ഒരു സ്പര്ശനം മതി

അന്ന് ആറ്റിങ്ങൽ ഗവണ്മെന്റ് ഗേൾസ് ഹൈ സ്കൂളിൽ ഒൻപതു ഇ ഡിവിഷനിലെ എല്ലാ കുട്ടികളും ഐകകണ്ഠേന എന്നെ ക്ലാസ് ലീഡർ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്ത ദിവസം.. എത്രയും പെട്ടന്ന് അമ്മയെ ഈ വിവരം അറിയിക്കാൻ വീർപ്പുമുട്ടുകയായിരുന്നു. വൈകുന്നേരം വീട്ടിലെത്തിയപാടെ അമ്മയോട് കാര്യം പറഞ്ഞു.. പ്രതികരണം ഞാനുദ്ദേശിച്ചതായിരുന്നില്ല. "കാര്യമൊക്കെ കൊള്ളാം... ഓണപ്പരീക്ഷക്കു മാർക്കെങ്ങാനും കുറഞ്ഞാൽ ഈ പണി രാജി വെച്ചോണം" ഇതായിരുന്നു മറുപടി.. 
സംസാരിക്കുന്നവരുടെ പേരെഴുതിയും ലേബർ ഇന്ത്യ വേണ്ടവരുടെ ലിസ്റ്റ് തയ്യാറാക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്തു സന്തോഷമായി ലീഡർ പദവി ആസ്വദിച്ചുവരുമ്പോളാണ് ഹെഡ് മിസ്ട്രെസ്സിന്റെ ഒരു പുതിയ ഭരണപരിഷ്കാരം നിലവിൽ വന്നത്.
ഇനി മുതൽഅസംബ്ലി ഓരോ ക്ലാസ്സിന്റെയും വകയായിരിക്കും!!! 
ക്ലാസ്സിലെ പാട്ടുപാടുന്ന കുട്ടികളെ കണ്ടെത്തി അവരെക്കൊണ്ടു ഈശ്വരപ്രാർഥന നടത്തിക്കുക.. അസംബ്ലി ഉള്ള ദിവസം വാർത്ത വായിപ്പിക്കുക.. എന്നീ അധികചുമതലകൾ അതാതു ക്ലാസ്സ്‌ലീഡർമാർ വഹിക്കേണ്ടതാണ്.. 
ഇതൊക്കെ ചെറുത്.. വലുത് വേറെയുണ്ടായിരുന്നു പ്രതിജ്ഞ ക്ലാസ്സ്‌ലീഡർമാർ തന്നെ ചൊല്ലുക.. 
ആ ദിവസമാകുമ്പോളേക്കും കിടപ്പിലാകാനായി പല വഴികളും ഞാൻ നോക്കി.. ഒക്കെ വൻ പരാജയങ്ങളായിരുന്നു. അസുഖമുണ്ടെന്നു പൂർണ ബോധ്യമുണ്ടെങ്കിലേ ലീവ്എടുക്കാൻ 'അമ്മ സമ്മതിക്കൂ.
അങ്ങനെ പത്താംക്ലാസ്സുകാരുടെ അസംബ്ലി കഴിഞ്ഞു.. ഒൻപതാം ക്ലാസ്തുടങ്ങി എ, ബി, സി, ഡി .. അടുത്തതു എന്റെ ക്ലാസ്. 
പാട്ടുകാരും വായനക്കാരുംറെഡി. ഇനി ഞാനും കൂടി റെഡി ആയാൽ എല്ലാം ഓക്കേ. തലേ ദിവസം മുഴുവൻ പ്രതിജ്ഞ പരിശീലനമായിരുന്നു. അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്തു. ചോറുപൊതിയും ബുക്കുകളും ഒക്കെ സഞ്ചിയിലാക്കി യൂണിഫോമും ഇട്ടു ഞാൻ വീട്ടിൽനിന്നും ഇറങ്ങി.ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നപ്പോഴും മനസ്സ് മുഴുവൻ അസംബ്ലി ആയിരുന്നു. ആർ.കെ.വി ബസ് ദൂരെ നിന്നും വരുന്നുണ്ട്. ഇരുപത്തഞ്ചു പൈസ എടുത്തു കൈയിൽ പിടിച്ചു. 
ബസിൽ തീരെ തിരക്കില്ല.ഞാൻ മാത്രമേ നിൽക്കാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ മുട്ടറ്റം മാത്രം ഇറക്കമുള്ളഎന്റെപാവാട കുടപോലെയായി.. പാവാട ഒതുക്കി പിടിക്കുന്നതിലായിരുന്നു എന്റെ ശ്രെധ മുഴുവനും.. അപ്പോഴാണ് ഫിസിക്സ് പീരീഡ് ഓര്മിപ്പിക്കാനെന്നോണം ബസ് സഡൻ ബ്രെക് ഇട്ടതു. ഞാൻ നേരെ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു ഡ്രൈവറുടെ ഇടതുവടത്തിരിക്കുന്ന ചൂടുപിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആ പെട്ടിയിലേക്കു കമിഴ്ന്നടിച്ചു വീണു. 
എണീക്കാൻ നോക്കി.. പറ്റുന്നില്ല. 
അപ്പോഴാണ് പെട്ടിയുടെ മുന്നിലായിഒരു വസ്തു ഞാൻ കണ്ടത്.. പിടിച്ചെണീക്കാൻ പറ്റിയ സാധനം.
ഞാൻ അതിൽ പിടിച്ചതും ഡ്രൈവർ ഒരലർച്ച !!! "കൊച്ചെ അതിന്നു പിടിവിട്.. ഗിയർ വലിച്ചൂരിയെടുക്കല്ലേ" എന്നിങ്ങനെ. 
ഞാൻ പെട്ടന്ന് കൈ മാറ്റി. ബസിലെ കിളിവന്നു എന്നെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. എന്റെ ഒരു ചെരുപ്പും സഞ്ചിയും അയാൾ തന്നെ എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു തന്നു. ഇരിക്കാനായി ഒരു സീറ്റും ഏർപ്പാടാക്കി.
അങ്ങനെ വല്ലപാടും സ്കൂളിലെത്തി. ക്ലാസ്സിൽ ചെന്നപ്പോ അവിടെ ഭയങ്കര റിഹേഴ്സൽ...
ഞാനൊന്നിലും പങ്കെടുത്തില്ല.. വരുംപോലെ വരട്ടെന്നു കരുതി. അസംബ്ലി ക്കു ബെല്ലടിച്ചു. വരിവരിയായി കുട്ടികൾ ഗ്രൗണ്ടിലെത്തി. ടീച്ചർമാരും ഹെഡ്മിസ്ട്രെസ്സും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു. ഞാനും പാട്ടുകാരും വാർത്താവായനക്കാരിയും മൈക്കിന് ചുറ്റുപാടുമായി നിന്നു.ഇന്നത്തെ അസംബ്ലി നടത്തുന്നത് ഒൻപതു ഇ ആണെന്ന് സ്കൂൾ ലീഡർ അന്നൗൻസ് ചെയ്തു. ഈശ്വരപ്രാർഥനക്കായി കുട്ടികളെ ക്ഷണിച്ചു്. മനോഹരമായി അവർ പാടി. അതുകഴിഞ്ഞു വാർത്ത വായന ..
അതും കഴിഞ്ഞുഎന്റെ റോൾ എത്തി. മൈക്കിനടുത്തെത്തി മുന്നോട്ടു നോക്കിയതും എന്റെ ബോധം പോയി.. എല്ലാരും എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു. തുടങ്ങിക്കോ എന്ന് സ്കൂൾ ലീഡർ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ഞാൻ വലതു കൈ മുന്നോട്ടു നീട്ടിപിടിച്ചു പ്രതിജ്ഞ തുടങ്ങി.. ഭാരതംഎന്റെ നാടാണ്.. കുട്ടികൾ ഏറ്റുപറഞ്ഞു.. എല്ലാ സഹോദരീ സഹോദരന്മാരും എന്റെ ഭാരതീയരാണ്.. പകുതിപറഞ്ഞു എല്ലാരും നിർത്തി.. ഹെഡ്മിസ്ട്രസ് കണ്ണാടിക്കു മുകളിലൂടെ എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കുന്നുണ്ട്. എനിക്കപ്പോൾ ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.. ഏതായാലും ബാക്കിയും കൂടി പറഞ്ഞു ആ കർത്തവ്യം അവസാനിപ്പിച്ചു.
അസംബ്ലി കഴിഞ്ഞു.. കുട്ടികൾ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങിയതും ഹെഡ്മിസ്ട്രസ് മൈക്കിനടുത്തേക്കു വന്നു. ഒൻപത് ഇ യിലെ ലീഡർ ക്ലാസ്സിലേക്കു പോകണ്ട എന്നുപറഞ്ഞു. പേടിച്ചു വിറച്ചു നിന്ന എന്നോട് അവിടിരുന്നു പ്രതിജ്ഞ നൂറു തവണ എഴുതാനും പറഞ്ഞു. ബസിൽ വീണു പൊള്ളിയ കൈകൊണ്ടു ഞാൻ എഴുതാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചെഴുതിയപ്പോഴേക്കും വയ്യാതായി.. ഞാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത്കണ്ട ഹെഡ്മിസ്ട്രസ്എന്റെ കൈ പിടിച്ചുനോക്കി. പൊള്ളിയിരിക്കുന്ന വിരലുകൾ കണ്ടപ്പോൾ അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. കാര്യമറിഞ്ഞപ്പോൾ ടീച്ചർ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഏതായാലും ആ ആഴ്ച മുഴുവനും പ്രതിജ്ഞ പറയേണ്ട ഡ്യൂട്ടി എനിക്ക് കിട്ടി. ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ സഭാകമ്പം പൂർണ്ണമായും മാറി. ടീച്ചർ എന്റെ കൈയിൽ തൊട്ട ആ നിമിഷം ഞാൻ മറ്റൊരു പ്രതിജ്ഞ എടുത്തു.. "വലുതാകുമ്പോൾ എന്തായാലും ഞാനൊരു ടീച്ചർ ആകുമെന്ന്"... കാരണം ഇത്രമാത്രം മനുഷ്യ മനസ്സിനെ സ്വാധീനിക്കാൻ പറ്റുന്ന മറ്റൊരു ജോലിയും ഈ ലോകത്തില്ല.ഒരു സ്പര്ശനം മതി ഒരു ജന്മത്തെ നേർവഴിക്കു നയിക്കാൻ..

By: Uma Pradeep