ആഫ്രിക്ക

വിശപ്പിന്റെ വിഭ്രാന്തികളിലേക്ക്
പെയ്തിറങ്ങിയ വിയർപ്പിൻ നൂലിഴകൾ
യുഗങ്ങൾ നട്ടുവളർത്തിയ വൻകരകളുടെ നിറയൗവ്വനങ്ങളുടെ 
പൂങ്കാവനങ്ങളിൽ
താഴ്‌വാരങ്ങളിൽ,
കടലാഴങ്ങളിൽ,
മുത്തുകളെത്തേടി.

കാലം കറുപ്പിച്ച ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ
തീരാ ദൈന്യം
ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ തറിയിൽ
നെയ്ത വിശപ്പിന്റെ പൊള്ളും വലകളിൽ
ഒരിറ്റു നീരിനായി
മാനത്തിന്റെ ഉറവകളെത്തേടി
സൂര്യ വീഥികളിൽ തപസ്സു കൊള്ളുന്നു.

ആഫ്രിക്കയുടെ. കോംഗോയുടെ ഘാനയുടെ,
ഛാഡിന്റെ, നമീബിയയുടെ......
സ്നേഹം കൊല ചെയ്യപ്പെട്ട
ഊഴിയുടാഗ്നേയ മുറിവുകളിൽ
സൂര്യാഗ്നി നീരൂറ്റിയ നിറയൗവ്വനങ്ങൾ
ഉറുമ്പു വഴികളിൽ
ഉച്ചിഷ്ടപ്പെരുക്കത്തിന്റെ
സ്വാദിളക്കങ്ങളിലേക്ക്
ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങവെ,
ആദിമനുഷ്യന്റെ ആത്മഹത്യകൾ
കൊയ്തു കയറിയ ഇല്ലായ്മകൾ
തങ്കത്തളികയിൽ
സ്വാദിഷ്ട തീർത്ഥമായി,
സാത്വികർക്കു മുന്നിൽ.

വിശപ്പിന്റെയാഴങ്ങളിൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൻ മുത്ത് നഷ്ടപ്പെട്ടവർക്ക് ,
മരണത്തിന്റെ വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ
ജീവിതത്തിന്റെ ഉറയൂരിപ്പോയവർക്ക്,
കൊലപാതകങ്ങളില്ല.........?
ആത്മഹത്യ ശ്വസിക്കുന്ന കയറിന്നുന്മാദമായി
കഴുത്തിൽ മുറുകുന്ന നിശബ്ദതയാണ്
എല്ലാ മരണവും.

അഭിമാനത്തിന്നരങ്ങുകളിൽ
വ്രണിതമാക്കപ്പെടാനില്ലൊരു
ഭാഷയും വേഷവിധാനവും

ഗർഭപാത്രങ്ങളെ
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കാനാവാത്ത
കൗമാരങ്ങൾ അനന്തതയിലേക്ക്
മുള പൊട്ടുന്ന അജ്ഞതയെ,
അനാഥത്വത്തെ മുലയൂട്ടുന്നു.

കുഴിച്ചിടാം നമുക്കാഹാരത്തിന്റെ സമൃദ്ധിയെക്കാൾ മുൻപ്
ആഫ്രിക്കയുടെ ആത്മാവിനെ.

By

DevaManohar