എന്റെ കാന്താരി
"നിന്നോട് ഞാൻ പഴയപോലെ ഇനി സംസാരിക്കില്ല. ഫ്രീയായിട്ടു ഇടപെടുകയും ഇല്ല".
അഭി പറഞ്ഞത് മൃദുലക്ക് പെട്ടന്ന് മനസിലായില്ല.
"നീയെന്താ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നേ... അതിനു മാത്രം എന്താ സംഭവിച്ചത് ".
"ഏട്ടൻ പറഞ്ഞു ഈ ക്യാമ്പസിൽ പലരും പറയുന്നത് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിൽ ആണെന്നാണ്. പല ടീച്ചേർസും ഏട്ടനോട് ചോദിച്ചു".
"അതുകൊണ്ട് ഏട്ടൻ പറഞ്ഞു ഇനിയെന്നോട് മിണ്ടരുത് എന്ന് അല്ലെ... "
"അങ്ങനെ പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ എന്റെ പേര് പറഞ്ഞ് ഏട്ടനെ ആരും കളിയാക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല".
അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ തിരിച്ചു നടന്നു.
മൃദുലക്ക് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ദേഷ്യം വന്നു. ഈ കോളേജിൽ വന്ന അന്ന് ആദ്യമായി പരിചയപെട്ടത് അവനെയാണ്. മറ്റുള്ളവർ പറഞ്ഞു കളിയാക്കും എങ്കിലും എന്റെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്തായിരുന്നു. ഒരു കൂടപ്പിറപ്പ്. അങ്ങനെയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ. അതിനൊക്കെ മേലെ സാർ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് അവളെ വല്ലാണ്ട് വേദനിപ്പിച്ചു.
എന്തുകൊണ്ടോ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.
എന്തുകൊണ്ടോ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.
"സാറോന്നു നിന്നെ.. "
ശബ്ദം കേട്ട് ആനന്ദ് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
ശബ്ദം കേട്ട് ആനന്ദ് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
"എന്താ മൃദുല... "
"സാറിനെന്താ സാറിന്റെ അനിയനെ പോലും വിശ്വാസം ഇല്ലേ... "
മനസ്സിലെ ദേഷ്യം പാതിയും മറച്ചുവച്ചു ചോദിച്ചു.
മനസ്സിലെ ദേഷ്യം പാതിയും മറച്ചുവച്ചു ചോദിച്ചു.
"എന്റെ അനിയൻ എനിക്ക് ആരാണെന്നു എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം. അതിനേക്കാൾ നന്നായി അവനും ".
"പിന്നെന്തിനാ ഇനിയെന്നോട് മിണ്ടരുതെന്നു പറഞ്ഞത്".
ആനന്ദ് ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി.
"ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.. പറയുകയും ഇല്ല... ".
"സാർ പറയാതെ പറഞ്ഞു. എല്ലാരും പറയുന്നത് കേട്ട് സാർ ഞങ്ങളെ അവിശ്വസിച്ചു. അതല്ലേ... "
മൃദുലയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി. ആനന്ദ് അവളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു.
"ഞാൻ പറഞ്ഞത് നാളെ നിന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ ആവണ്ട പെണ്ണാ... ഇപ്പൊ അനുസരിചില്ലേലും ഭാവിയിൽ അവള് പറയുന്നത് എല്ലാം നീ കേൾക്കേണ്ടി വരും എന്നാണ്... "
മൃദുല മനസിലാകാത്തപോലെ അവനെ നോക്കി.
"സാർ കാര്യമായിട്ട് ആണോ... "
ഉള്ളിൽ ആർത്തുപെയ്ത സന്തോഷം പുറത്തു കാട്ടാതെ ചോദിച്ചു.
ഉള്ളിൽ ആർത്തുപെയ്ത സന്തോഷം പുറത്തു കാട്ടാതെ ചോദിച്ചു.
അവൻ അവളുടെ മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ എടുത്തു കണ്ണീർ തുടച്ചു.
"എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടം ആണ്... അതെത്രയെന്നറിയില്ല..എത്ര തന്നെയായാലും ഒന്നറിയാം അതെന്റെ ജീവനേക്കാൾ കൂടുതൽ ആണ് ".
അവൾക്ക് എന്ത് പറയണം എന്നറിയില്ലാരുന്നു. എത്രയോ നാളായി മനസ്സിൽ ആരോടും പറയാതെ കൊണ്ടുനടന്ന ഒരിഷ്ടം. അഭിയോട് പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അവനും അറിയാമെന്ന് പലപ്പോഴും തോന്നിട്ടുണ്ട്.
"നീയെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ ".
ആനന്ദിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് അവൾ മുഖം ഉയർത്തിയത്.
"ഇഷ്ടമല്ലേ നിനക്കെന്നെ ".
കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് അല്ലാതെ മറുപടി ഒന്നും ഇല്ല. അവൻ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. "എനിക്ക് അറിയാം മറുപടി എന്താന്ന്... "
ആനന്ദിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് അവൾ മുഖം ഉയർത്തിയത്.
"ഇഷ്ടമല്ലേ നിനക്കെന്നെ ".
കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് അല്ലാതെ മറുപടി ഒന്നും ഇല്ല. അവൻ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. "എനിക്ക് അറിയാം മറുപടി എന്താന്ന്... "
"ഏട്ടാ..... കെട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ ഒരുപാട് ടൈം ഉണ്ടേ..... "
രണ്ടുപേരും ഞെട്ടിമാറി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ചിരിയോടെ അഭി നിൽക്കുന്നു.
"ഇവനെക്കൊണ്ട് നിന്നോട് പറയിക്കാൻ ഞാനിട്ട നമ്പർ അല്ലേടി ഇതൊക്കെ... പിന്നെ നിനക്ക് ഏട്ടനെ ഇഷ്ടം ആണോ അല്ലയോ എന്നൊരു ഡൌട്ട് ഉണ്ടാരുന്നു. വേറെയേത് ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്താലും ഏട്ടന്റെ ക്ലാസ്സ് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ നീ കാണിക്കുന്ന ഉത്സാഹം കണ്ടപ്പോ പാതി ഡൌട്ട് മാറി. എന്റെ പേഴ്സിൽ ഇരുന്ന ഏട്ടന്റെ ഫോട്ടോ അടിച്ചുമാറ്റിയപ്പോ കംപ്ലീറ്റ് ക്ലിയർ ആയി.. "
അഭി പറഞ്ഞുനിർത്തിയപ്പോഴേക്കും മൃദുല നാണത്തോടെ മുഖം കുനിച്ചു.
"എന്നാലും നിന്നെ എങ്ങനെ ഞാൻ ചേട്ടത്തിയമ്മേന്ന് വിളിക്കുമെടി മരംകേറി.... "
"പോടാ... "
മൂവരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ചിരിച്ചു.
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക