എൻറെ ഗാണ്ഢീവം

എന്നിലുയരുന്ന, ഉറയുന്ന
ദു:ഖങ്ങളെല്ലാം പഴുപ്പിച്ചു
ചിന്തകളാമെൻ്റെ ഭാര'ച്ചുറ്റിക 
കൊണ്ടു നിർത്താ,പ്രഹരങ്ങൾ
ഏകിയൊരു ഗാണ്ടീവം
തീർക്കുന്നൂഇന്നിവിടെ !,
ഞാനെൻ്റെ കല്ലറക്കോലായിൽ
മനസ്സാം ഉലയിലെ
തീ ജ്വലി'പ്പിച്ചങ്ങൂ |

വില്ലു തീർന്ന'വനിയിൽ,
നിന്നെന്നിൽ പതിച്ചൊര-
കക്കണ്ണിൻ നീർക്കണ,
മുരുക്കി ഞാനാ....
നീർ'ക്കമ്പിയിൽ പുതിയൊരു
ഞാണും പണിതീർത്തു.
വില്ലിൻ്റെ അറ്റങ്ങളാ'മെൻ്റെ
മോഹ ധ്രൂവങ്ങൾ'തൻ
അകലങ്ങൾ ബന്ധിച്ചൂ...

വസുധയുടെ മടിയിൽ
നിവർന്നങ്ങു നിൽക്കും
അർജ്ജുനനല്ല ഞാൻ
ഗാണ്ഢീവ'മൊലിയുടെ
തീവ്ര വേഗമളക്കാൻ.

എടുത്തുയർത്താനൊരു
വീരനും വേണ്ട:ഹോ,
എന്നിലേ, തൂങ്ങിയാടും
ബാഹുക്കൾ മതിയെടോ.

കേഴുന്നു ! ഗാണ്ഢീവ
ശരമങ്ങടുക്കു നീ..

വിങ്ങും മനസ്സിലേ,
സനതോഷപ്പുഞ്ചിരി
പൊഴിക്കും മുത്തുമണി-
യലങ്കാരമാക്കി !
അവനാം ശരപഞ്ചരത്തിൽ?,
നിന്നുയിരേല്കും
അമ്പുകൾ..
ഒന്നോന്നായടുക്കി :
പ്രണയത്തിൻ മാസ്മര
പ്രഭയിൽത്തീർത്തൊരാ,
മനസ്സാം ആവനാഴിയിൽ
ഒളിപ്പിച്ചു, നടകൊണ്ടു?

ശിഥില മോഹങ്ങൾ,
പൂക്കാൻ
മടീക്കുമാപ്പൂവാടിയിൽ ;
പുതുമോഹ,പുഷ്പങ്ങൾ,
വിടരുവാൻ,
സഫലമൊരു
ജന്മത്തിൻ
ബാക്കിപത്രം ?,
നവമോഹശരങ്ങളാൽ
വിരിയിച്ചു, പുതുസുഗന്ധം.,
പരത്തുവാനലയുന്ന
പഥികനേ വീണ്ടും?
കണ്ടുമുട്ടും !
നീയേതോ വഴികളിൽ,
വനവീഥിയിൽ
വീണ്ടും?????!!!!!

ജി കെ
22-09-2016 8.30 AM