സ്‌മൃതി

°°°°°°°°°°°

നാല് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് പുതിയ വീട്ടിലേയ്ക്ക് താമസം മാറിയപ്പോൾ മുറ്റത്ത് ഒരു പ്ലാവും മാവും നട്ടിരുന്നു. തിരുവനന്തപുരത്തു നിന്നും ചിറ്റപ്പൻ വാങ്ങിക്കൊണ്ടുവന്ന ആ തൈമരങ്ങൾ വളരെ പെട്ടന്നാണ് വേര് പിടിച്ചത്. മതിൽ കെട്ടിയെടുത്ത് പടിപ്പുര പണിയുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി മാവിൻതൈ പിഴുത് മാറ്റേണ്ടി വന്നു. പക്ഷേ പ്ലാവ് നിറയെ ഇലഭാരവുമായി മുറ്റത്ത് പടർന്നു വളർന്നു. വീട്ടിലെത്തുന്നവർ ആ പ്ലാവിലേയ്ക്ക് ഒന്ന് കണ്ണോടിയ്ക്കാതെ പോകാറില്ലായിരുന്നു.
നാല് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഈ വർഷം അവൾ കന്നി കായ്ച്ചു.കയ്യെത്തുന്ന ഉയരത്തിൽ തേൻ കുടങ്ങൾ പോലെ മധുരവരിക്ക!
അവധിയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ നാട്ടിലെത്തിയ ശേഷമാണ് അവസാനത്തെ രണ്ടു ചക്കകൾ പറിച്ചെടുത്തത്.

ഉയരത്തിലുള്ള പ്ലാവിൻ കൊമ്പിൽ നിന്നും തോട്ടി കൊണ്ടും ഏണിവച്ചും ഒക്കെ ചക്ക പറിച്ചെടുക്കുന്ന പുരുഷകേസരികളുടെ ഇടയിൽ,ഈ കുഞ്ഞി പ്ലാവിൽ നിന്നും എന്റെ തോളൊപ്പം ഉയരത്തിൽ നിന്ന് ചക്ക പറിച്ചു ഞാനും കഴിവ് തെളിയിച്ചു.
പക്ഷേ.. ചക്കകൾ എല്ലാം തീർന്ന് രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ ഒരുകാരണവും ഇല്ലാതെ അവൾ വാടിത്തുടങ്ങി..ഇലകൾ എല്ലാം പഴുത്ത് പൊഴിഞ്ഞു.. ഇനി നിർത്തിയിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് അച്ഛൻ പ്ലാവ് വെട്ടാൻ ആളെ വിളിച്ചു..

ഇന്ന് രാവിലെ ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ അമ്മയുണ്ട് പ്ലാവിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.. കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്.

ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്ന് കാര്യം തിരക്കി.. അമ്മ അപ്പോൾ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു..
“ഞാൻ എന്നും വൈകിട്ട് വിളക്ക് വയ്ക്കുമ്പോൾ ഒരു കിളി ഇതിൽ വന്നിരുന്നു നാമം ചൊല്ലാറുണ്ട്.. അതിനെ ഓർത്തു പോയി” എന്ന്.

മറുപടി ഒന്നും എനിക്ക് പറയാൻ ഇല്ലായിരുന്നു..ഞങ്ങൾ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ പ്ലാവിൻ കൊമ്പിൽ വന്നിരിക്കുന്ന കിളി അമ്മയ്ക്ക് അഥിതിയാണ്..അത് ചിലയ്ക്കുന്നത് നാമം ജപിക്കുന്നതായി പോലും സങ്കല്പിച്ചിരിക്കുന്നു 'അമ്മ!

ആ മരവും കിളിയും അമ്മയും തമ്മിലൊക്കെ ഉള്ള ആത്മബന്ധം ..അത് നന്മയുള്ള മനസിലെ ഉണ്ടാവൂ എന്നോർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് നഷ്ടബോധമാണ് തോന്നിയത്.നാട്ടിലേക്ക് തിരികെ വന്ന് ഇവിടെ താമസിക്കാൻ ഒരുപാട് കൊതി തോന്നുന്നു..

രമ്യ രതീഷ്