ദൂരെ.

ഭൂമിയുടെ മനസ്സുള്ള മനുഷ്യരും ജീവിക്കുന്നു... ;
തണുത്തുറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിക്കൾക്കു പുറകിൽ
ജ്വലിക്കുന്ന അഗ്നി നാളങ്ങളെ ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്...!

പക്വത കുറഞ്ഞ ഒരു കുഞ്ഞുമേഘം
തന്റെ സ്നേഹസ്പർശം കൊണ്ട്
ആ അഗ്നിയെ അണയ്ക്കുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരിക്കാം...!

പക്ഷേ അവസാനത്തെ മഴത്തുള്ളിയും
മണ്ണിന് കൊടുത്ത്
പെയ്തൊഴിയുന്ന ഓരോ മേഘവും അറിയണം,
വെറുമൊരു നനവിന്റെ ഓർമ്മ അവശേഷിപ്പിച്ച്
തിരിച്ചു പോവാൻ മാത്രമാണ് തന്റെ വിധി...!

ഭൂമിയുടെ അഗ്നി ഹൃദയം
എന്നും ഒരു കുഞ്ഞു മേഘത്തിന്റെ
നീല വിരലുകളിൽ നിന്നും ഒരു പാട് ദൂരെയാണ്;
എത്ര കൈ നീട്ടിയാലും തൊടാൻ കഴിയാത്തത്ര ദൂരെ..

By: Resmi Anuraj