മേൽവിലാസം നഷ്ടപ്പെട്ടവർ

അച്ഛനാരെന്നറിയാതെ വളർന്നബാല്യം
ആരെന്നചോദ്യത്തിൻ മുമ്പിലായ്
അമ്മതൻ കണ്ഠമിടറിയ നാളുകൾ
പാതിരാവിൽ ആരോവാതിലിൽമുട്ടുന്ന
ശബ്ദംകേട്ടമ്മയെന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചു
പേടിയാൽ വെളുപ്പിച്ചരാത്രികളിൽ
അച്ചന്റെ തണലിനു കൊതിച്ചുബാല്യം

അന്യന്റെ വീട്ടിലെ അടുക്കളയിൽ പുകയൂതി
കലങ്ങിയകണ്ണുമായ് അമ്മയെത്തുമ്പോൾ
കണ്ടുഞാനാക്കണ്ണിലച്ഛന്റെ ധൈര്യം
പൊന്നോമനേനീ ഉയർന്നുയർന്നു
വലിയവനാകണം എന്നമ്മയിടയ്ക്കിടെ
പറയുന്നു പ്രതീക്ഷയോടെ

അമ്മതൻസ്വപ്നം പൂവണിഞ്ഞീടാൻ
ഞാനന്നുതൊട്ടറിവിനെ തേടുന്ന
ആഴക്കടൽ താണ്ടിപ്പറക്കുന്ന
കടൽക്കാക്കപോൽ പറന്നുയർന്നു
ഇക്കരെ കുടിലിൽ ഏകയായ് അമ്മ
ഒാർമ്മകൾ അയവിറക്കി തേങ്ങുന്നു

മോഹവാക്കും വർണ്ണസ്വപ്നങ്ങളും
തേനിൽചാലിച്ച് വയറ്റിൽ വിത്തുപാകി
പോയ്മറഞ്ഞച്ഛന്റെ കരിനിഴൽതേടുന്നു
കളിക്കൂട്ടരൊത്തുല്ലസ്സിച്ച് ഒപ്പത്തിനൊപ്പം
നീങ്ങുമ്പോളെവിടെനിന്നോ ഉയരുന്നാ
ചോദ്യം അച്ഛനാര് നിന്റെയച്ഛനാര്?

അപമാനിതനായ് പടിയിറങ്ങവേ
ഉള്ളിൽ കത്തുന്നപകയാരോട്
കാമത്തിൻ വലയിൽവീണമാതാവിനോടോ
ഗർഭബീജം നിറച്ചുകടന്ന പിതാവിനോടോ
കഥയറിയാതീഭൂമിയിൽ കുരുത്തയെന്നോടുതന്നെയോ

കാലമേറെക്കഴിഞ്ഞുപോയ് അമ്മതൻ
സ്വപ്നവും പൂവണിഞ്ഞു എന്തോപറയാനാ
ചുണ്ടുകൾ വിറകൊള്ളവെ കൈയ്യാൽ
തടഞ്ഞുഞാൻ വേണ്ട കേൾക്കണ്ടയെനിക്ക്
ആവാക്കുകൾ അറിയെണ്ടതില്ലിന്ന
അച്ഛനാരെന്ന് അമ്മയാണ് ഞാൻകണ്ട
നിത്യസത്യം അമ്മതന്നെയാണച്ഛനും

ജയൻ വിജയൻ
19/09/2016