ഇനി ഞാനൊന്നുറങ്ങട്ടെ സഖീ നിൻമടിയിൽ തലചായ്ച്ചൊരല്പം

ഇതൊരവസാനമാണോ..?

എന്റെ ചിന്തകൾ മരവിച്ചുതുടങ്ങി...തലച്ചോറിൽ വെറും മാംസം മാത്രം...

മനുഷ്യനും ഈശ്വരനും ഒരുപോലെ എന്നെ തോല്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
ആദ്യത്തെ ഊഴം മനുഷ്യന്റേതായിരുന്നു. അതിൽ അവൻ ഗംഭീരമായ വിജയം കൈവരിച്ചപ്പോൾ അതുവരെ കൂടെനിന്ന ദൈവം മറിച്ചു ചിന്തിച്ചതാവാം..

എന്റെ സ്വപ്നവും സ്വപ്നക്കൂടാരവും തകർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇത്രയും നാൾ കാത്തുസൂക്ഷിച്ച് ഒരു കാവൽക്കാരനായി ജീവിച്ചിട്ടും ദൈവം തോല്പിക്കുന്നു...ഹരിതാഭമായിരുന്ന എന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റവും പരിസരവും എല്ലാം നാളെ വാടിത്തളർന്ന്...കത്തിക്കരിഞ്ഞ്...
ഉണങ്ങി വരണ്ട ഭൂമി... ഇതുവരെ ചതിക്കാതിരുന്ന കിണറും ഇന്നെന്നെ ചതിച്ചു....

ആരും കണ്ടാൽ അസൂയ തോന്നുന്ന ഒരു കൊച്ചു വീട്.. എല്ലാവരും എന്നെ സ്നേഹിക്കാനും ഇഷ്ടപ്പെടാനും തുടങ്ങിയത് ഈ വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ താമസമാക്കിയതിനുശേഷം ഉണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ കണ്ടിട്ടാണ്.

അടിപൊളി ഒരു ടെറസ്സുവീട്... അതായിരിക്കും ഇപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ... അല്ലേ...?
എങ്കിൽ തെറ്റി... ഒരു ചെറിയ ഓടുമേഞ്ഞ വീട്... പ്രകൃതിയിൽ ലയിപ്പിച്ച് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും അതിനെ ഭംഗിയാക്കാമോ അതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തു. അതോടെ അതിനു മറ്റൊരു ഛായവന്നു. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ഞാൻ കൂടൊരുക്കി...

പക്ഷേ ഇന്നവിടം വറ്റിവരണ്ടു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. നാളെ എന്റെ ഉദ്യാനത്തിലെ ചെടികൾക്ക് വെള്ളമില്ല... പൂക്കൾ വാടിക്കരിഞ്ഞു തുടങ്ങി.

ചിത്രശലഭങ്ങളും പക്ഷികളും അണ്ണാരക്കണ്ണനും ഭ്രമരങ്ങളും നാളെ മുതൽ ദു:ഖത്തോടെ തിരിച്ചു പോകും... ഇനി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് അവ തിരിച്ചു വരുമോ...?

കിണറേ നീ എന്തിനീച്ചതി ചെയ്തു...? നിന്നെയും ചായം തേച്ചു മോടികൂട്ടി നിർത്തിയതല്ലേ... ? ചുറ്റും ചെടികളും വള്ളികളും പടർത്തി നിനക്കു ചുറ്റും പൂക്കളും... പൂമ്പാറ്റകളും പാറിക്കളിക്കുന്നത് നീ കണ്ടതല്ലേ...?
നിന്റെ നീരുറവകൾ എവിടെ പോയി... ഒരുതുള്ളി ദാഹജലത്തിനായ് ഈ പ്രകൃതിയും ഞാനും ഈ ജീവജാലങ്ങളും ഇനിയെങ്ങോട്ടുപോകും..?

എന്റെ ചിന്തകൾ മങ്ങുന്നു... എന്റെ ശരീരം തളരുന്നു... എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ തകരുന്നു...
വീണ്ടും ഒരു തോൽവി നീ എനിക്ക് സമ്മാനിക്കുകയാണോ...?
പക്ഷേ... വേണ്ട..
ഇനിയെനിക്ക് തോല്കാനാവില്ല...

എന്റെ വീടിന്റെ മച്ച് എന്നെനോക്കി ചിരിക്കുന്നു... അവിടെ ഒരു ഊഞ്ഞാൽ കെട്ടി അതിലിരുന്നാടിയാടി അങ്ങു ദൂരേക്ക് ദൂരേക്കെന്നെ മാടി വിളിക്കുന്നു.

നഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്കുകൾ മാത്രം സ്വത്തായി കൈവശമുള്ള എനിക്ക് ഇനിയെന്ത് നഷ്ടപ്പെടുവാൻ...
അവസാന ശ്വാസം നിലക്കുന്ന നേരത്തും ഒരുതുള്ളി ദാഹജലം പോലും ചോദിക്കാതെ ഞാൻ യാത്രയാകും...

അവിടെ ജയം എനിക്ക്... നീയും എന്നെ തോല്പിക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കലെങ്കിലും ജയിക്കണം എനിക്ക്...
എല്ലാവരിൽ നിന്നും ജയിച്ചു ജയിച്ച് ഒരു തോൽവി...

അവിടെ ആർക്കും ദാഹമില്ല...
ദാഹം ഈ മാംസത്തിനുമാത്രം....

(???????????????????????????????)

***മണികണ്ഠൻ അണക്കത്തിൽ***