മിസ്റ്ററി ബോക്സ്

തിരികെ വിളിക്കുന്നത് ... 

ഇതാണ്,ഈ തിരിക്കെ വിളിക്കലാണ് അമ്മുവിനെയും കൂട്ടി ഇവിടെക്കു വരാനുള്ള കാരണം.പിന്നെ...

രാത്രികളിൽ ഞങ്ങളുടെ ലോകത്തു കിടന്നു അവൾക്കു പറഞ്ഞു കൊടുത്ത കഥകളിലെ നാടും വീടും കുളവും ..

എല്ലാം കാണണമെന്ന് വാശി പിടിച്ചതും അമ്മുവാണ്.. അവൾക്കു വേണ്ടി കൂടിയാണ് ഈ യാത്ര !!

വീട് ഒരു ഭാഗം മുഴുവനും തകർന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു .. 

ഇവിടം വിൽക്കാൻ വേണ്ടി അലക്സിയും അനുജത്തിയും കൂടി പദ്ധതിയിട്ടതാണ് പക്ഷെ ഞാനും അമ്മച്ചിയും അതിനു സമ്മതിച്ചിരുന്നില്ല ..ഒരു രീതിയിൽ നോക്കിയാൽ അവർ പറയുന്നതും .

ശരിയാണ്. ഈ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വന്നിനി എന്തായാലും താമസമാകില്ല ..എന്നാലും എന്തോ ഈ വീടുമായി, ഈ സ്ഥലവുമായി ഒരു ആത്മബന്ധം .. വീട് മുഴുവൻ അമ്മുവിന് കാണിച്ചു കൊടുത്തു , അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ കേട്ട് തുടങ്ങിയതാണ് ഒരു പൂച്ച കുഞ്ഞിന്റെ ഞരക്കം.. അത് എവിടെയോ കിടന്നു കരയുകയാന്നെന്നു തോന്നുന്നു .പണ്ട് ഇതേ ശബ്ദം കേട്ട് രാത്രിയിൽ പേടിച്ചു നിലവിളിച്ചു, വീടിന്റെ തിണ്ണയിൽ ആരോ കുഞ്ഞിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി എന്നും പറഞ്ഞു അമ്മച്ചിയേം കൊണ്ട് രാത്രിയിയിൽ കതകു തുറപ്പിച്ച ചരിത്രം കൂടി ഉണ്ട് എനിക്ക് ..അമ്മുവാണ് അത് കണ്ടു പിടിച്ചത് ..വീടിന്റെ വെളിയിൽ കിണറിന്റെ മുകളിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന വലയിൽ കുടുങ്ങി ഒരു പൂച്ചക്കുട്ടി..കുറച്ചു പണിപെട്ടാണെങ്കിലും ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ചേർന്ന് അതിനെ ബന്ധനത്തിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു.. അമ്മു അതിനെ എടുത്ത് മാറോടുചേർത്തു

അപ്പോഴാണ് ശരിക്കും ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് ..കിണർ തകര കൊണ്ട് അടച്ചിരിക്കുന്നു..കൂടാതെ അതിനു ഒരു പൂട്ടും അതിന്മേൽ ഒരു തകിടും, കുറെ ചരടുകളും. ഞങ്ങൾ വീട് മാറി പോയപ്പോൾ അമ്മച്ചി തന്നെ പൂട്ടിയാതാക്കാം.ഒരുപാടു ആഴമുള്ള കിണറാണ് ..ഇതിന്റെ അരികെ പണ്ടൊരു ചാമ്പമരം ഉണ്ടായിരുന്നു .. നിറയെ ചുവന്ന തുടുത്ത ചാമ്പക്ക കായ്ച്ചിരുന്ന ചാമ്പമരം..അത് ഉപ്പും കൂട്ടി കഴിച്ചു ഈ കിണറിന്റെ അരികത്ത് എത്രയാണ് ഇരുന്നിട്ടുള്ളത്.അമ്മുവിന് ആ ബാല്യം നഷ്ടമായി ..പൂട്ടു പഴയതു ആയതു കൊണ്ട് വളരെയെളുപ്പം തല്ലി പൊട്ടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു ..പതുകെ മൂടി മാറ്റി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.. പരിചിതമായ ഒരു ശബ്ദം പിന്നിൽ.. പരിചിതമാണെങ്കിലും അത് എന്താണ് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ ആ നിമിഷം എൻറെ മനസു ഒന്ന് പിടച്ചു..വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഉള്ള കാര്യമാണ്.. വിഷ്ണു കൂട്ടിന് ഉള്ള കാലം .. ഇന്നത്തെ പോലെയല്ല.. നീളൻ പാവാടയും മുട്ട് അറ്റം വരെ നിറയെ മുടിയും ഉണ്ടായിരുന്ന കാലം .. രാത്രികാലങ്ങൾ വെറുതെ നിലാവിനെ നോക്കി സ്വപ്നം കണ്ടു കഴിച്ചു കൂട്ടിയ കാലം.. അങ്ങനെ ഉള്ള ഏതോ ഒരു രാത്രിയിലാണ് ഞാൻ ആദ്യമായി ഈ ശബ്‍ദം കേൾക്കുന്നത് ചിലങ്ക കെട്ടി ആരോ ഒരാൾ നടന്നു അടുത്തേക്ക് വന്നിട്ട് അകന്നു പോകും പോലെ... ആദ്യം തോന്നൽ മാത്രം ആന്നെന്നു വിചാരിച്ചു വെങ്കിലും പിന്നീട് അമ്മച്ചിയോടു കാര്യം പറഞ്ഞു .. അത് 'ചീവീട്' പോലെ മറ്റൊരു ജീവി ഉണ്ടാക്കുന്ന ശബ്ദം ആണെന്നാണ് അമ്മച്ചി പറഞ്ഞത്..വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള അമ്പലത്തിലെ ആനയെ രാത്രിയിൽ ചങ്ങലയോടു കൂടി പാപ്പാൻ രവിച്ചേട്ടൻ അത് വഴി കൊണ്ട് പോകുന്നത് ആണെന്ന് കൂട്ടുകാരും.. വിഷ്ണുവാണ് പറഞ്ഞെത് അത് ദേവിയാന്നെന്നു ! ചുവന്ന പട്ടുടത്ത മുടിയെല്ലാം അഴിച്ചിട്ടു ചുവന്ന കുങ്കുമത്തിൽ കുളിച്ചു ഒരു സ്ത്രീ രൂപം .. അവളുടെ കാലിൽ കെട്ടിയ ചിലമ്പുകളിൽ നിന്നാണത്രേ ഈ ശബ്ദം ! വീടിനു അരികത്തുള്ള ഒരു അമ്പലത്തെ പറ്റി ഞാൻ നേരത്തെ തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നുവെലോ .. അവിടെയുള്ള ഈ ദേവി അടുത്ത് ദേശത്തുള്ള സഖികളായ മറ്റു ദേവിമാരെ കാണാൻ പോകുമത്രേ.. ആ വഴിയിൽ ആണ് ഞങ്ങളുടെ വീട്! എന്ത് തന്നെയായാലും, പിന്നീട് ഈ സ്വരം കേൾക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ജനലുകൾ അടച്ചു പുതപ്പിനടിയിൽ മിണ്ടാതെ കിടക്കും .. ആ സ്വരം ഇല്ലാതെ ആകുന്നത് വരെ .. വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം വീണ്ടും അതെ ചിലമ്പൊലി .. ഞാൻ ധൈര്യം സംഭരിച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കി ... ദൂരെ ദൂരെ അവൻ... വിഷ്ണു !

ഇനി ഒരിക്കലും കാണാൻ കഴിയില്ല എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചവൻ.. എൻറെ കളിത്തോഴൻ.. വിഷ്ണു... ഞാൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു... "വിഷ്ണു..."അവൻ ആ വിളി കേൾക്കാതെ മരങ്ങളുടെ പച്ചപ്പിലേക്ക് നടന്നകന്നു ... പണ്ടെന്നോ മനസ്സിൽ നിന്നും മാഞ്ഞു പോയ കാഴ്ചകൾ വീണ്ടും ഒരു കളിവള്ളം തുഴഞ്ഞു മനസിലേക്ക് എത്തുന്നു.. ഓർമകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിറം മങ്ങി പോയ ചില കാഴ്ചകൾ ഉണ്ട് .. ഞാൻ ആരോടും പറയാതെ ഉള്ളിലൊളിപ്പിച്ച ചിത്രങ്ങൾ.. ഞാൻ ഓർക്കുന്നു... അന്നു ജനലിനിടയിൽ കൂടി എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന വിഷ്ണു.. എനിക്ക് ചുറ്റും അഗ്നി നാളങ്ങൾ.. ക്രിസ്ത്യാനി ആയിട്ടു കൂടി അമ്മച്ചി ഏതോ സ്വാമിയുടെ മുൻപിൽ തൊഴു കൈകളോട് കൂടി ഇരിക്കുന്നു ... എൻറെ ചുറ്റും മഞ്ഞളും കുങ്കുമവും കൊണ്ട് തീർത്ത കോലങ്ങൾ.. നാഗത്താന്മാരും ദേവിചിത്രങ്ങളും എന്നെ നോക്കി അർത്ത്അട്ടഹസിക്കുന്നു.. ഞാൻ വിഷ്ണുവിനോട് കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു ... എന്നെയും കൂടി കൊണ്ട് പോവുക..ഈ ഭീതി നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നും.. നിലവിളികൾ ഇനി അവന്റെ കാതുകളിലേക്കു വീഴുകയില്ലേ? എന്നെ മന്ത്രോച്ചാരങ്ങൾക്കു വിട്ടു കൊടുത്തിട്ടു അവൻ നടന്നകന്നു .. .. ഇതിനും മുൻപേ അമ്മച്ചി ആരോടോ പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു.. " പെണ്ണിന്ന് ബാധ കേറിയതാ .. ആ കുളത്തിൽ വീണു മരിച്ച ചെറുക്കന്റെ ..അവൻ ആണ് ഇപ്പോൾ ഇവളുടെ കൂട് ... ഞാൻ അന്നേ പറഞ്ഞതാ ഈ കൂട്ടങ്ങളുടെ അയല്പക്കത്ത് വീട് വെയ്ക്കണ്ട എന്ന്, ആര് കേൾക്കാൻ? ". അമ്മച്ചിക്ക് എത്ര പറഞ്ഞാലും മനസിലാകില്ല.. വിഷ്ണു കുളത്തിൽ വീണു മരിച്ചു എന്നാണ് വിശ്വസിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത് .. അവൻ എങ്ങനെ മരിക്കും.. മരിച്ചവർ എങ്ങനെ സംസാരിക്കും..അവർക്കു നമ്മുടെ കൂടെ കളിക്കാനും പൂ പറിക്കാനും വരാൻ കഴിയുമോ?

പിന്നെ ഈ പറഞ്ഞ അയൽക്കാർ .. അത് ആരാണെന്നു എനിക്ക് അപ്പോഴേ മനസിലായി.. അപ്പുറത്തുള്ള ശാരദ ചേച്ചിയെയാണ് അമ്മച്ചി ഉദേശിച്ചത്‌... എന്നും രാവിലെ ശാരദേച്ചിയുടെ ഭർത്താവു ഉറക്കെ ചെണ്ടകൊട്ടി അവരുടെ വീടിന്റെ നാല് ഭാഗത്തും നിന്നും കൊണ്ട് "പോ.! പോ..!" എന്ന് ആക്രോശിക്കും.. മരിച്ചു പോയവരുടെ പ്രേതാത്മാക്കളെ ഇറക്കി വിടുന്നതാണ് അത് എന്ന് അമ്മച്ചി പറഞ്ഞു എനിക്ക് അറിയാം..

അയല്പക്കത്തു ഒരു കുളമുണ്ട്.. പണ്ടെപ്പോഴോ ഈ കുളത്തിൽ വീണു ഒരു കുട്ടി മരിച്ചിട്ടുണ്ട് .... ശാരദേച്ചിയുടെ ഭർത്താവു പറഞ്ഞു വിട്ട ആത്മാവാണ് ആ കുട്ടിയെ കൊണ്ട് പോയത് എന്ന് വിഷ്ണു ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു പറയാറുണ്ട്..ആ കുട്ടിയുടെ ആത്മാവ് അവിടെത്തന്നെയുണ്ട് എന്നാണ് പരക്കെയുള്ള വിശ്വാസം, അതിനാൽ പകൽ സമയത്തുപോലും അധികമാരും അവിടേക്കു പോകാറില്ല.. പക്ഷെ വിഷ്ണുവിന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട സ്ഥലമാണവിടം.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെയും.. ഞങ്ങൾ എപ്പോഴും ആ കുളക്കടവിൽ പോയി ഇരിക്കാറുണ്ട് .. അമ്മച്ചിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉള്ള സൗഹൃദം ... വിഷ്ണുവിന്റെ മുഖത്തോട്ട് അമ്മച്ചി നോക്കുകയോ മിണ്ടുകയോ ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.. ഇതേ പറ്റി ചോദിക്കുമ്പോൾ മൗനം പാലിക്കുകയോ എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കുകയോ മാത്രം ആണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത് ..അതുകൊണ്ടുതന്നെ കുറെനാള് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും അത് കാര്യമാക്കാതെയായി . അമ്മച്ചി ഇടയ്ക്കിടെ കുളക്കടവിലേക്കു ഓടി വരും .. " എന്റെ മോളെ ..." എന്ന് നിലവിളിച്ചും കൊണ്ട്.. എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉമ്മ തരും എണിറ്റു,എടുത്തു കൊണ്ട് ഓടും.. പിന്നീട് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോകാതെയായി.. ഒരിക്കൽ അവിടെ വെച്ച് കാൽ കല്ലിൽ വഴുതി വീണ് എനിക്ക് ബോധം പോയതാണ് .. ആരൊക്കെയോ ചേർന്ന് ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചത് കൊണ്ടാണ് ജീവൻ തിരിക്കെ കിട്ടിയത്.. പിന്നീട് അമ്മച്ചി എന്നെ എങ്ങോട്ടും വിടാതെയായി ... എങ്കിലും വിഷ്ണു മാത്രം എന്നും കാണാൻ വന്നിരുന്നു.. ആ വിഷ്ണുവിനെയാണ് എന്നിൽ നിന്നും പിരിച്ചെറിയാൻ അമ്മച്ചിയും സ്വാമിയും കൂടി നോക്കിയത്.. അഗ്നി കൂടുതൽ ആളി കത്തിയപ്പോൾ ദേവി കൂടുതൽ രക്തവർണമാർന്നു... അവളുടെ ചിലമ്പുകൾ തിളങ്ങി.. അവൻ ... വിഷ്ണു .. എന്നെ ജനാലക്കിടയിലൂടെ അവസാനമായി നോക്കിയിട്ടു തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. എന്റെ കാഴ്ചയും ശബ്‍ദവും എത്താൻ പറ്റാത്തത്ര ദൂരത്തേക്ക്...ആ ദിവസത്തിന് ശേഷം എന്നോട് കൂട്ടുകൂടാൻ അവൻ വന്നിട്ടേയില്ല .. അത് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ അവനെ കണ്ടതും ഇല്ല.. ഞങ്ങൾ ഉടനെ തന്നെ നഗരത്തിലേക്കു താമസവും മാറി.. എത്രെയോ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി.. ഇതാ വീണ്ടും കൺ മുൻപിൽ അവൻ.. കൂടെ, കേട്ട് മറന്ന ചിലമ്പൊലി ഒച്ചകളും ...

മൊബൈൽ റിങ് കേട്ടാണ് ഞാൻ ഓർമയുടെ പടവുകൾ ഇറങ്ങുന്നത്.. അനുജത്തിയാണ് ... " ചേച്ചി.. എവിടെയാണ്.. എത്ര നേരമായി ഞാൻ വിളിക്കുന്നു?" "അത് ... മോളെ ... ഞാൻ ... ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് ... എന്താന്ന് കാര്യം" ...

" അത്... അലക്‌സിച്ചായൻ.. അലക്‌സിച്ചായന്റെ കാർ ആക്സിഡന്റ് ആയി.. ചേച്ചി എത്രെയും പെട്ടന്ന് എത്തണം ...! " എന്റ്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ഗൂഢ ചിരി പരന്നു..കിണറിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു... ഇപ്പൊ എനിക്ക് എന്നെ നന്നായി കാണാം ... ഓളങ്ങളിൽ തട്ടി, താഴെ ഞാൻ എന്നെ നോക്കി നില്കുന്നു .. നീളൻ പാവാടയുടുത്തു മുട്ട് അറ്റം നിറയെ മുടിയുള്ള ഞാൻ..അമ്മു എവിടെ ? ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെല്ലോ... ! എന്റ്റെ ബാല്യം കാണിച്ചു കൊതിപ്പിച്ചവൾ.. ഇവിടേക്ക് എന്നെ നയിച്ചവൾ, അവൾ എവിടെ? നീയും അറിയേണം അമ്മു.. ഈ കിണറിന്റെ ആഴം.. വർഷങ്ങൾ ഇതിൽ തത്തി കളിച്ച നിന്റെ അമ്മയുടെ നോവ്.. നീയും അറിയേണം... ഇതിനുള്ളില്ലേ എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത രഹസ്യങ്ങൾ .. നീ പേടിക്കേണ്ട അമ്മു.. നമ്മൾ കള്ളിക്കാറുള്ള ഗെയിം ഇല്ലേ .. മിസ്റ്ററി ബോക്സ് ഗെയിം? ഒരു ബോക്സില്ലെ രഹസ്യങ്ങൾ കണ്ടെത്തി മറ്റൊന്നിലേക്കു പോകുന്ന മിസ്റ്ററി ബോക്സ് ഗെയിം ? ഇത് നിന്റെ പുതിയ ഗെയിം ആണ് .. നിന്റെ അമ്മയുടെ ഫേവറിറ്റ് ഗെയിം...അമ്മു..നീ എന്നെ പോലെ ആണ് !.. ആഴങ്ങളിൽ രഹസ്യം അന്വേഷിക്കുന്നവൾ ... രഹസ്യത്തിൽ സത്യം കണ്ടെത്തുന്നവൾ ..സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മധുരം നുകർന്നു ഞാൻ ആഴങ്ങളിലേക്ക് എന്റ്റെ അമ്മുവിനെ പറഞ്ഞയച്ചു ... .. അവൾ പോയവരുവോളം ഞാനും ഉണ്ടാകും ഇവിടെ ഈ വീടിനു കാവലായി..!

ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ.. ഈ യാത്ര തന്നെ അവൾക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നു..

അമ്മുവിൻറെ പുതിയ മിസ്റ്ററി ബോക്സിനു വേണ്ടി..!

......

നീതു വിജോയ്