മെല്ലെ മെല്ലെ മരവിച്ച്...

******* സജി വർഗീസ്****

നിൻകണ്ണുകളിലെ ശാന്തതയെന്തോ വിഷാദമെന്നോതിടുന്നു,
നിന്നെപ്പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നനേരമെൻ, ഹൃദയത്തിൻനോവ് നീയറിയുമോ?
പകലെത്രചുറ്റിക്കറങ്ങിയാലും,
നിശീഥിനിയുടെയിരുണ്ടയാമങ്ങളിൽ നിൻനെഞ്ചിലെച്ചൂടറിഞ്ഞാലെയെൻ നിദ്രയുള്ളൂ,
പിന്നെയെന്തിനീഹൃദയത്തിൻ നോവുകൾ,
പിന്നെയെന്തിനീ നീണ്ടമൗനങ്ങൾ!
തിരകളെനോക്കിയൊറ്റയ്ക്കിരുന്നാലും,
യാത്രാവണ്ടിയിലോർമ്മകൾ മേഞ്ഞാലും,
നിന്നിലേക്കെത്തിനിന്നിലലിയുന്നതെന്റെസ്വർഗ്ഗം;
വെറുതെ കണ്ണുകളിൽ നനവുകൾ പടരുമ്പോൾ,
ഒരുപുഞ്ചിരിയുമായെന്റെ കവിളിൽ മുത്തിടുമ്പോൾ,
വിടരുന്നു സ്നേഹത്തിൻ നറുമലരുകൾ,
നിൻശ്വാസത്തിലലിയുമ്പോഴെന്റെ
കാൽവിരൽതുമ്പിൽനിന്നൊരു പ്രവാഹമുയർന്നിടുന്നു;
നിന്റെനാഭിച്ചുഴിയിലോളങ്ങൾതീർത്ത്
നിൻമാറിലെച്ചൂടിൽക്കിടന്ന്
ഞാൻ
നേർത്തതണുപ്പിലേക്കരിച്ചിറങ്ങി,
മരവിച്ച് ..മരവിച്ച്.. മെല്ലെ മാഞ്ഞിടുമ്പോൾ,
നിൻഹൃദയത്തിൻവേദനെയെന്നെ കീറിമുറിച്ചിടുമോ?
കരയുടെയരഞ്ഞാണംചുംബിച്ചു കൊണ്ട്,
ഭ്രാന്തമായ്മെല്ലെപ്പടർന്നു കയറിയിറങ്ങിയതിരയതാമെല്ലെ നീങ്ങിടുന്നു,
നിന്നിലേക്കോടിയെത്തി,
നിന്നെപ്പൊതിഞ്ഞ്,
നിന്നിലലിഞ്ഞ്,
നിന്റെകണ്ണുകളിലെ നനവുകളൊപ്പിയെടുത്തമർത്തി ചുംബിച്ചിടുമ്പോൾ,
ഉദയാസ്തമയങ്ങൾ തുടർന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കുമ്പോൾ,
ഭ്രാന്തമായ് നീചുറ്റിയകൈളിൽ,
ശൂന്യതയെവാരിപ്പുണർന്ന്,
കണ്ണടച്ച്, ശാന്തമായ്, നീയുറങ്ങീടുക.

സജി വർഗീസ്
Copyright protected.