ഗുലുമാൽ

ഗുലുമാൽ
-----------------

ഒരു ഏപ്രിൽ മാസം.. ചൂട് അസഹനീയം.. ഒരു പീരീഡ് പോലും ഫ്രീ ഇല്ല. രണ്ടുമൂന്നു അധ്യാപകർ അവധിയിൽ ആയത്കാരണം ഉള്ള ഫ്രീ പീരീഡ് ഒക്കെ പോയിക്കിട്ടി. വിയർത്തൊലിച്ചു ഡ്രസ്സ് ദേഹത്തൊട്ടിപ്പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. കൊണ്ട് വന്ന വെള്ളവും സ്റ്റാഫ്‌റൂമിലെ മൺകുടത്തിൽ വെച്ചിരുന്ന വെള്ളവുമൊക്കെ കുടിച്ചു തീർത്തു. ലഞ്ച് ബ്രെക്കിനായി കാത്തിരുന്നു..അതാ ബെൽ കേൾക്കുന്നു. ഓടിവന്ന് കസേരയിൽ ഫാനിനു താഴെ ചെന്നിരുന്നു. ചൂട് കാറ്റാണെങ്കിലും എന്തൊരാശ്വാസം.

ഒരു മിനിറ്റു കഴിഞ്ഞു കാണും സഞ്ജയ് ഭായ് ഒരു ബുക്കുമായി വന്നു.. അതിലതാ എന്റെ പേര്.. എൽ.കെ.ജി യിൽ സ്പെഷ്യൽ ലഞ്ച് ഡ്യൂട്ടി!!.

കരച്ചിൽ വന്നെങ്കിലും അനുസരിക്കാതെ പറ്റില്ലല്ലോ.

ക്ലാസ്സിനകത്തേക്കു വലതുകാൽ വെച്ചതും, അതാ ഡസ്റ്റർ എന്റെ മുഖത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി വരുന്നു. പെട്ടന്ന് തല വെട്ടിച്ചതുകൊണ്ട് അത് പുറത്തേക്കു പോയി. പത്താം ക്ലാസ്സുകാരെ വിറപ്പിക്കുന്ന ഞാൻ എൽ.കെ.ജി യിൽ എത്തിയതും വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. പത്തു നാൽപ്പതു പിള്ളേർ.. ഒരു ബഹുമാനവും കാണിക്കാതെ ഓടിച്ചാടി ക്ലാസ്സിനകത്തുകൂടി നടക്കുന്നു.

ഒരു പെൺകുട്ടി ഒരുത്തനെ കുനിച്ചുനിർത്തി ഇടിക്കുന്നു.

ഒരാൾ പാന്റിന്റെ സിബ് ഇടാനുള്ള തത്രപ്പാടിൽ..
കുറേപ്പേർ പടം വരക്കുന്നു.
ചിലർ കൈയിലെ വിയർപ്പു കൊണ്ട് ബോർഡിൽ പടം വരക്കുന്നു.

കയ്യിലിരുന്ന വടികൊണ്ട് മേശപ്പുറത്തു രണ്ടു അടികൊടുത്തതും എല്ലാരും നല്ല കുട്ടികളായി. വടികണ്ട്പ്പോൾ അവർക്കു പിടികിട്ടികാണും ഞാനുമൊരു മിസ്സ്‌ ആണെന്ന്. പിന്നെ എല്ലാരേയും വരിവരിയായി കൈകഴുകാൻ വിട്ടു. തിരികെ വന്നു എല്ലാരും ലഞ്ച് ബോക്സ് എടുത്തു ഡെസ്കിൽ വച്ചു. ചിലർ പാത്രം തുറന്നു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. മറ്റുചിലർക്ക് പാത്രം എന്നെ കൊണ്ട് തുറപ്പിക്കണമായിരുന്നു.
എല്ലാരും പാത്രം തുറന്നു എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഒന്ന് ഇരുന്നേക്കാമെന്നു കരുതി... ക്ലാസ്സിലിട്ടിരിക്കുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നു. കൈയിലെ വടി ഉയർത്തിതന്നെ വെച്ചിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും വിമലാജി ചായ കൊണ്ടുതന്നു. ഉഷ്ണം ഉഷ്ണേന ശാന്തി..
ഞാൻ ആ ചൂട് ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ട് നോക്കുമ്പോളതാ ഒരു കുഞ്ഞൻ പാത്രം തുറന്നു വെച്ച് കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.ഞാൻ പുള്ളിയെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.. ആദ്യം ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും കക്ഷി പാത്രവുമായി അടുത്തേക്ക് വന്നു. ഞാനതിലേക്കു നോക്കി.. ഉരുളക്കിഴങ്ങു സ്റ്റഫ് ചെയ്ത റൊട്ടിയും തൈരും.. എന്തോ വൃത്തികെട്ട സാധനം എന്ന മട്ടിൽ കുഞ്ഞൻ അതിനടുത്തേക്കു വരുന്നേയില്ല.

ഞാൻ മെല്ലെ അവനെ അടുത്തേക്ക് ചേർത്തുനിർത്തി.. കുഞ്ഞി കവിളിൽ തലോടി.. ഇത്രേം ആയപ്പോ കുഞ്ഞൻ കൂട്ടായി. പുള്ളി നേരെ എന്റെ മടിയിൽ കേറിയിരുന്നു. ഞാൻറൊട്ടി ചെറിയ കഷ്ണങ്ങളാക്കി തൈരിൽ മുക്കി അവന്റെ വായിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുത്തു..ഒരു മടിയും കൂടാതെ കൊടുത്തതൊക്കെ അവൻ കഴിച്ചു.
അപ്പോളതാ വേറൊരു സുന്ദരിക്കുട്ടി അവളുടെ ലഞ്ച് ബോക്സുമായി എന്റടുത്തേക്കു വരുന്നു.അവളുടെ പാത്രത്തിൽനിന്ന്ഒരു കഷ്ണം റൊട്ടി അവളുടെ വായിലും വെച്ച് കൊടുത്തു. പിന്നെ അവിടെ നടന്നത് ഒരു സമ്മേളനമായിരുന്നു. എല്ലാരും അവരവരുടെ പാത്രവുമായി എന്റെ അടുത്തെത്താൻ തിക്കിത്തിരക്കുന്നു. ക്ലാസിലാകെ ബഹളം...

അടുത്ത ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് ടീച്ചർമാർ വന്നു എത്തിനോക്കാൻ തുടങ്ങി. വടി നോക്കിയിട്ടു കാണുന്നുമില്ല. ആകെ ജഗപൊക.ഞാൻ തോറ്റു തൊപ്പിയിട്ടു. പിള്ളേർ കിട്ടിയ അവസരം ആഘോഷമാക്കി. ഏതായാലും എല്ലാം കുളമായി. ബെല്ലടിച്ചതും ഞാൻ സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് ഓടി. സ്റ്റാഫ് റൂമിലെത്തിയതും പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ വിളി വന്നു. മിക്കവാറുംഎന്നെ പിരിച്ചുവിടാൻ തന്നെ ആയിരിക്കും.. പേടിച്ചുനിൽക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടതും സാർ ഒരു അപേക്ഷ.. "ഉമ ഇനി എൽ.കെ.ജി യിലേക്ക് പോകരുത് എന്ന്". മിഥുനം സിനിമയിൽ മോഹൻലാൽ ജഗതിയോട് "അളിയൻ ഇനി ഈ വീട്ടിൽ അലുവ കൊണ്ടുവരരുത്" എന്ന് പറയുന്ന ഡയലോഗ് കാണുമ്പോൾ ഈയിടെയായി എനിക്ക് ഓർമ്മ വരുന്നത് പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ മുഖമാണ്.

uma