പുതിയ മനുഷ്യൻ

രാവിലെ 5 മണിക്ക് അലാറം അടിച്ചു..... പല്ലുതേച്ചു... കുളിച്ചു മുടിചീകി.. ചായ കുടിച്ചു.. തുണികൾ ഇസ്തിരിയിട്ടു.. കുറച്ചു നേരം വാർത്ത കേട്ടു... വാട്സപ്പും ഫെയ്‌സ്ബുക്കും നോക്കി .......

ഹ ഹ...

ഇതൊക്കെ തന്നെ അല്ലെ ഞാൻ ഇന്നലെയും ചെയ്തത് ..

ഇനി ഓഫീസിൽ പോകണം ജോലി ചെയ്യണം വൈകിട്ട് തിരിച്ചു വരണം..രാത്രി ആകുമ്പോൾ ഉറങ്ങണം......
കുറെ വര്ഷങ്ങളായിട്ടു ഞാൻ ഇത് തന്നെ ആണല്ലോ ആവർത്തിക്കുന്നത്

എനിക്കാകെ വിഷമം ആയി..ഇങ്ങനെ പോയാൽ എന്റെ ജീവിതം എന്താകും..എന്നും ഒരേ രീതിയിൽ ജീവിക്കുക...

ഏകദേശം എല്ലാം മനുഷ്യരും ഇങ്ങനാണല്ലോ..ഒരു യന്ത്രം പോലെ എന്നും ഒരേ രീതിയിൽ ജീവിക്കുന്നു...എന്താണെങ്കിലും ഇന്നത്തെ എന്റെ ദിവസത്തിൽ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വ്യത്യാസം ഉണ്ടാക്കണം

തേച്ചു വെച്ച എന്റെ പാന്റ് ഞാൻ കയ്യിൽ എടുത്തു .... പാന്റിനകത്തൂടെ എന്റെ കൈ കയറ്റിയിട്ടു പാന്റിന്റെ രണ്ടു കാലും മറിച്ചിട്ടു

എന്നിട്ടു അത് കാലിലൂടെ കയറ്റി. ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്നും ഇടുന്ന പോലെ അല്ല പാന്റിട്ടിരിക്കുന്നതു. എന്റെ പാന്റ് ഞാൻ തല തിരിച്ചാണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്. മുൻ വശത്തേയും പിൻ വശത്തേയും പോക്കറ്റുകള് പുറത്തേക്കു തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു.

ഷർട്ടും ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെ ഇട്ടു.ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റ് അകത്താണിപ്പോൾ...രണ്ടു കോളറുകളും പുറത്തേക്കു തള്ളി നിക്കുന്നു...ബട്ടന്സുകള് എങ്ങനൊക്കെയോ ഇട്ടു..

വീട് പൂട്ടി പുറത്തിറങ്ങി.

ഇനി ഷൂസിടണം.

അവിടെ രണ്ടു പാരഗന്റെ വള്ളിച്ചെരുപ്പുണ്ട്. പിന്നെ ഷൂസും ഉണ്ട്. ഞാൻ എന്റെ ഇടതു കാലിൽ പരാഗന്റെ ഒരു റബർ ചെരുപ്പിട്ടു. വലതു കാലിൽ എന്റെ കറുപ്പ് നിറമുള്ള ഷൂസും ഇട്ടു..

ഹ ഹ എന്നോടാ കാളി...

ഞാൻ വഴിയിലിറങ്ങി പതുക്കെ ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു ...

വഴിയിൽ നില്ക്കുന്നവര് നോക്കുന്നുണ്ട്...എനിക്കറിയാം അവരൊക്കെ എന്താണ് ചിന്തിക്കുന്നത് എന്ന്...

ഒരു സമൂഹത്തിൽ എല്ലാരും ചെയ്യുന്നത് പോലത്തതിൽ നിന്നും ആരെങ്കിലും വ്യത്യസ്തമായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്‌താൽ അവനെ ഭ്രാന്തൻ എന്ന് വിളിക്കും..അതാണല്ലോ സമൂഹം..ഒരു പക്ഷേ എല്ലാരും ചെയ്യുന്നത് പരമ വിഢിത്തം ആയിരിക്കാം ..എങ്കിലും ഭൂരിപഷം ചെയ്യുന്നത് ശരിയാണെന്നു തന്നെ സമൂഹം വിലയിരുത്തും...
..
ഓഫീസിൽ എത്തി .....

ഞാൻ എന്റെ സീറ്റിൽ ചെന്നിരുന്നു.

.പതിവ് പോലെ ജോലിയും തുടങ്ങി...

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പീയൂൺ ചന്ദ്രൻ എന്റടുത്തു വന്നു...

"സാർ ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടാരുന്നു..."

ഞാൻ ചന്ദ്രനെ നോക്കി. അവൻ എന്നെ നോക്കി ഊറി ചിരിക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു

"സാർ ഒന്ന് പുറത്തേക്കു വരാമോ..കാര്യം ഇത്തിരി രഹസ്യം ആണ്.."

എനിക്ക് കാര്യം മനസിലായി.

"നീ എന്ത് പറയാൻ ആണ് വിളിക്കുന്നത് എന്നെനിക്കറിയാം ചന്ദ്രാ.. .നീ പൊയ്ക്കോ.."

അവൻ പോയി

ഞാൻ വൈകുന്നേരം വരെ കൂളായിട്ടു ജോലി ചെയ്തു..

അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം നടന്നു തന്നെ വീട്ടിൽ എത്തി..

വര്ഷങ്ങളോളം ആയിട്ട് ഒരു യന്ത്രം പോലെ ഒരേ രീതിയിലുള്ള ദിന ചര്യകൾ ചെയ്തു മരിക്കുന്നതു വരെ പോകാൻ എനിക്ക് സൗകര്യം ഇല്ല...

ഓരോ ദിവസവും വ്യത്യസ്‍തമായിരിക്കണം...ഓരോ ദിവസവും നമ്മൾ പുതിയതെന്തെങ്കിലും പഠിക്കണം...പുതിയ മനുഷ്യൻ ആകാൻ ഓരോ ദിവസവും ശ്രമിക്കണം...

അല്ലാതെ എല്ലാ ദിവസവും....ഒരു യന്ത്രം പോലെ...

ഛെ.....

അന്ന് രാത്രി വീണ്ടും അലാറം വെച്ച് ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു ......

ഉറക്കം കണ്ണുകളിലേക്കു കയറുമ്പോഴും എന്റെ മനസു മന്ത്രിക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു..ജീവിതത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ കൊണ്ടുവരണം.

മാറ്റം...മാറ്റം..മാറ്റം....
**********

=രചന - രാജേഷ് ഇരവിനല്ലൂർ കോട്ടയം =