ഇളയന്നൂർ കാവിലെ നാഗയക്ഷി ഭാഗം 12

അമ്മാളു കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു എന്റെ നേരെ കുതിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു, അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ സ്നേഹം മാഞ്ഞു ..പകയുടെ കനലുകൾ എരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ...ചുവന്നു തുടുത്ത കണ്ണുകളിൽ നിന്നും നോട്ടം പിൻവലിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്കു കാലെടുത്തു വെച്ചു ..ശരീരം പാതി പുറത്തു എത്തിയപ്പോഴേക്കും അവൾ അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു ..

എന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു, ഒരു പാവയെപോലെ തുക്കിയെടുക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെ അവൾ എന്നെ ആകെത്തേക്കു എറിഞ്ഞു ..ഞാൻ കട്ടിലിന്റെ അരികിൽ നിലത്തടിച്ചു അടിച്ചു വീണു ..എല്ലുകൾ നുറുങ്ങിയപോലെ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി ശരീരം മുഴുവൻ ..അസഹനീയമായ വേദന .ഞാൻ നിലത്തു മലർന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരം കിടന്നു ..

അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അത് കണ്ടത് എന്റെ നേരെ ..മച്ചിന്റെ മുകളിൽ അള്ളി പിടിച്ചുകൊണ്ടു അമ്മാളു എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നു ..അവൾ അവിടെ നിന്ന് എന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് കുതിക്കാൻ ആണ് പരിപാടിയെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി ..ഞാൻ ഇടം കണ്ണിട്ടു വാതിലിന്റെ നേർക്ക് നോക്കി ..അത് അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നേയുള്ളു ഒരു പക്ഷെ തള്ളിയാൽ തുറക്കാവുന്ന രീതിയിൽ ആണ് അത് ..

ഞാൻ കിടന്ന സ്ഥലത്തുനിന്നു എഴുനേറ്റു ഒറ്റ കുതിപ്പിൽ വാതിലിന്റെ അരികിലെത്തി ..പിന്നെ വാതിൽ തള്ളി തുറന്നുകൊണ്ടു വരാന്തയിലേക്ക് ചാടി ..എല്ലാം നിമിഷങ്ങൾക്ക് കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു ..വരാന്തയിൽ നിന്നും ചുമർ പിടിച്ചുകൊണ്ടു ഞാൻ എഴുനേറ്റു ..പിന്നെ വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ..

അമ്മാളു അവിടെ നിൽക്കുണ്ടായിരുന്നു ...അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ ചുവപ്പു അപ്രത്യക്ഷമായിരുന്നു, ദയനീയമായി അവൾ എന്നെ നോക്കി ..പിന്നെ അകത്തേക്ക് വരാൻ വേണ്ടി എന്റെ നേർക്ക് കൈ നീട്ടി ..എന്റെ മനസ്സു ഒരു നിമിഷം പിടഞ്ഞു ..എന്നെ കൊല്ലാൻ നോക്കിയിട്ടും എന്തോ എനിക്ക് അമ്മാളുവിനോട് ദേഷ്യം തോന്നുന്നില്ല ..വീണ്ടും അകത്തേക്ക് കയറിയാലോ എന്നടക്കം മനസ്സിൽ തോന്നിപോയി ,

"അമ്മാളു ഞാൻ അഞ്ചാമൻ ആയിരിക്കില്ല ..എന്നെ കൊന്നിട്ട് അവരുടെ പ്രണയം നടക്കില്ല ..അയാളുടെ ശരീരം ഞാൻ നശിപ്പിക്കും .." ഞാൻ മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു ..ഞാൻ രണ്ടുമൂന്നു അടി നടന്നതും വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു ..

അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഇനിയെന്ത് എന്ന ആലോചന ആയിരുന്നു എന്റെയുള്ളിൽ ..മുന്നിൽ രണ്ടു വഴികൾ ആണ് ഉള്ളത് ...നേരം പുലരുന്നവരെ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവിടെ കഴിച്ചുകൂട്ടുക ..അല്ലെങ്കിൽ തിരുമേനിയുടെ ശരീരം കണ്ടെത്തി നശിപ്പിക്കുക ..

ഒടുവിൽ ഞാൻ അത് തീരുമാനിച്ചു ...രാമഭദ്രൻ നമ്പുതിരിയുടെ ശരീരം കണ്ടെത്താൻ ..പക്ഷെ നിലവറക്കുള്ളിൽ കയറി കണ്ടെത്തുക എന്നത് പ്രയാസമേറിയ കാര്യമാണ് ..എതിർക്കാൻ ഉണ്ണിമയായും നാഗയക്ഷിയും ..പിന്നെ ഇതുവരെ കാണാത്ത രാമഭദ്രൻ ..നമ്പുതിരിയും ..ഞാൻ വരാന്തയിൽ അൽപ നേരം നിന്നു ..

ഞാൻ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി ..നിലാവിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുകയാണ് മുഴുവൻ പ്രദേശവും ..ഞാൻ ജനലിലൂടെ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി ..ചന്ദ്രൻ നിലാവ് പൊഴിച്ചുകൊണ്ടു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു ..അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചത് ..ഒരു കൂട്ടം കരി മേഘങ്ങൾ ചന്ദ്രനെ പൊതിയാൻ പോവുകയാണ് ..എന്റെയുള്ളിൽ അപകടം മണത്തു ..നിലാവില്ലെങ്കിൽ അമ്മാളു പൂർവ്വ ശക്തിയോടെ എന്നെ ഇല്ലാതാക്കും ..

ഞാൻ ആലോചിച്ചു കഴിയുന്നതിനു മുന്നേ ചന്ദ്രനെ കരിമേഘങ്ങൾ വിഴുങ്ങിയിരുന്നു ..ഞാൻ നോക്കി നിൽക്കെ വാതിലുകളൂം ജനലുകളും ഒരു മുഴക്കത്തോടെ തുറന്നു ..

അവൾ എതു വഴി വരുമെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ജനലിലേക്കും വാതിലിന്റെ എടുത്തേക്കും മാറി മാറി നോക്കി
അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അത് കണ്ടത് .. കാല് വാതിലിന്റെ പടിയിൽ തട്ടി പാദസ്വരത്തിന്റെ ശബ്ദം കേൾപ്പിച്ചുകൊണ്ടു അമ്മാളു വാതിലിന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്നു ..

ഞാൻ നോക്കി നിൽക്കെ അവൾ വീണ്ടും ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി .."ചിലും ചിലും ..ശബ്ദം .അലകളായി .അവിടെയൊക്കെ വ്യാപിച്ചു ..

അവൾ മെല്ലെ എന്റെയടുത്തേക്കു ഒരു സ്റ്റെപ് വെച്ചു ..അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചത് ..അവളുടെ ഒരു കൈ പുറകിലേക്ക് വെച്ചിരിക്കുകയാണ് ..അതിൽ എന്തോ ഉണ്ടെന്നു എനിക്ക് തോന്നി ..ഞാൻ മെല്ലെ ഒരടി പിന്നോട്ട് വെച്ചു ..അവൾ വീണ്ടും കാല് നിലത്തു തട്ടി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി ..

എന്റെ നോട്ടം അവളുടെ കൈകളിലേക്ക് ആണെന്ന് അവൾക്കു തോന്നിയപ്പോൾ അവൾ മെല്ലെ കൈ പുറത്തടുത്തു ..വളഞ്ഞ ഒരു മാൻകൊമ്പ് എന്തോ ഒന്ന് ..

ഒരു പക്ഷെ അമ്മാളുവിന്റെ ശരീരത്തിൽ മുറിവുണ്ടി കൊല്ലാൻ ഉപയോഗിച്ച എന്തെങ്കിലും ആയിരിക്കണം ഞാൻ ഊഹിച്ചു ..

"എന്താണ് നിന്റെ കയ്യിൽ ..നീ എന്നെ കൊല്ലാൻ പോവുകയാണോ ..ഞാൻ നിനക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ അയാളുടെ ശരീരം നശിപ്പിക്കാൻ എന്നു പറഞ്ഞെ .."

അവൾ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല ..പകരം ..കാലുകൾ നിലത്തു നൃത്തം വെക്കുന്നപോലെ ചവിട്ടി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി ..അവളുടെ കാലുകളുടെ വേഗത കുടും തോറും അവളുടെ കണ്ണുകൾ കൂടുതൽ രക്ത നിറമായി മാറുകയായിരുന്നു ..പ്രതികാര ദാഹിയെപോലെ അവൾ ഉറഞ്ഞു തുള്ളികൊണ്ടു എന്റെ നേരെ പാഞ്ഞെടുത്തു

ഞാൻ ചാടി മറ്റൊരു ഭാഗത്തേക്ക് മാറിയതുകൊണ്ടു കുത്തു എനിക്ക് ശരിക്കും പറ്റിയില്ല ..പക്ഷെ കൈത്തണ്ടയിൽ ഒരു മുറിവ് സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ടാണ് അത് പോയത് ..അവൾ അല്പം മാറി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു ..ഇനി എനിക്ക് രക്ഷപെടാൻ പറ്റില്ല എന്നെനിക്കു തോന്നി ..അവൾ എന്റെ നേരെ മെല്ലെ നടന്നടുത്തു ..അപ്പോഴാണ് കാർമേഘം ചന്ദ്രനെ വിട്ടു മാറിയത് ..നിലാവ് മനയിലെ വരാന്തയിലേക്ക് എന്റെയും അവളുടെയും ഇടയിലേക്ക് ലക്ഷ്മണ രേഖ പോലെ നിന്നു ...അവൾ പെട്ടന്ന് വായുവിൽ അലിഞ്ഞു ഇല്ലാതെ ആയി .

.പിന്നെ ജനലുകളും വാതിലുകളും അടഞ്ഞു ..ഞാൻ ദിര്ഘ നിശാസം എടുത്തുകൊണ്ടു ജനലിന്റെ അടുത്ത് നിന്നു ,
പുക വലിക്കുവാൻ മനസ്സിൽ ഒരു ആഗ്രഹം ..നല്ല ടെൻഷൻ ഉണ്ടാകുബോൾ റിലാക്സ് ആവാൻ ഒരു പക്ഷെ ഉപകരിക്കും എന്നൊരു തോന്നൽ ..ഞാൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും Davidoff ന്റെ പാക്കറ്റ് എടുത്തു ..അപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത് വെള്ളത്തിൽ വീണപ്പോൾ അതെല്ലാം നാശമായി പോയി .. എന്ന് ..ഞാൻ അത് വരാന്തയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു ചിന്തയിൽ മുഴുകി ..

പെട്ടാണ് ആരോ അലറി കരയുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടത് ..ഞാൻ ഭീതിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി ..ഒന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ..എന്തയാലും അധിക നേരം അങ്ങനെ നിൽക്കുന്നത് പന്തിയല്ല എന്നെനിക്കു തോന്നി .നിലവറക്കുള്ളിൽ കയറുവാൻ വെളിച്ചം വേണം ..

ഞാൻ മെല്ലെ മുന്നോട്ട് നടന്നു ..ഉള്ളിൽ എന്തെങ്കിലും വിളക്ക് കാണാതിരിക്കില്ല എന്നെനിക്കു ഉറപ്പായിരുന്നു രണ്ടാമത്തെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു ഞാൻ ആകെത്തേക്കു നോക്കി ..ഒന്നും കാണുന്നില്ല ..ഞാൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും സിഗാർലൈറ്റ് കത്തിച്ചുകൊണ്ടു ചുറ്റും നോക്കി പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ ഒരു വിളക്ക് പൊടി പിടിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..ഞാൻ അതുമായി വരാന്തയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ..നോക്കിയപ്പോൾ എണ്ണ ഉപയോഗിച്ച് കത്തിക്കുന്ന വിളക്കാണ് ..പക്ഷെ കത്തിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത നിലയിൽ കേടുവന്നിട്ടുണ്ട് ..കൂടാതെ തിരിയും ഇല്ല ..

.പെട്ടന്നാണ് ഒരു ആശയം എനിക്ക് തോന്നിയത് ..ഞാൻ എന്റെ ഷർട്ട് അഴിച്ചു ..പിന്നെ അത് പല കഷ്ണങ്ങൾ ആയി കീറി ..പിന്നെ നിലത്തു കിടക്കുന്ന മരക്ഷണം എടുത്തുകൊണ്ടു അതിൽ ചുറ്റി ..പിന്നെ വിളക്കിലെ എണ്ണ അതിൽ ഒഴിച്ചു ..ഒരു പന്തം പോലെ ഉപയോഗിക്കാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിൽ ആയി,ഞാൻ സിഗാർ ലൈറ്റ് ഉപയോഗിച്ച് മെല്ലെ അത് കത്തിച്ചു ..അതിൽ തി ആളി പടർന്നു ..

ഞാൻ വെളിച്ചവുമായി അകത്തേക്ക് നടന്നു ..നിലവറ കണ്ടെത്തുവാൻ അല്പം പ്രയാസം ആണ് ..എന്നാലും ഒരു ഏകദേശ ഊഹം വെച്ച് ഞാൻ നടന്നു ..പെട്ടന്നാണ് ഒരു ചുവന്ന പട്ടു ധരിച്ച ആരോ ഒരാൾ ഒരു മിന്നായം പോലെ എന്റെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയത് ..ഞാൻ ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു നിന്നുപോയി ..ഞാൻ അത് പോയ വഴിയേ ഓടി ..അത് ഏതൊക്കെയോ വഴിയിലൂടെ കുതിച്ചപ്പോൾ പുറകെ പോകാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല

അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അത് ഒരു മുറിയുടെ അടുത്ത് നിന്നു ..ഞാൻ അരികിൽ എത്തനായതും അത് മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് കടന്നു ..ഞാനും മുറിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു ..അതിനകത്തു കടന്നപ്പോഴാണ് അത് നിലവറയിലേക്കു ഇറങ്ങാൻ ഉള്ള വഴിയാണെന്ന് മനസ്സിലായത് ..ഞാൻ മെല്ലെ അതിനടുത്തേക്കു നടന്നു ..

നെഞ്ചിടിപ്പോടെ ഞാൻ താഴേക്കു നോക്കി ..ഹൃദയം വല്ലാതെ വേഗത്തിൽ ആണ് മിടിക്കുന്നത് ..കൈകൾ ചെറുതായി വിറക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ..ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു എന്നൊരു തോന്നൽ ..

അവസാനം ..ഞാൻ മെല്ലെ പടികൾ ഇറങ്ങി .ഇറങ്ങി ചെന്നപ്പോൾ ഒരു വാതിൽ കണ്ടു ..അതിൽ മുഴുവൻ എന്തൊക്കയോ വലിച്ചു കെട്ടിയിരിക്കുന്നു ..എന്തോ രക്ഷ പോലെ .ഞാൻ വാതിൽ ശരിക്കും ഒന്ന് പരിശോധിച്ചു താക്കോൽ ഇല്ലാതെ തുറക്കാൻ പ്രയാസം ആണ് ..ഞാൻ ശങ്കിച്ചു നിന്നപ്പോഴാണ് ..എന്തോ ഒന്ന് എന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് വീണത് ..ഞാൻ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ആരോ നടന്നു മറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു

ഞാൻ നിലത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു വലിയ താക്കോൽ ..ഞാൻ അത് കുനിഞെടുത്തു ..ആരായിരിക്കും എനിക്ക് താക്കോൽ തന്നിട്ടുണ്ടാവുക ..ഞാൻ ഒരു പടി മുകളിയ്ക്കു കയറി നോക്കിയെങ്കിലും ആരെയും കണ്ടില്ല

ഞാൻ തിരിച്ചു ഇറങ്ങി ..താക്കോൽ മെല്ലെ താക്കോൽ പഴുതിലേക്ക് വെച്ചു ..അതിൽ വെച്ച് മെല്ലെ തിരിച്ചതും .ഒരു കാറ്റ് എന്നെ തഴുകികൊണ്ട് കടന്നു പോയി.

.ഞാൻ വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി തിരിച്ചു .മനയുടെ പുറത്തുനിന്നും എന്തൊക്കയോ ശബ്ധങ്ങൾ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി .ഞാൻ മെല്ലെ കാതോർത്തു ..മൃഗങ്ങൾ എല്ലാം എന്തോകണ്ടു ഭയന്നപോലെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നു ..എന്തോ വലിയത് സംഭവിക്കാൻ ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് മൃഗങ്ങൾ ഇങ്ങനെ കരയുക എന്നു ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട് ..

ഞാൻ താക്കോൽ ഒന്ന് കുടി തിരിച്ചു ..പെട്ടന്നാണ് മനയുടെ എവിടെനിന്നോ ഒരു അലർച്ച ഞാൻ കേട്ടത് ..അത് പിന്നെ കരച്ചിലായി മാറി ...ഞാൻ താക്കോലിൽ നിന്നും കൈ എടുത്തുകൊണ്ടു വിറച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങനെ നിന്നു ..

അവസാനം എന്തും വരട്ടെയെന്നു കരുതി ഞാൻ വാതിൽആകെത്തേക്കു തള്ളി തുറന്നു ...

അകത്തുനിന്നും ഒരു രൂക്ഷ ഗന്ധം പുറത്തേക്കു വ്യാപിച്ചു .ഞാൻ കുറച്ചു സമയം അവിടെ തന്നെ നിന്നു .പിന്നെ പന്തം ആകെത്തേക്കു നീട്ടി പിടിച്ചുകൊണ്ടു അകത്തേക്ക് കയറി ..

നിലവറ എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ മുറിയാണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത് ..പക്ഷെ അകത്തേക്ക് കടന്നപ്പോഴാണ് അത് തികച്ചും വിശാലമായതാണെന്നു മനസ്സിലായത് ..ഞാൻ പേടിയോടെ മെല്ലെ മുന്നോട്ടു നടന്നു ..അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ചുമരിൽ ഒരു വിളക്ക് കണ്ടത് ..ഞാൻ മെല്ലെ അതിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ടു അതിലേക്കു എന്റെ കയ്യിലെ തി കൊളുത്തി .ഒന്ന് ..മടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും അത് മെല്ലെ കത്താൻ തുടങ്ങി ..നിലവറയിലെ ഇരുട്ട് മെല്ലെ മെല്ലെ പിൻവലിയാൻ തുടങ്ങി ..

.എവിടെയാണ് തിരുമേനിയുടെ ശരീരം കിടക്കുന്നത് ..രണ്ടു തലമുറ എന്നാൽ ഏകദേശം നൂറു വര്ഷം മുൻപാണ് അയാൾ മരിച്ചത് ..അതുകൊണ്ടു തന്നെ ശരീരം ഉണ്ടാവില്ല ..അതെല്ലാം ജീർണ്ണിച്ച വെറും ആസ്ഥി മാത്രമേ കാണാൻ വഴിയുള്ളു ..പക്ഷെ അമ്മാളു പറഞ്ഞത് ..അയാളുടെ തല അറുത്തു മാറ്റണം എന്നാണ് .അത് എങ്ങനെ എന്നു മനസ്സിലാകുന്നില്ല ..ഒരു പക്ഷെ അസ്ഥിയാണെങ്കിലും തല ഉടലിൽ നിന്നും വേർപെടുത്താൻ ആവും ...

.അപ്പോഴാണ് ഒരു ടക് ടക് ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടത് ..നോക്കിയപ്പോൾ പത്തായം ഒരു വലിയ പെട്ടി അതിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നാണ് ശബ്ദം കേൾക്കുന്നത് ..അതിനടുത്തേക്കു ഞാൻ മെല്ലെ നടന്നു..അതിന്റെ മുടി കിടന്നു വിറക്കുന്നു ..ആരോ ഉള്ളിൽ നിന്നും ശ്കതമായി തള്ളുന്നുണ്ട് ...അത് കാരണം ആണ് അതിന്റെ മുടി കിടന്നു വിറക്കുന്നത് ...

തുടരും

സ്നേഹപൂർവം sanju calicut