വൃദ്ധസദനത്തിന്റെ പടികയറി

അന്ന് ഞാൻ ആദ്യമായി വൃദ്ധസദനത്തിന്റെ പടികയറി...

നിശബ്ദത തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്ന അന്തരീക്ഷം..

എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ പല കണ്ണുകളിലും അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരെ തേടുന്ന ഭാവം..

അവരുടെ മുഖങ്ങളിലെല്ലാം പേമാരിയായി പെയ്യാൻ കൊതിക്കുന്ന കാർമേഘങ്ങൾ മൂടിക്കെട്ടി നിന്നിരുന്നു..

ചില മേഘങ്ങൾ എന്റെ ചിരിയാൽ മാഞ്ഞുപോയിരുന്നു.. ചില ചാറ്റൽ മഴകൾ സാരി തുമ്പുകളിൽ തല തല്ലിവീണു..

എന്നാൽ ചിലത് ആർത്തിരമ്പി പെയ്യാൻ വെമ്പിനിന്നു.. എന്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ വേണ്ട എന്ന് കരുത്തിയിട്ടാകും അവ ദിശ മാറിപ്പോയത്‌...

പടി കയറുമ്പോൾ മനസ്സിൽ കരുതിയ സെൽഫിയും മുഖപുസ്തകത്തിലെ സ്റ്റാറ്റസും ലൈക്കും എല്ലാം ആ ഉമ്മറത്ത് കുഴിച്ചു മൂടിയിട്ടാണ് ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നത് ..

ഉമ്മറപ്പടി കടന്നു ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി.. എന്റെ മുത്തശ്ശനെയും മുത്തശ്ശിയെയും പോലെ ഒത്തിരി പേർ, മുഖങ്ങളിൽ ചില വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിലും മനസ്സിലെ സ്നേഹം ഒരുപോലെ തന്നേ..

ഒരുപാട്‌ ബാല്യങ്ങൾ ഓടിക്കളിക്കേണ്ട ഇടനാഴിക ..

അതു കാണാനും കൊഞ്ചിക്കാനും സ്നേഹിക്കാനും കൊതിക്കുന്ന ഒത്തിരി മനസ്സുകൾ..

ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത കളിചിരികളേയും പഴയകാല ഓർമ്മകളെയും സ്വപ്നം കണ്ട്‌ ഒരു മുറിയുടെ നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ അവർ ഉരുകിത്തീരുന്നു...

എന്നും പലരുടെയും കനിവിൽ മൂന്നു നേരം കിട്ടുന്ന ഭക്ഷണവും , ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികൾക്ക് താങ്ങാകാൻ ഒരു കട്ടിലും കിടക്കയും..

നിറമുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങൾ പിറന്നുവീഴാൻ കൊതിക്കുമെങ്കിലും സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ഓർമ്മകൾ പോലും വറ്റിവരണ്ടു മച്ചിയായിപ്പോയ ജീവിതങ്ങൾ...

സമയം കിട്ടുമ്പോൾ ഒന്നവിടെ വരെ പോകണം....

അവർക്കായി കൊടുക്കാൻ പണം കുറവായിരിക്കാം..

എങ്കിലും അടുത്തിരിക്കണം, സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിക്കണം, കൂട്ടിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കണം, അവർ പറയുന്നത് കേൾക്കണം, ചിരിക്കാൻ മറന്ന മുഖങ്ങളിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നേക്കാം..

ആശകളും സ്വപ്നങ്ങളും തല തല്ലി മരിച്ച ആ നാലു ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞേക്കാം..

രാത്രിയിൽ നിരാശയുടെ കണ്ണുനീർ കൊണ്ട് നനയാറുള്ള തലയിണകൾ അന്നെങ്കിലും ആനന്ദാശ്രുക്കൽ ഏറ്റുവാങ്ങിയേക്കാം..

മൊബൈലിന്റെ ഗാലറി നിറയേ ഫൊട്ടോ എടുക്കാനായി പോകരുത്..

ഒരുപാട് പണം നൽകി സഹായിക്കാൻ കഴിയില്ലെങ്കിൽ അതും വേണ്ട..

ഒത്തിരി മുത്തശ്ശന്മാരുടെയും മുത്തശ്ശിമാരുടെയും കൂടെ ചേർന്നിരിക്കാനും, മനസ്സറിഞ്ഞു ചിരിക്കാനും അവരെ ചിരിപ്പിക്കാനും കഴിയുമെങ്കിൽ പോകണം...

തിരക്കിട്ട ജീവിതയാഥാർഥ്യങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇത്തിരി നേരം അവരുടെ കൊച്ചുമക്കൾ ആകാൻ..കാലയവനികയ്ക്കുള്ളിൽ പോയ്മറഞ്ഞ നമ്മുടെയൊക്കെ ബാല്യങ്ങളിലേക്ക് ഒരിക്കൽക്കൂടി ഒന്ന് എത്തിനോക്കാൻ ...

Sajith_Vasudevan(ഉണ്ണി..)