ഡാനിയ

കടലുകാണുന്നനേരത്തു നീയെന്റെ 
വിരലു മെല്ലെപ്പിടിച്ചുമ്മ വയ്ക്കവെ ,
ഇടറി നിൽക്കുന്ന കടലു നിൻ കൺകളിൽ
തിരയിളക്കുന്ന കണ്ടു ഞാൻ ഡാനിയാ ...

പ്രണയവേഗങ്ങളൊക്കെപ്പിഴച്ച നാം
മിഴി തുടയ്ക്കാൻ മറന്നു നിന്നീടവെ ,
തിരയഴിക്കുന്നു ഡാനിയാ...നാം തീർത്ത
പ്രണയഭംഗിതൻ ചാരുചിത്രങ്ങളെ .

ഡാനിയാ ..,നീ പെയ്തുപെയ്തങ്ങനെ
തീക്ഷ്ണമോർമ്മപോൽ ദൂരെ മാഞ്ഞീടുക .
കാറ്റു തുള്ളുമീ സായന്തനത്തിന്റെ
മൂർച്ഛകൾ പകുത്തെന്നെ മറക്കുക ...

കടലിരമ്പുന്നു പ്രാണനിൽ,ഡാനിയാ
പിരിയലിൻ തീക്ഷ്ണനേരമായോർക്കുക .

രുധിതസങ്കടം വന്നലയ്ക്കുന്നൊരീ
മിഴികൾകൊണ്ടെന്നെ നോക്കാതിരിക്കുക .
അരുത്‌ ,വയ്യെനിക്കത്രമേൽ നിന്നെയെൻ
ഉയിരിടത്തിൽ പകുത്തിട്ടതാണു ഞാൻ .

by: 

Mangalakkal Unni Krishnan