ആ യാത്ര

" വയനാടും ഊട്ടിയും തന്നെയല്ലേ പോകുന്നത് മാറ്റമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ ".

ഇല്ല അച്ചു... ഇനി പോകാൻ ഉള്ളവർ പൈസ അടച്ചാൽ മാത്രം മതി.. നമ്മുടെ കോളേജ് ജിവിതത്തിൽ ഓർത്തിരിക്കാൻ ഇതൊക്കെയേ ഉണ്ടാകു നല്ലപോലെ എന്ജോയ്‌ ചെയ്യണം ഇ യാത്ര... നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാൻ വിട്ടു.. നിന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടില്ലേ രേവതി അവൾ വരുന്നില്ലെന്ന് നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു..ക്യാഷ് പ്രശ്നം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.. നി രണ്ടു ദിവസം ലീവ് അല്ലായിരുന്നോ നിന്നോടവൾ പറഞ്ഞോ.. നീതു ചോദിച്ചു.

ടൂർ പ്ലാൻ ചെയ്ത കാര്യമൊക്കെ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. വേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അവളെന്തേ കണ്ടില്ലല്ലോ...

"റസ്റ്റ്‌ റൂമിൽ ഉണ്ടാകും.. ഇ അവർ ഫ്രീ അല്ലായിരുന്നോ...പ്രിയയും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു...

"നിങ്ങൾ ബാക്കിയൊക്ക പ്ലാൻ ചെയ്തോ.. അവളുടെ പേരും ചേർത്തേക്കണം.. ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് വരാം.. "

പേരൊക്കെ ചേർത്തേക്കാം പക്ഷെ നാളെത്തന്നെ പൈസ എത്തിച്ചേക്കണം... മനോജ്‌ ആണ് അത് പറഞ്ഞത്..
30 പേരടങ്ങുന്ന ഞങ്ങളുടെ മലയാളം ബാച്ചിൽ അകെ രണ്ട് പുരുഷ പ്രജയെ ഉള്ളു അതിലൊരാൾ ആണ് അവൻ.. എല്ലാം പെൺകുട്ടികൾ ആയത് കൊണ്ട് ഇങ്ങനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഉത്തരവാദിത്തത്തോടെ അവൻ ചെയ്യും...

കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ രേവതിയെ തിരക്കി ഇറങ്ങി.. റസ്റ്റ്‌ റൂമിൽ തന്നെ ആളുണ്ട്..
" നി എന്താ ഞാൻ വരും മുൻപ് ഇങ്ങോട്ട് പോന്നത്.. അതൊക്കെ പോട്ടെ ടൂർ വരുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞതെന്താ നീ.. അവസാന വർഷമല്ലെടി നമ്മുടെ കോളേജ് ലൈഫ്.. അപ്പോൾ ടൂർ അടിച്ചു പോളിക്കണ്ടേ "

എടാ വീട്ടിലെ കാര്യം നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ.. അച്ഛന് വയ്യാതിരിക്കുന്ന സമയം പണത്തിന് നല്ല ഞെരുക്കവും.. ഞാൻ എങ്ങനെ ടൂർ പോകാൻ പൈസ ചോദിക്കും "

"എന്റെ രേവു നീ അതൊന്നും ഓർത്തു ടെൻഷൻ അടിക്കണ്ട.. നിനക്കും കൂടിയുള്ള പൈസ ഞാൻ അച്ഛനോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്.. അച്ഛൻ തരും.. നീ പോകാനുള്ളതെല്ലാം പായ്ക്ക് ചെയ്താൽ മാത്രം മതി..

" അച്ചു വേണ്ടടാ.. അവളുടെ കണ്ണുകളിലിൽ നനവിന്റെ വെട്ടം തെളിയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..

ദേ രേവു കൂടുതൽ സെന്റിയടിക്കാതെ വാ അടുത്ത അവർ ധന്യ മിസ്സാ പാണിനീയം ഞാൻ നോക്കി തീർന്നിട്ടില്ല.. മിസ്സ്‌ എത്തുന്നതിനു മുൻപ് അത് മനഃപാഠമാക്കാം...

പിറ്റേന്ന് തന്നെ ടൂർ പോകാനുള്ള ഞങ്ങളുടെ രണ്ട് പേരുടെയും പൈസ ഞാൻ അടച്ചു.. ഞങ്ങളുടെ ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പിന്റെ ആഴം കണ്ടിട്ട് ചിലർക്കു അസൂയയും തോന്നിട്ടുണ്ടാകും...

അങ്ങനെ പോകുന്ന ദിവസം വന്നെത്തി.. എല്ലാരും വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു.. ബസിൽ കേറി സീറ്റൊക്കെ പിടിച്ചു.. ഞാനും രേവും ഒരു സീറ്റിൽ തന്നെ സ്‌ഥാനം പിടിച്ചു... ആദ്യം വയനാട്... കേട്ടറിവ് മാത്രമുള്ള കാടും മലകളും ഞങ്ങളെ വിസ്മയിപ്പിച്ചു.. ഒപ്പം റോഡരികിൽ നിൽക്കുന്ന കാട്ടു മൃഗങ്ങളും.. ആ തണുത്ത അന്തരീക്ഷം എല്ലാവരുടെയും മനസ്സ് കുളിർത്തു.. ഒരു ദിവസം കൊണ്ട്‌ വയനാട്ടിലെ ഏകദേശം എല്ലാ ടൂറിസ്റ്റ് പ്ളസുകളും ഞങ്ങൾ കവർ ചെയ്തു.. രാത്രി തന്നെ അവിടുന്ന് തിരിച്ചു.. ഊട്ടിയാണ് ലക്ഷ്യം... രാവിലത്തെ കറക്കം എല്ലാവരെയും ക്ഷീണിതാർ ആക്കിയിരുന്നു... തമിഴ്നാട്‌ കയറിയപ്പോൾ തന്നെ ഒരുപാട് രാത്രി ആയി.. എല്ലാവർക്കും എവിടെയെങ്കിലും ഒന്ന് കിടന്നു ഉറങ്ങണമെന്നേ ഉണ്ടാരുന്നുള്ളു.. മിസ്സിനോട് മനോജ്‌ പറഞ്ഞു നമ്മുക്ക് എവിടേലും സ്റ്റേ ചെയ്യാമെന്ന്... സാറും അത് സമ്മതിച്ചു.. പിന്നെ റൂം അന്വേഷിച്ചുള്ള ഓട്ടം... ആദ്യം കണ്ട ഹോട്ടലിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ ബസ്‌ നിർത്തി...അവിടവിടെ ആയി കുറച് സ്ത്രീകളെ കണ്ടപ്പോൾ ടീച്ചർ സാറിനോട് പറഞ്ഞു നമ്മുക്ക് വേറെ നല്ല ഏതെങ്കിലും ഹോട്ടൽ നോക്കാം.. ഇവിടെ അത്ര കൊള്ളില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു..

പേടിക്കണ്ട ഇനി കുറെ ദൂരം ഓടേണ്ടി വരും വേറെ ഹോട്ടൽ കാണണം എങ്കിൽ.. തല്ക്കാലം നമ്മുക്ക് ഇവിടെ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാം...

പിന്നെ ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. സാറും രണ്ട് ആൺകുട്ടികളും കഴിഞ്ഞാൽ ഞങ്ങൾ ബാക്കി പെൺകുട്ടികളാണ്.. അവിടെ നിന്നിരുന്നവരുടെ വല്ലാത്ത നോട്ടത്തിനിടയിലൂടെ ഒരു വിധം റൂമിൽ കയറി പറ്റി.. നന്നായിട്ട് ഉറങ്ങാൻ പോയ ഞങ്ങളെല്ലാം ഒരുവിധം നേരം വെളുപ്പിച്ചന്നു പറയാം... ഭാഗ്യത്തിന് പേടിച്ച പോലെ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല

രാവിലെ നേരത്തെ തന്നെ എല്ലാവരും റെഡി ആയി.. ഞാൻ ആദ്യം സീറ്റിലിരുന്നു.. രേവതി എന്റെ പുറകെ വരുന്നതെ ഉണ്ടാരുന്നുള്ളു...ബസിൽ കയറിയപ്പോൾ എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.. നോക്കിയപ്പോൾ അച്ഛനാണ്.. ഞാൻ ഫോണുമായി വണ്ടിയുടെ അവസാനത്തെ സീറ്റിനടുത്തെത്തി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.. രേവതി കയറി വരുന്നതും കണ്ടു.. ടീച്ചർ കൌണ്ട് ചെയ്യുന്നുമുണ്ട്.. ബസ്‌ വിട്ടു.. ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു സീറ്റിൽ വന്നപ്പോൾ രേവതിയില്ല.. അടുത്ത സീറ്റിലെങ്ങും അവളില്ല.. ഓടി നടന്നു നോക്കി..

"ടീച്ചർ രേവതി കയറിയിട്ടില്ല..
ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്യുകയായിരുന്നു എന്റെ പുറകിൽ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ

രേവതി കയറുന്നത് ഞാൻ കണ്ടതാണല്ലോ.. ഞാൻ എണ്ണമെടുത്തപ്പോൾ വണ്ടിടെ ഫുട്‍ബോര്ഡില് നിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പിന്നെ ആ കുട്ടിയെവിടെ.. ടീച്ചർ ചോദിച്ചു

അതും കൂടെ കേട്ടപോൾ ഞാൻ കരയുന്ന അവസ്ഥ ആയി... ഞാൻ നിര്ബന്ധിച്ചിട്ടാണ് അവൾ വന്നത്.. എന്റൊപ്പം വന്നതാണല്ലോ... അവൾക്കു എന്ത് പറ്റി... ചോദ്യങ്ങൾ കൊണ്ട്‌ മനസ്സ് പെരുമ്പറ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങി...

ആരും ആ കുട്ടി എവിടെ പോയിന്നു കണ്ടില്ലേ...ടീച്ചർ വീണ്ടും ചോദിച്ചു ആർക്കും ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു..

നമ്മുക്ക് ആ ഹോട്ടലിൽ പോയി നോക്കാം.. സർ വേഗം വണ്ടി തിരിക്കാൻ പറയ്.. വണ്ടി വേറെങ്ങും നിർത്തിയിട്ടില്ലല്ലോ.... ദൈവമേ എന്തൊരു മോശപ്പെട്ട സ്ഥലാണത്.. ആ കുട്ടി തനിച് പെട്ടുപോയോ...ടീച്ചർ പറഞ്ഞു...

ദൈവമേ അവൾക്കൊന്നും സംഭവിക്കല്ലേ കൂട്ടുകാരെല്ലാം ഒരേപോലെ പ്രാർത്ഥിച്ചു... ബസ്‌ നിർത്തിയപ്പോൾ ആദ്യം ഓടി ഇറങ്ങിയത് ഞാൻ തന്നെ ആണ്... അറിയാവുന്ന തമിഴിലൊക്കെ ഹോട്ടെലിൽ റിസപ്ഷനിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.. പക്ഷെ കണ്ടില്ലെന്നായിരുന്നു മറുപടി.. ഇത്രയും നേരത്തെ സന്തോഷം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട്‌ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു...
എല്ലായിടത്തും തിരഞ്ഞു അവളെ മാത്രം കണ്ടില്ല.. ഒടുവിൽ പോലീസിൽ കംപ്ലൈന്റ്റ്‌ ചെയ്യാമെന്നായി തീരുമാനം...

എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു രൂപവും ഇല്ലായിരുന്നു.. കൂടുകാർ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവളെ കാണുന്നത് ഒഴിച്ച് മറ്റൊന്നും എന്റെ മനസിലുണ്ടായിരുന്നില്ല... അറിയാവുന്ന ദൈവങ്ങളെയൊക്കെ മാറി മാറി വിളിച്ചു ഞാൻ...
പെട്ടന്ന് എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു... ഫോണിന്റെ ശബ്ദമൊന്നും ഞാൻ കേട്ടില്ല... നീതു ആണ് എന്റെ ബാഗിൽ നിന്ന് ഫോൺ എടുത്ത്‌ നോക്കിയത്..
" സേവ് ചെയ്ത നമ്പറല്ല അച്ചു.. നീ കാൾ എടുക്ക്.. "

വേണ്ട നീ സംസാരിച്ചോ ആരായാലും ഞാൻ പിന്നെ വിളിച്ചോളാം എന്ന് പറയ്...

ഹലോ... നീ.. നീ.. ഇതെവിടുന്ന.. ബസിന്ന് എങ്ങോട്ടാ പോയത്‌ നീ
നീതുവിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ നിന്ന് അത് രേവതിയാണെന്ന് എല്ലാവർക്കും മനസിലായി...

ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് ഫോൺ വാങ്ങിച്ചു... പറയാനുള്ള വാക്കുകളൊക്കെ എന്റെ തൊണ്ടയിൽ ഉടക്കിയത് പോലെ...

"രേവു നീ എവിടെയാടാ.. പറയാതെ എങ്ങോട്ട നീ പോയത്‌..

ഞാൻ നമ്മൾ താമസിച്ച ആ ഹോട്ടലിന്റെ സൈഡിലെ ടെലിഫോൺ ബൂത്തിന്ന.. നീ എവിടാ ..
മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല ഫോണും പിടിച്ചോണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ ഓടി ഞാൻ...എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത് ആശ്വാസത്തിന്റെ തിരകൾ അടിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു... കരയുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ... മറ്റുള്ളവരും അടുതെത്തി.... അവൾ പറഞ്ഞു
"ബസിൽ കയറി കഴിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഹാൻഡ്‌ ബാഗ്‌ താഴെ വീണു കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്.. അതെടുത്തു വന്നപ്പോളേക്കും ബസ്‌ വിട്ടു പോയി.. ഞാൻ ആകെ പേടിച്ചു പോയി.. അച്ചുന്റെ നമ്പർ മാത്രേ എനിക്കറിയൂ.. അതിൽ വിളിച്ചപോലൊക്കെ ബിസി... തിരിച്ചു വിളിക്കുമെന്നോർത് അവിടത്തന്നെ ഇരുന്നു... ഒന്നുടെ ഇപ്പൊ ട്രൈ ചെയ്തു നോക്കിയപ്പോളാണ് കിട്ടിയത്... അതും കൂടി കിട്ടിയില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ പിന്നെ എന്റെ അവസ്ഥ പറയണ്ടായിരുന്നു "...

സാരമില്ലട ഇനി അതോർക്കണ്ട കഴിഞ്ഞു.. ഞങ്ങൾക്ക് നിന്നെ തിരിച്ചു കിട്ടിയല്ലോ....

അങ്ങനെ ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത ടെൻഷൻ അടിപ്പിച്ച ഓർമ്മകൾ സമ്മാനിച്ച ആ യാത്ര ഞങ്ങൾ തുടർന്നു.. നഷ്ടപെട്ടു എന്ന് വിചാരിച്ച എന്റെ നല്ല കൂട്ടുകാരിയോടൊപ്പം.....

അശ്വതി