മഴ പ്രകൃതിയുടെ വിരഹമാണോ?

കിഴക്കു സൂര്യൻ ഉണർന്നുവന്നോരു
മുകിലിന്നു പിന്നിൽ ഒളിച്ചിരിക്കേ

ഉടുക്കുതാളത്തിൽ മഴയങ്ങു വീഴെ
മരച്ചുവട്ടിൽ ഞാൻ തനിച്ചു നിന്നു

ഇടയ്ക്കു വെള്ളിടി നിലത്തിറങ്ങവേ
കൊതിച്ചെന്നുള്ളം മഴയേറ്റു നില്കാൻ

വിധിച്ച കണ്ണീരു പെയ്തങ്ങുതീരാതൊ-
ടുങ്ങയില്ലല്ലോ മനുഷ്യജീവിതം

കറുത്തതട്ടത്തിലൊളിച്ചിരുന്നോരു
വെളുത്തപെൺകൊടിയുള്ളിൽ നിറയേ

ഒരിറ്റുകണ്ണീരു കവിളത്തു ചുംബിച്ചൊ-
ഴിഞ്ഞു മണ്ണങ്ങു പുണർന്നിടുന്നു

തനിക്കു താനെ തുണയെന്നു ചൊല്ലി
പിരിഞ്ഞുപോയോരിണക്കിളി നീ

അറിഞ്ഞുവോ അന്ന് പിരിച്ചെടുത്തത്
ഒരിറ്റു ഹർഷമേയേറാത്ത ഹൃത്തടം

ദിനരാത്രമേറേ കരഞ്ഞു തീർന്നിട്ടും
പുലരിയിന്നും കണ്ണീരേകവേ

ഒരു നേർത്തമിന്നലെൻ ദേഹത്തുവീഴ്ത്തുവാൻ
മടിപ്പതെന്തു നീ പ്രണയ പ്രകൃതിയേ

_________________
രമേഷ് കേശവത്ത്....