ഇരുട്ടിലെ നേര്

..................................

"ഇരുട്ടിന് മണമുണ്ടോ "

ഈറ്റ യുടെ ചോദ്യം ലൂക്കോയെ കുഴക്കി. "ഇരുട്ടിന്റെ നിറം കറുപ്പ് .. മണമിപ്പോൾ ...."

ലക്സ് സോപ്പ് തേച്ച് തേച്ച് ഓടയുടെ ചീഞ്ഞ വാസന പോയ ദേഹം ചൊറിഞ്ഞ് ലൂക്കോ ഈറ്റയെ നോക്കി.
ഇരുട്ടിന് കറുപ്പ് നിറം . എന്റേം ഈറ്റ യുടേം നിറവും കറുപ്പ് . രണ്ട് നേരം തികച്ചുണ്ണാൻ ഓടക്കുള്ളിലിറങ്ങിയപ്പോൾ അവിടേം കറുപ്പ് നിറഞ്ഞ ഇരുട്ട് തന്നെ .ശരീരത്തിൽ നുരഞ്ഞ് പൊന്തിയ പശിമയുള്ള നഗരത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പുകളുടെ നിറവും കറുപ്പ് തന്നെ. "കാടിറങ്ങിയാലേ അവകാശങ്ങൾ തിരിച്ചുപിടിക്കാനാവൂ."
മധു സാറിന്റെ വാക്കുകൾ ' ഇരുട്ടിൽ ലൂക്കോയുടെ മനസ്സിന് ധൈര്യം നൽകിയെങ്കിലും രണ്ട് നേരം തികച്ചുണ്ണാൻ 'പണിയെടുക്കാൻ തയ്യാറായിട്ടും ആരുടെ കനിവും തേടി വരുന്നില്ല എന്ന ചിന്ത ലൂക്കോയെ നോവിക്കാൻ തുടങ്ങി.

"ഓടക്കുള്ളിൽ നീയെന്താ കണ്ടേ.. "

കാണാനവിടെ ഇരുട്ടല്ലേ. ഓ അപ്പോൾ പിടി കിട്ടി. ഇരുട്ടിന് നൂറായിരം മണമുണ്ട്. .ഇരുട്ടിന് നിന്റേം മണമുണ്ട് ലൂക്കോ ഈറ്റയെ ചേർന്ന് കിടന്നു . താർപ്പായയുടെ നേർത്ത വിടവിലൂടെ ചന്ദ്രൻ താഴേക്ക് നോക്കി.
മാറി വരാൻ കൂട്ടാക്കാത്ത വ്യവസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചറിയാതെ അവരുടെ ദിവസങ്ങൾക്കായി കൊതിച്ചു കൊണ്ട് ഉറക്കിലേക്ക് വഴുതിയപ്പോൾ ഇരുട്ടിൽ നടക്കുന്ന അരുതായ്മകൾക്ക് നേരെ നഗരവും നിസ്സഹായതയോടെ കണ്ണടച്ചു

(കവിതസഫൽ )