കവിതയായ്

കവിതയായ് തുളുമ്പിയ കണ്ണുനീരുപ്പിൽ
കാഴ്ചകൾ മങ്ങിയ നോവുകൾ പേറി
ചുക്കിചുളിഞ്ഞൊരാ അമ്മതൻ മാറിൽ
പറ്റിപിടിച്ചു ഞാൻ ഒട്ടിയ നേരം

വിറയാർന്ന കൈകളാൽ ബന്ധനമേകി
നനവാർന്ന കൺകളാൽ സാന്ത്വനമേകാൻ
തെളിവാർന്ന ഹൃദയത്തിൻ ചൂടുപകരാൻ
അലിവാർന്നുവോ എൻ അമ്മക്കുരുന്നേ

സുന്ദരിയായ നിൻ പുഞ്ചിരിയാലെൻ
നെഞ്ചിലെ നോവുകൾ കുളിരേറ്റു വാടവേ
വീണ്ടും കൊതിപ്പൂ നിൻ സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങൾ
ഒരമ്മക്കിളിയായി നീ പുനർജ്ജനിച്ചീടുമോ..?

unnikrishnan thachampara