ഞാന്‍ കവിതയാകുമ്പോള്‍
കവിയാകുവാനൊട്ടുമാശയില്ലെ,നിക്കൊരു
സാന്ത്വനസ്ര്‍ശം നല്‍കും കാവൃയമായ് സ്പന്ദിക്കണം.
എങ്കിലമ്മിഞ്ഞക്കായി വെമ്പിടും തളിര്‍ച്ചുണ്ടില്‍
വാത്സല്യം ചുരന്നെത്തും മാതാവായ്ത്തീര്‍ന്നീടും ഞാന്‍
വിരഹാര്‍ത്തയാം യക്ഷപത്നി തന്‍ നികടത്തി -
ലൊരു മേഘമായ് കുളുര്‍ത്തെന്നലായ് ചെന്നെത്തും ഞാന്‍.
ക്ഷുത്പിപാസയാല്‍ ക്ഷീണഗാത്രയായ് മൂകം ഭിക്ഷ
യാചിക്കുമനാഥതന്നന്നമായ് പിറക്കും ഞാന്‍.
ഊണിനുമുടുപ്പിനും പൊരുതും മനുഷ്യന്റെ
സിരയിലഗ്നിജ്വാലയായി ഞാന്‍ പടര്‍ന്നീടും.
സാന്ത്വനസ്ര്‍ശം നല്‍കും കാവൃയമായ് സ്പന്ദിക്കണം.
എങ്കിലമ്മിഞ്ഞക്കായി വെമ്പിടും തളിര്‍ച്ചുണ്ടില്‍
വാത്സല്യം ചുരന്നെത്തും മാതാവായ്ത്തീര്‍ന്നീടും ഞാന്‍
വിരഹാര്‍ത്തയാം യക്ഷപത്നി തന്‍ നികടത്തി -
ലൊരു മേഘമായ് കുളുര്‍ത്തെന്നലായ് ചെന്നെത്തും ഞാന്‍.
ക്ഷുത്പിപാസയാല്‍ ക്ഷീണഗാത്രയായ് മൂകം ഭിക്ഷ
യാചിക്കുമനാഥതന്നന്നമായ് പിറക്കും ഞാന്‍.
ഊണിനുമുടുപ്പിനും പൊരുതും മനുഷ്യന്റെ
സിരയിലഗ്നിജ്വാലയായി ഞാന്‍ പടര്‍ന്നീടും.
Paduthol
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക