#പുനർജന്മം (ചെറുകഥ)

************
" ശാന്തി മെൻറൽ സാനിറ്റോറിയം & ഡി അഡിക്ഷൻ സെൻറർ " നഗരത്തിന്റെ ഹൃദയഭാഗത്തു നിന്നും 10 km വടക്കോട്ട് പോകുമ്പോൾ കാണുന്ന പ്രശസ്തമായ മാനസിക ആരോഗ്യ കേന്ദ്രത്തിന്റെ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് മിസ്സിസ് അനുപമ ശങ്കർ തന്റെ BMW കാർ ഓടിച്ചു കയറ്റി, ധൃതിയിൽ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി ...റിമോട്ട് കീ ഉപയോഗിച്ച് ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തതിനു ശേഷം അവർ OP ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു...

.... മിസ്സിസ് അനുപമ ശങ്കർ --- നഗരത്തിലെ പ്രശസ്തമായ സമുദ്രോല്പന്നങ്ങളുടെ exporting കമ്പനിയായ Sanker's Sea Foods ന്റെ ഉടമ N. V. ശങ്കറിന്റെ ഭാര്യ.. ഏകദേശം 40 വയസ്സു തോന്നിയ്ക്കുന്ന പ്രൗഢഗാംഭീര്യമുള്ള സുന്ദരിയായ സ്ത്രീ. ഇവർക്ക് ഒരേ ഒരു മകൻ രാഹുൽ ശങ്കർ, പ്ലസ് 1 ന് പഠിയ്ക്കുന്നു.... അഞ്ച് വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപുണ്ടായ ഒരു കാർ ആക്സിഡൻറിൽ NV ശങ്കർ മരണപ്പെട്ടതിനു ശേഷം കമ്പനിയുടെ ചുമതല ഏറ്റെടുത്തിരിയ്ക്കുകയാണ് അനുപമ

.... അനുപമ ശങ്കർ വാച്ചിലേക്കു നോക്കി.. "3 മണിയ്ക്കാണ് ഡോക്ടറുടെ appointment എടുത്തിരിയ്ക്കുന്നത്...ഇപ്പോൾ സമയം 3 മണി കഴിഞ്ഞ് 5 min ആയിരിയ്ക്കുന്നു... അവർ സെൽ ഫോണെടുത്ത് കോൾ ചെയ്തു കൊണ്ട് OP ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.....

...OP യിൽ "Dr. John Sakharia MD, DPM " എന്ന ബോർഡിനു കീഴെ നാലഞ്ചു പേർ ഇരിയ്ക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു... "ഹലോ ഡോക്ടർ,... ഞാൻ ഒ പി യുടെ മുൻപിൽ ഉണ്ട്. അവർ ഡോറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... " അനുപമ ... U please wait for some time.... I'll come soon..Better u wait in the Guest Room.. ഡോക്ടറുടെ കൺസൾട്ടിംഗ് റൂമിനോടു ചേർന്നുള്ള ഒരു മുറിയിലേക്ക് നഴ്സ് അവരെ കൊണ്ടുപ്പോയി....

.... മനോഹരമായി ഫർണിഷ് ചെയ്ത എയർ കണ്ടീഷൻഡ് മുറിയായിരുന്നു അത്. കയറി വരുമ്പോൾ മുറിയുടെ വലതുവശത്തുള്ള വലിയ ഷോകേസിൽ വിവിധ തരത്തിലുള്ള സംഗീതോപകരണങ്ങൾ യഥോചിതം വെച്ചിരിക്കുന്നു. ചിലപ്പോൾ മ്യൂസിക് തെറാപ്പിയും കാണുമായിരിക്കും എന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അനുപമ ശങ്കർ സെറ്റിയിൽ ചാരിയിരുന്ന് കണ്ണുകൾ അടച്ചു കൊണ്ട് മകനെപ്പറ്റി ഓർത്തു....

" രാഹുലിനെ തെന്തു പ്പറ്റി.... ഇങ്ങനെയൊക്കെയായിത്തീരാൻ... അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം തനിക്ക് ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ കുറെ കൂടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു വീഴ്ചയും വരുത്തിയിട്ടില്ലായിരുന്നല്ലോ...?.. എന്നിട്ടും... എത്ര സമർത്ഥമായി പഠിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന കുട്ടിയായിരുന്നു... ഇപ്പോൾ പഠിത്തവും ഉഴപ്പിയിരിക്കുന്നു... "... കഴിഞ്ഞ ഞായറാഴ്ച ഉണ്ടായ സംഭവം അനുപമ ഓർത്തു.... " രാഹുൽ പഠിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാനായി അവന്റെ റൂമിൽ കയറിയതായിരുന്നു... അപ്പോൾ അവൻ കംപ്യൂട്ടറിനു മുൻപിൽ ഹെഡ് ഫോണും ചെവിയിൽ വെച്ച് കണ്ണടച്ചിരിയ്ക്കുന്നു താൻ വന്നതു പ്പോലുമറിയാതെ... കണ്ടപ്പോൾ കാലിൽ നിന്നും ഒരു പെരുപ്പ് കയറിതുപ്പോലെയാണ് തോന്നിയത്... ദേഷ്യം കൊണ്ട് തനിക്ക് കണ്ണു കാണാതായിപ്പോയി.. അവന്റെ ഹെഡ് ഫോൺ വലിച്ചെടുത്ത് ദൂരെക്ക് ഒരേറുവെച്ചു കൊടുത്തു... അപ്പോൾ അവനിലുണ്ടായ ഭാവമാറ്റം ആരേയും ഭയപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു..... തന്നെ ഒരു ശത്രു വിനെപ്പോലെ തുറിച്ചു നോക്കുകയും ഭ്രാന്തെടുത്തവരെപ്പോലെ അലറി വിളിച്ച് എന്തൊക്കെയോ തന്റെ നേരെ വലിച്ചെറിയുകയും ചെയ്തു... ഈശ്വരാ ഓർക്കാൻ വയ്യ ഡസ്കും കംപ്യൂട്ടറും ചെയറുമെല്ലാം തന്റെ നേരെ ....ഹൊ... ശബ്ദം കേട്ട് വന്ന വീട്ടുവേലക്കാരാണ് അവനെ വട്ടംപ്പിടിച്ച് കൈകൾ കൂട്ടിക്കെട്ടി ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ടുവരാൻ സഹായിച്ചത്... ഡോക്ടറിൽ നിന്നും അവൻ മയക്കുമരുന്നുപയോഗിക്കുന്നുണ്ട് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ.... ഈശ്വരാ ... തകർന്നു പ്പോയി... " അനുപമയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി...

..... "ഹലോ ഗുഡ് ആഫ്റ്റർ നൂൺ.... അനുപമ .... ബോറടിച്ചോ ?" ഡോക്ടർ ജോൺ സക്കറിയയുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അനുപമ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നു...

6 അടി ഉയരവും ഒരു പട്ടാളക്കാരന്റെ ശാരീരിക ക്ഷമതയുമുള്ള സുമുഖനായ ഒരു വ്യക്തിയാണ് ഡോ.ജോൺ സക്കറിയ ... ഏകദേശം അൻപതിനോടടുത്ത് പ്രായം വരും ...സ്വതവേ പ്രസന്നമായ മുഖഭാവമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്..

" കുടിയ്ക്കാനെന്തെങ്കിലും എടുക്കെട്ടെ .." ഡോക്ടർ ചോദിച്ചു.

" വേണ്ട ഡോക്ടർ... രാഹുലിന്റെ കാര്യം "... അനുപമ ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.

" Sit down please...don't worry.... രാഹുലിന് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല" ഡോകടർ വാതിലിനഭിമുഖമായി സെറ്റിയിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു....

"പിന്നെ ....?" അനുപമ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കി.

" അനുപമാ...I want to know something about Rahul...... രാഹുലിന്റെ extra curricular activities നെപ്പറ്റി എന്തെങ്കിലും അറിയാമോ..?

" അത്.... അത്... എനിക്കറിയില്ല സർ "

" എന്തുകൊണ്ടറിയില്ല...?" ഡോക്ടർ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി...." അറിയാൻ നിങ്ങൾ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല.. മിസിസ് അനുപമ ശങ്കർ.... സോറി.... നിങ്ങൾക്കാരണമാണ് ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിച്ചത്...."you are the culprit here"

"what do u mean doctor ..?"

"I mean what I said " .. ഡോക്ടർ ജോൺ സക്കറിയായുടെ ശബ്ദം അല്പം ഉയർന്നു.... " അനുപമ ...you should remember one thing... പല parents ഉം കുട്ടികളെ മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല..... അവർക്ക് പൊങ്ങച്ചം കാണിയ്ക്കുവാനുള്ള കരുക്കൾ മാത്രമാണ് കുട്ടികൾ... എഞ്ചിനിയറും ഡോക്ടറുമായാൽ എല്ലാം തികഞ്ഞു എന്നാണോ...?
of course പഠന കാര്യത്തിൽ ശ്രദ്ധ വേണം... പക്ഷെ മുഴുവൻ സമയവും പഠിയ്ക്കു ,പഠിയ്ക്കൂ എന്ന് പറഞ്ഞ് പുറകെ നടന്നാൽ മാനസിക സമർദ്ധമേറുകയേയുള്ളൂ.... പഠന കാര്യത്തിൽ രാഹുൽ തീരെ താഴെയല്ല ...ഒന്നോ രണ്ടോ മാർക്കു കുറയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ അവനെ വല്ലാതെ ടോർച്ചർ ചെയ്യുന്നു. നിങ്ങളുടെ സഹപ്രവർത്തകരുടെ മക്കളുമായി കംപയർ ചെയ്തു സംസാരിയ്ക്കുന്നു..... നിങ്ങൾക്കറിയാമോ അവന്റെ കഴിവുകളെ കുറിച്ച് ..? എന്നെങ്കിലും നിങ്ങൾ അറിയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?... നിങ്ങളെ അവൻ വല്ലാതെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്., ഭയക്കുന്നുമുണ്ട്... നിങ്ങൾ അവനെ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. കഴിവുകളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിയ്ക്കുന്നുമില്ല. അമ്മയുടെ പ്രതീക്ഷയ്ക്കനുസരിച്ച് ഉയരാൻ തനിക്ക്സാധിക്കുന്നില്ലേ.....എന്ന ആധിയുമുണ്ട് അവന്റെ മനസ്സിൽ... വീട്ടിലെ ഈ അവസ്ഥയും ടെൻഷനുമാണ് പതുക്കെ പതുക്കെ മയക്കുമരുന്നിന്റെ ഉപയോഗത്തിലേക്ക് തിരിയാൻ അവൻ പ്രേരിതനായത്...."

" എന്തോ... ഈശ്വരകൃപകൊണ്ട് അവൻ അഡിക്ടായില്ല... ഇനിയും ഈ രീതി തുടർന്നാൽ തിരിച്ചു കിട്ടാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാകും... So ...don't spoil him in the budding stage..." ഇനി നിങ്ങൾക്കവനെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടു പോകാം "

.... തുടർന്ന് ഡോക്ടർ കോളിംഗ് ബെല്ലിൽ വിരലമർത്തി നഴ്സിനെ വിളിച്ചു..... " റൂം നമ്പർ 105ലുള്ള പേഷ്യന്റിനെ കൊണ്ടു വരൂ.... "

അല്പനേരം കഴിഞ്ഞ് വെളുത്ത് സുന്ദരനായ ഒരു കൗമാരക്കാരനും ബൈ സ്റ്റാൻഡറും കയറി വന്നു.
കണ്ണുകളിൽ വിഷാദ ഭാവവും ചുണ്ടിൽ ചെറുപുഞ്ചിരിയുമായി രാഹുൽ ഡോക്ടറുടെ മുൻപിൽ നിന്നു

"Are u feeling well Rahul .....?"

"fine ucle"

"അമ്മയെ കണ്ടില്ലേ....?.. ഡോകടർ ചോദിച്ചു

അപ്പോഴാണ് രാഹുൽഅമ്മയെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെമുഖത്ത് ഭയം നിഴലിച്ചു.

"മോനേ.... " എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ട് അനുപമ രാഹുലിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
"Rahul.... U r perfectly alright now.. ഇനി നിനക്ക് നിന്റെ വീട്ടിൽ പോകാം മരുന്ന് ഒരു മാസം കണ്ടിന്യൂ ചെയ്യണം..."

" yes uncle..."

"പിന്നെ നീ എനിയ്ക്കു വേണ്ടി ഒരു കാര്യം ചെയ്യുമോ ..?"

" എന്താ.... അങ്കിൾ ? "

" U please sing a song....you can Rahul"

"But uncle അമ്മ...?"

" Don't worry Rahul, come on... അമ്മയും കേൾക്കട്ടെ

ഡോകടർ ഷോ കെയ്സിൽ നിന്നും ഒരു ഓർഗണെടുത്ത് രാഹുലിന്റെ മുൻപിൽ വെച്ചു.....
രാഹുൽ പാടി..... മനോഹരമായ ഒരു ഗാനം .. സ്നേഹ ശൂന്യതയും ഏകാന്തതയും നഷ്ടബോധവുമെല്ലാം വിഷയമായ മനോഹരമായ ഒരു മെലഡി....

പാട്ടുകേട്ട് അനുപമയുടെ മനസ്സ് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി..." ഈശ്വരാ എന്റെ മകൻ ഇത്ര നന്നായി പാടു മാ യി രുന്നോ'...? അവന്റെ കഴിവുകൾ മറ്റൊരാൾ പറഞ്ഞു തന്ന് അറിയേണ്ടിവന്നല്ലോ "... അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു.... പാട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അനുപമ മകനെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു.... "മോനേ.... അമ്മയോട് ക്ഷമിക്കെടാ... നിന്റെ കഴിവുകൾ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല.. "

" ഈ ഗാനം കംപോസ് ചെയ്തതതും എഴുതിയതും രാഹുലാണല്ലേ....?"

"അതെ.... അങ്കിൾ... "

" അനുപമ... നിങ്ങൾക്കറിയാമോ.... രാഹുൽ ഈ ഗാനത്തിന്റെ റെക്കോഡ് കോപ്പി കേൾക്കുമ്പോഴാണ് നിങ്ങൾ അവന്റെ ഹെഡ് ഫോൺ എറിഞ്ഞുടച്ചത്..."

അനുപമ ലജ്ജ കൊണ്ട് തല കുനിച്ചു.

"Well done my boy.... keep it up... ഇത് നിന്റെ പുനർജന്മമാണ്.... The entire world is waiting for you.... Go ahead... God bless u "... ഡോക്ടർ രാഹുലിന്റെ ശിരസ്സിൽ കൈവെച്ച് പറഞ്ഞു.

നന്ദിയും പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ കൈയ്യും പ്പടിച്ച് സന്തോഷത്തോടെ നടന്നു നീങ്ങുന്ന ആ പ്രതിഭയെ ഡോ.ജോൺ സക്കറിയ നിറഞ്ഞ ചാരിതാർത്ഥ്യത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.....

ശുഭം.....

Suresh