റു വാങ്ങാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട് അവളെയും വിട്ടുകൊടുത്തു..

എനിക്ക് ഇപ്പോഴും അവളോട് പ്രണയമുണ്ട്.. എന്റെ എഴുത്തുകൾക്ക് വർണ്ണം പകരുന്നത് അവളുടെ ഓർമ്മകളാണ്.. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ എല്ലാം മാറിയിരിക്കുന്നു.. അച്ഛൻ മരിച്ചു.. അമ്മ കിടപ്പായിട്ട് രണ്ടുവർഷമായി.. വീട്ടിൽ ഞാനും അമ്മയും മാത്രം അമ്മയെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.. സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.­. അമ്മയ്ക്ക് എന്നെ ഓർത്തു സങ്കടം ഉണ്ട് ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആകാൻ അറിയാതെയാണെങ്കിലും കാരണക്കാരി ആയി എന്നതിന്റെ പേരിൽ.. പക്ഷെ അമ്മ ഇങ്ങനെ ആകാൻ കാരണം ഞാൻ ആണല്ലോ എന്നൊരു തോന്നൽ ആണ് എന്നെ വേട്ടയാടുന്നത്.. എന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആയതിൽ എനിക്ക് ദുഖമില്ല.. ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കണം അതിന് നല്ല പഠിപ്പും വലിയ ഡിഗ്രികളും വേണമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല.. ജീവിതം എന്നെ പലതും പഠിപ്പിച്ചു.. മുന്നേ ഞാൻ ഒത്തിരി വെറുത്തിരുന്നുവെങ്കി­ലും ഇപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയെയും എന്റെ ജീവിതത്തെയും ഒത്തിരി സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്..­.

Sajith_Vasudevan(ഉണ്ണി...)