നെല്ലിക്ക - 2
ദിവസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം വീണ്ടുമൊരു അമാവാസി
കുളിച്ച് ഉപാസന മൂര്‍ത്തിയ്ക്ക് മുന്നില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് അതിന് മുന്നിലിരിക്കുന്ന ചെപ്പ് തുറന്ന് അയാള്‍ ചെവിക്കരുകില്‍ പതിയെ എന്തോ പുരട്ടി ഇരുട്ടിലേക്ക് നടന്നു തന്‍റെ അടുത്ത ഇരയെ തിരഞ്ഞ് .കൈയില്‍ കരുതിയിരുന്ന മയില്‍പ്പീലി അയാള്‍ പുറത്തേയ്ക്ക് എടുത്തു
“എല്ലാം നിനക്ക് വേണ്ടി ലക്ഷ്മി ….നിനക്ക് വേണ്ടി ..ഒരുത്തന്‍ കൂടി ബാക്കിയുണ്ട് …. അവനെയും നിന്‍റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ഇന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞയക്കും “ മയില്‍പ്പീലിയില്‍ പതിയെ തലോടിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു .അത് പറയുമ്പോള്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ ചുവക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .അയാളുടെ നടത്തത്തിന്‍റെ വേഗത യാന്ത്രികമായി തന്നെ കൂടി.
---------------------------------------------------------
അതെ ദിവസം ഹോസ്റ്റല്‍
“എല്ലാം നിനക്ക് വേണ്ടി ലക്ഷ്മി ….നിനക്ക് വേണ്ടി ..ഒരുത്തന്‍ കൂടി ബാക്കിയുണ്ട് …. അവനെയും നിന്‍റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ഇന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞയക്കും “ മയില്‍പ്പീലിയില്‍ പതിയെ തലോടിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു .അത് പറയുമ്പോള്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ ചുവക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .അയാളുടെ നടത്തത്തിന്‍റെ വേഗത യാന്ത്രികമായി തന്നെ കൂടി.
---------------------------------------------------------
അതെ ദിവസം ഹോസ്റ്റല്‍
കൊലയാളിയെ പിടിയ്ക്കാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ നടത്തുകയായിരുന്നു ജീവന്‍
“മിസ്റ്റര്‍ ജീവന്‍ ...താങ്കള്‍ക്ക് ഉറപ്പുണ്ടോ ? ഈ പ്ലാന്‍ വര്‍ക്ക്‌ ആവുമോ ?...എവിടെയെങ്കിലും ഒന്ന് നമ്മള്‍ പാളിയാല്‍ ഒരു ജീവനാണ് നഷ്ടപ്പെടാന്‍ പോകുന്നത് “ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ ഒരു താക്കിത് പോലെ ജീവനോട്‌ പറഞ്ഞു
“ഇതല്ലാതെ വേറെ വഴികള്‍ ഇല്ല ...എനിയ്ക്കറിയാം കുറച്ച് അപകടം പിടിച്ചതാണിതെന്ന് …..അജയെയും റോയിയെയും കൊലപ്പെടുത്തിയ സ്ഥിതിക്ക് അടുത്തത് അവരുടെ തന്നെ കൂട്ടുക്കാരനായ വിവേക് തന്നെ ആയിരിക്കും നെക്സ്റ്റ് ടാര്‍ഗറ്റ് എന്നാണ് എന്‍റെ നിഗമനം ”
“അതെങ്ങനെ ഇത്രയ്ക്കും ഉറപ്പിച്ച് പറയാനാകും വിവേകായിരിക്കും അടുത്ത ടാര്‍ഗറ്റെന്ന് ?“ വിവേകിനെ നോക്കി പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ ചോദിച്ചു
“പ്ലസ്‌ടു മുതല്‍ ഇപ്പോ ഈ എഞ്ചിനീയറിംഗ് വരെ അജയും റോയിയും വിവേകും ഒരിമിച്ചാണ് പഠിച്ചത് ...അല്ലേ വിവേക് “ വിവേക് അതെയെന്ന് തലയാട്ടി
“ഒരു ദിവസത്തിലെ കൂടുതല്‍ സമയവും ഇവര് ഒരുമിച്ചുതന്നെയായിരുന്നു …...നല്ലതിനാണെങ്കിലും ചീത്തതിനാണെങ്കിലും ഒരുമിച്ച് തന്നെ ...പക്ഷേ ഇവരെ കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ നല്ലതൊന്നും ആരും പറഞ്ഞതായി കേട്ടില്ല….പലതും കേട്ടപ്പോള്‍ ലോക്കപ്പില്‍ കയറ്റി രണ്ടെണ്ണം കൊടുക്കാനാ തോന്നിയത് ..അത്രക്കും ഉണ്ട് ഇവര് ചെയ്ത് കൂട്ടിയത് ...ഇവര് ആരോടോ എന്തോ ചെയ്യ്തതിന്‍റെ ഫലമാണ്‌ ഇപ്പോ ഇവരെ തേടി വന്നിരിക്കുന്നത്…തേടി വന്നതിന് വേണ്ടത് ഇവരുടെ ജീവനും …. ഇവരെയും ആ കൊലയാളിയേയും അല്ലെങ്കില്‍ ആ പോത്തുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒരു സംഭവം നടന്നിട്ടുണ്ട് ….പറയു വിവേക് ആരാണ് അയാള്‍ “
“അറിയില്ല സാര്‍ ….സത്യമായും എനിയ്ക്കറിയില്ല “
“ഹ്മം ….എങ്ങനെ അറിയാനാ അല്ലേ …..ഒന്നല്ലല്ലോ ചെയ്ത് കൂട്ടിയിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ...പിന്നെ എങ്ങനെ ഓര്‍മയുണ്ടാവാനാ “ വിവേക് തല താഴ്ത്തി അത് കേട്ടപ്പോള്‍
“ഹ്മം പേടിക്കണ്ട ഇന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് വിവേകിനെ സഹായിച്ചേ പറ്റു ….അയാളെ എന്ത് വിലകൊടുത്തും ഞങ്ങള്‍ പിടിച്ചിരിക്കും എന്‍റെ നിഗമനം ശരിയെങ്കില്‍ കൊലയാളി പോത്ത് ഇന്ന് വിവേകിനെ തേടി ഇവിടെ വന്നിരിക്കും…..ടെന്‍ഷനുണ്ടോ വിവേക് ? “ ജീവന്‍ വിവേകിനോട് ചോദിച്ചു.വിവേക് പതറിയ ശബ്ദത്തില്‍ ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു
“വിവേക് നമ്മുക്ക് ഇന്ന് നേരിടേണ്ടത് മനുഷ്യന്‍റെ ബുദ്ധിയുള്ള ഒരു പോത്തിനെയാണ് …..അജയെ കൊന്ന ...റോയിയെ കൊന്ന ….ആ പോത്തിനെയാണ് നേരിടേണ്ടത് .. ….ചൂണ്ടയില്‍ മണ്ണിരയെ കൊളുത്തി നമ്മള്‍ മീന്‍ പിടിയ്ക്കില്ലേ …ഇന്ന് നമ്മള്‍ ചെയ്യുന്നതും അതാണ് …...ഇവിടെ വിവേകാണ് ചൂണ്ടയിലെ മണ്ണിര … കൊബൌണ്ടിന്‍റെ മധ്യത്തില്‍ തന്നെ വിവേക് നില്‍ക്കണം...പുറമേ ഭയം തോന്നാതെ തികച്ചും സാധാരണമായി തന്നെ നില്‍ക്കണം ….പോലിസ് ഇവിടെയുണ്ടെന്ന് കൊലയാളിക്ക് ഒരു കാരണവശാലും സംശയം തോന്നരുത് ... ….ഞങ്ങള്‍ മാറി അപ്പുറത്ത് നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും …..പോത്ത് കവാടം കടന്നയുടന്‍ തന്നെ വിവേക് അലര്‍ട്ട് ആവണം എന്നാലോ ഭയം പുറത്ത് കാണിക്കരുത് ...പോത്ത് വിവേകിന്‍റെ ഒരടി മുന്നില്‍ എത്തുന്ന ആ സെക്കന്റില്‍ ഞങ്ങള്‍ പോത്തിന് നേരെ വല വീശും …വല എറിയുന്ന സമയത്ത് പോത്തിന്‍റെ അടുത്ത് നിന്ന് വിവേക് അകലം പാലിക്കണം ...വലയ്ക്കുള്ളില്‍ കുരുങ്ങുവാന്‍ ഇടയാവരുത് ...പിന്നെ വിവേക് അവിടെ നില്‍ക്കരുത് ...ഓടി രക്ഷപ്പെടണം .....ക്ലിയര്‍ വിവേക് ?” ജീവന്‍ വിവേകിനോട് ചോദിച്ചു .വിവേക് മനസ്സിലായെന്ന രീതിയില്‍ തലയാട്ടി
“അല്ല സാര്‍ ….ഈ വല പോത്തിനെയൊക്കെ പിടിയ്ക്കാന്‍ പറ്റാവുന്ന സ്ട്രോങ്ങാണോ ?” വിവേക് ഒരു സംശയത്തോടെ ജീവനോട്‌ ചോദിച്ചു
“പേടിക്കണ്ട ...കാട്ടാന വന്നാലും തകര്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വലയാണ് …...ഗയ്സ് ഗെറ്റ് റെഡി ...പൊസിഷന്‍സ് “ ജീവന്‍ പോലീസുക്കാര്‍ക്ക് അവരവരുടെ സ്ഥാനങ്ങളില്‍ പോയി നില്‍ക്കുവാന്‍ നിര്‍ദേശം നല്‍കി.ഉള്ളില്‍ അല്പം ഭയം ഉണ്ടെങ്കില്‍കൂടിയും അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ വിവേകും കാത്തിരിക്കുകയാണ് തന്‍റെ കൊലയാളി ആരെന്നറിയാന്‍ .ജീവന്‍ കൈയ്യിലെ വയര്‍ലെസ് ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ച്‌ ഹോസ്റ്റല്‍ കവാടത്തിലേയ്ക്ക് കണ്ണുംനട്ട് കാത്തിരിക്കുകയാണ്.സമയം പന്ത്രണ്ടാവാന്‍ ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ ബാക്കി .അകലെ കൂമന്‍റെയും നായക്കളുടെയും ഓരിയിടല്‍ ഒരു ഓളം പോലെ റബ്ബര്‍ മരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ധ്വനിച്ചു നിന്നു.ജീവന്‍ വാച്ചിലേയ്ക്ക് നോക്കി വയര്‍ലെസ്സിലൂടെ പതിയെ ജീവന്‍ മറ്റ് പോലീസുകാരോടായി നിര്‍ദേശം നല്‍കി
“ഗയ്സ് .….സബ്ജെക്റ്റ് റീച്ച് ആവാന്‍ ഏതാനും മിനിട്ടുകള്‍ മാത്രം “
വിവേകിന്‍റെ ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കൂടാന്‍ തുടങ്ങി .പെട്ടന്നൊരു ഇടിവെട്ടി അതിനുപിന്നാലെ അകലെ നിന്ന് ഒരു മണിയൊച്ച അവര്‍ക്ക് കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി .ജീവന്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് വിവേകിന് മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി .ആ മണിയൊച്ച അവരുടെ അരികിലേയ്ക്ക് അടുത്തടുത്ത് വന്നു .വിവേക് നിന്ന നില്‍പ്പില്‍ വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി .ജീവനും മറ്റ് പോലീസുക്കാരും ഗേറ്റില്‍ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ് .ഗേറ്റ് വരെ വന്ന ആ മണി ശബ്ദം പെട്ടന്ന് നിലച്ചു .വിവേകും പോലീസുക്കാരും ജീവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .ജീവന്‍ വെയിറ്റ് ചെയ്യാന്‍ എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കും രീതിയില്‍ അവരോട് ആംഗ്യം കട്ടി . രണ്ടു നിമിഷം നിശബ്ദത .മണി ശബ്ദം ഇങ്ങോട്ട് പോയതെന്ന് അറിയാതെ അവര്‍ പരസ്പരം മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .പെട്ടന്ന് എല്ലാവരെയും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പോത്ത് ഹോസ്റ്റല്‍ ഗേറ്റ് ഇടിച്ച് തള്ളികൊണ്ട് അകത്തേക്ക്‌ കയറി.കഴുത്തിലൊരു മണിയും ഒറ്റക്കണ്ണ്‍ മാത്രമുള്ള ഒരു പോത്ത്.
“ഗയ്സ് സബ്ജെക്റ്റ് ഗേറ്റ് കടന്നു “ ജീവന്‍ പോലീസുക്കാര്‍ക്ക് വയര്‍ലെസിലൂടെ ഒരുങ്ങി നില്‍ക്കാന്‍ നിര്‍ദേശം നല്‍കി വീണ്ടും .ഗേറ്റ് കടന്ന പോത്ത് ഹോസ്റ്റല്‍ കൊബൌണ്ടിന്‍റെ മധ്യത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്ന വിവേകിന് നേരെ പായുകയാണ്
“ത്രീ ….ടു ...വണ്‍ …...ഗയ്സ് നെറ്റ്സ്സ് “ പോത്ത് വിവേകിന്‍റെ അടുത്തെത്താറായപ്പോള്‍ ജീവന്‍ അലറികൊണ്ട് പറഞ്ഞു .ഇരുട്ടില്‍ മറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന പോലീസ്സുകാര്‍ ആ പോത്തിന് നേരെ വല വീശി .വിവേക് വലയില്‍ കുരുങ്ങാതെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഒഴിഞ്ഞുമാറി .വല കൃത്യം പോത്തിന്‍റെ മേലെ തന്നെ വന്നുവീണു .അതിന് അനങ്ങാനൊരു അവസരം കിട്ടുന്നതിന് മുന്‍പുതന്നെ വേറെയൊരു പോലീസുക്കാരന്‍ അതിന്‍റെ കഴുത്തിലെയ്ക്കൊരു കയറിട്ട് മുറുക്കി .പോത്ത് അപ്പോഴും വിവേകിനെ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു .പോലീസുക്കാരന്‍ പോത്തിന്‍റെ കഴുത്തിലെ കയര്‍ വലിക്കാന്‍ നോക്കി .അത് വലിയൊരു ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കികൊണ്ട് സര്‍വശക്തിയുമെടുത്ത് അതിന്‍റെ തലയൊന്ന് കുലുക്കി .കഴുത്തിലെ കയറില്‍ പിടിച്ചു നിന്നിരുന്ന പോലീസുക്കാരന്‍ തെറിച്ചു വീണു .പിറകിലേയ്ക്ക് രണ്ടു ചുവടുകള്‍ വെച്ചതിനുശേഷം അത് വീണ്ടുമൊന്ന് അലറി .പിറകില്‍ നില്‍ക്കുന്ന രണ്ട് പോലീസുക്കാരെ തൊഴിച്ചതിനുശേഷം സര്‍വശക്തിയുമെടുത്ത് അത് വിവേകിന് നേരെ പാഞ്ഞു .കാട്ടാന വന്നാലും ഒന്നും സംഭവിക്കില്ലെന്ന് ജീവന്‍ പറഞ്ഞ വല ആ ശക്തിയ്ക്ക് മുന്നില്‍ എത്ര ക്ഷണങ്ങള്‍ ആയെന്ന്‍ നിശ്ചയമില്ല .തന്‍റെ നേരെ പാഞ്ഞു വരുന്ന പോത്തിനെ കണ്ട് വിവേകും ഓടി. കൊബൌണ്ടും കടന്നും ഓടി അതിനുപിന്നാലെ പോത്തും പോത്തിന്‍റെ പിന്നാലെ ജീവനും മറ്റ് പോലീസുക്കാരും .ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ റബ്ബര്‍ മരങ്ങള്‍ക്കിടയിലേയ്ക്കായിരുന്നു വിവേക് ഓടിക്കയറിയത് .ആ സമയം നല്ല മിന്നലും ഇടിവെട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നു .ദിക്കറിയാതെ ഓടിയ വിവേക് എവിടെയോ തട്ടി നിലത്തുവീണു .എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും തൊട്ടുപിന്നില്‍ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്ന പോത്ത് വിവേകിനെ ഇടിച്ച് തെറിപ്പിച്ചു .ആ സമയം ജീവനും മറ്റ് പോലീസുക്കാരും വളരെയകലെയായിരുന്നു .വിവേക് വീണിടത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ വീണ്ടും ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും പോത്തിന്‍റെ നില്‍പ്പ് കണ്ട് ഭയന്ന് ആ ശ്രമം ഉപേക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു .മിന്നലിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ ഭീതി നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ വിവേക് തന്‍റെ ജീവനുവേണ്ടി പോത്തിനോട് യാചിച്ചു .പോത്ത് തലക്കുലുക്കി കൊണ്ട് വിവേകിനെ വലയം വെക്കാന്‍ തുടങ്ങി .ഓടാന്‍ പറ്റാതെ ,എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അകലെ നിന്ന് ഓടിവരുന്ന ജീവനെയും പോലീസുക്കാരെയും നോക്കി വിവേക് .വിവേകിനെ വലം വെയ്ക്കുന്നതിനിടയില്‍ തല കുലുക്കികൊണ്ട് അലറുന്നുണ്ടായിരുന്നു പോത്ത് .ജീവനും പോലീസുക്കാരും അടുത്തെത്താറായപ്പോള്‍ പോത്ത് വലയം വെക്കുന്നത് നിറുത്തി പതിയെ വിവേകിന്‍റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചുവടുവെച്ചു .അതിന്‍റെ തല വിവേകിന്‍റെ മുഖത്തോട് ചേര്‍ത്ത് നിറുത്തി .വിവേക് പേടിച്ച് ഒരടി പിറകിലേക്ക് നീങ്ങി .മിന്നലിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ ഒരു മയില്‍പ്പീലി പോത്തിന്‍റെ തലയ്ക്ക് മുകളില്‍ വായുവിലൂടെ വന്നുനിന്നത് വിവേക് കണ്ടു .അപ്പോഴേക്കും ജീവനും പോലീസുക്കാരും വിവേകിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു.നിലത്തേയ്ക്ക് വീഴാതെ വായുവില്‍ നില്‍ക്കുന്ന മയില്‍പ്പീലി കണ്ട് അവരും അമ്പരന്നു .പെട്ടന്ന് വീണ്ടും ഇടിവെട്ടി ശക്തമായി മഴ പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി
“ഇതല്ലാതെ വേറെ വഴികള്‍ ഇല്ല ...എനിയ്ക്കറിയാം കുറച്ച് അപകടം പിടിച്ചതാണിതെന്ന് …..അജയെയും റോയിയെയും കൊലപ്പെടുത്തിയ സ്ഥിതിക്ക് അടുത്തത് അവരുടെ തന്നെ കൂട്ടുക്കാരനായ വിവേക് തന്നെ ആയിരിക്കും നെക്സ്റ്റ് ടാര്‍ഗറ്റ് എന്നാണ് എന്‍റെ നിഗമനം ”
“അതെങ്ങനെ ഇത്രയ്ക്കും ഉറപ്പിച്ച് പറയാനാകും വിവേകായിരിക്കും അടുത്ത ടാര്‍ഗറ്റെന്ന് ?“ വിവേകിനെ നോക്കി പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ ചോദിച്ചു
“പ്ലസ്‌ടു മുതല്‍ ഇപ്പോ ഈ എഞ്ചിനീയറിംഗ് വരെ അജയും റോയിയും വിവേകും ഒരിമിച്ചാണ് പഠിച്ചത് ...അല്ലേ വിവേക് “ വിവേക് അതെയെന്ന് തലയാട്ടി
“ഒരു ദിവസത്തിലെ കൂടുതല്‍ സമയവും ഇവര് ഒരുമിച്ചുതന്നെയായിരുന്നു …...നല്ലതിനാണെങ്കിലും ചീത്തതിനാണെങ്കിലും ഒരുമിച്ച് തന്നെ ...പക്ഷേ ഇവരെ കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ നല്ലതൊന്നും ആരും പറഞ്ഞതായി കേട്ടില്ല….പലതും കേട്ടപ്പോള്‍ ലോക്കപ്പില്‍ കയറ്റി രണ്ടെണ്ണം കൊടുക്കാനാ തോന്നിയത് ..അത്രക്കും ഉണ്ട് ഇവര് ചെയ്ത് കൂട്ടിയത് ...ഇവര് ആരോടോ എന്തോ ചെയ്യ്തതിന്‍റെ ഫലമാണ്‌ ഇപ്പോ ഇവരെ തേടി വന്നിരിക്കുന്നത്…തേടി വന്നതിന് വേണ്ടത് ഇവരുടെ ജീവനും …. ഇവരെയും ആ കൊലയാളിയേയും അല്ലെങ്കില്‍ ആ പോത്തുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒരു സംഭവം നടന്നിട്ടുണ്ട് ….പറയു വിവേക് ആരാണ് അയാള്‍ “
“അറിയില്ല സാര്‍ ….സത്യമായും എനിയ്ക്കറിയില്ല “
“ഹ്മം ….എങ്ങനെ അറിയാനാ അല്ലേ …..ഒന്നല്ലല്ലോ ചെയ്ത് കൂട്ടിയിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ...പിന്നെ എങ്ങനെ ഓര്‍മയുണ്ടാവാനാ “ വിവേക് തല താഴ്ത്തി അത് കേട്ടപ്പോള്‍
“ഹ്മം പേടിക്കണ്ട ഇന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് വിവേകിനെ സഹായിച്ചേ പറ്റു ….അയാളെ എന്ത് വിലകൊടുത്തും ഞങ്ങള്‍ പിടിച്ചിരിക്കും എന്‍റെ നിഗമനം ശരിയെങ്കില്‍ കൊലയാളി പോത്ത് ഇന്ന് വിവേകിനെ തേടി ഇവിടെ വന്നിരിക്കും…..ടെന്‍ഷനുണ്ടോ വിവേക് ? “ ജീവന്‍ വിവേകിനോട് ചോദിച്ചു.വിവേക് പതറിയ ശബ്ദത്തില്‍ ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു
“വിവേക് നമ്മുക്ക് ഇന്ന് നേരിടേണ്ടത് മനുഷ്യന്‍റെ ബുദ്ധിയുള്ള ഒരു പോത്തിനെയാണ് …..അജയെ കൊന്ന ...റോയിയെ കൊന്ന ….ആ പോത്തിനെയാണ് നേരിടേണ്ടത് .. ….ചൂണ്ടയില്‍ മണ്ണിരയെ കൊളുത്തി നമ്മള്‍ മീന്‍ പിടിയ്ക്കില്ലേ …ഇന്ന് നമ്മള്‍ ചെയ്യുന്നതും അതാണ് …...ഇവിടെ വിവേകാണ് ചൂണ്ടയിലെ മണ്ണിര … കൊബൌണ്ടിന്‍റെ മധ്യത്തില്‍ തന്നെ വിവേക് നില്‍ക്കണം...പുറമേ ഭയം തോന്നാതെ തികച്ചും സാധാരണമായി തന്നെ നില്‍ക്കണം ….പോലിസ് ഇവിടെയുണ്ടെന്ന് കൊലയാളിക്ക് ഒരു കാരണവശാലും സംശയം തോന്നരുത് ... ….ഞങ്ങള്‍ മാറി അപ്പുറത്ത് നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും …..പോത്ത് കവാടം കടന്നയുടന്‍ തന്നെ വിവേക് അലര്‍ട്ട് ആവണം എന്നാലോ ഭയം പുറത്ത് കാണിക്കരുത് ...പോത്ത് വിവേകിന്‍റെ ഒരടി മുന്നില്‍ എത്തുന്ന ആ സെക്കന്റില്‍ ഞങ്ങള്‍ പോത്തിന് നേരെ വല വീശും …വല എറിയുന്ന സമയത്ത് പോത്തിന്‍റെ അടുത്ത് നിന്ന് വിവേക് അകലം പാലിക്കണം ...വലയ്ക്കുള്ളില്‍ കുരുങ്ങുവാന്‍ ഇടയാവരുത് ...പിന്നെ വിവേക് അവിടെ നില്‍ക്കരുത് ...ഓടി രക്ഷപ്പെടണം .....ക്ലിയര്‍ വിവേക് ?” ജീവന്‍ വിവേകിനോട് ചോദിച്ചു .വിവേക് മനസ്സിലായെന്ന രീതിയില്‍ തലയാട്ടി
“അല്ല സാര്‍ ….ഈ വല പോത്തിനെയൊക്കെ പിടിയ്ക്കാന്‍ പറ്റാവുന്ന സ്ട്രോങ്ങാണോ ?” വിവേക് ഒരു സംശയത്തോടെ ജീവനോട്‌ ചോദിച്ചു
“പേടിക്കണ്ട ...കാട്ടാന വന്നാലും തകര്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വലയാണ് …...ഗയ്സ് ഗെറ്റ് റെഡി ...പൊസിഷന്‍സ് “ ജീവന്‍ പോലീസുക്കാര്‍ക്ക് അവരവരുടെ സ്ഥാനങ്ങളില്‍ പോയി നില്‍ക്കുവാന്‍ നിര്‍ദേശം നല്‍കി.ഉള്ളില്‍ അല്പം ഭയം ഉണ്ടെങ്കില്‍കൂടിയും അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ വിവേകും കാത്തിരിക്കുകയാണ് തന്‍റെ കൊലയാളി ആരെന്നറിയാന്‍ .ജീവന്‍ കൈയ്യിലെ വയര്‍ലെസ് ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ച്‌ ഹോസ്റ്റല്‍ കവാടത്തിലേയ്ക്ക് കണ്ണുംനട്ട് കാത്തിരിക്കുകയാണ്.സമയം പന്ത്രണ്ടാവാന്‍ ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ ബാക്കി .അകലെ കൂമന്‍റെയും നായക്കളുടെയും ഓരിയിടല്‍ ഒരു ഓളം പോലെ റബ്ബര്‍ മരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ധ്വനിച്ചു നിന്നു.ജീവന്‍ വാച്ചിലേയ്ക്ക് നോക്കി വയര്‍ലെസ്സിലൂടെ പതിയെ ജീവന്‍ മറ്റ് പോലീസുകാരോടായി നിര്‍ദേശം നല്‍കി
“ഗയ്സ് .….സബ്ജെക്റ്റ് റീച്ച് ആവാന്‍ ഏതാനും മിനിട്ടുകള്‍ മാത്രം “
വിവേകിന്‍റെ ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കൂടാന്‍ തുടങ്ങി .പെട്ടന്നൊരു ഇടിവെട്ടി അതിനുപിന്നാലെ അകലെ നിന്ന് ഒരു മണിയൊച്ച അവര്‍ക്ക് കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി .ജീവന്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് വിവേകിന് മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി .ആ മണിയൊച്ച അവരുടെ അരികിലേയ്ക്ക് അടുത്തടുത്ത് വന്നു .വിവേക് നിന്ന നില്‍പ്പില്‍ വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി .ജീവനും മറ്റ് പോലീസുക്കാരും ഗേറ്റില്‍ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ് .ഗേറ്റ് വരെ വന്ന ആ മണി ശബ്ദം പെട്ടന്ന് നിലച്ചു .വിവേകും പോലീസുക്കാരും ജീവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .ജീവന്‍ വെയിറ്റ് ചെയ്യാന്‍ എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കും രീതിയില്‍ അവരോട് ആംഗ്യം കട്ടി . രണ്ടു നിമിഷം നിശബ്ദത .മണി ശബ്ദം ഇങ്ങോട്ട് പോയതെന്ന് അറിയാതെ അവര്‍ പരസ്പരം മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .പെട്ടന്ന് എല്ലാവരെയും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പോത്ത് ഹോസ്റ്റല്‍ ഗേറ്റ് ഇടിച്ച് തള്ളികൊണ്ട് അകത്തേക്ക്‌ കയറി.കഴുത്തിലൊരു മണിയും ഒറ്റക്കണ്ണ്‍ മാത്രമുള്ള ഒരു പോത്ത്.
“ഗയ്സ് സബ്ജെക്റ്റ് ഗേറ്റ് കടന്നു “ ജീവന്‍ പോലീസുക്കാര്‍ക്ക് വയര്‍ലെസിലൂടെ ഒരുങ്ങി നില്‍ക്കാന്‍ നിര്‍ദേശം നല്‍കി വീണ്ടും .ഗേറ്റ് കടന്ന പോത്ത് ഹോസ്റ്റല്‍ കൊബൌണ്ടിന്‍റെ മധ്യത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്ന വിവേകിന് നേരെ പായുകയാണ്
“ത്രീ ….ടു ...വണ്‍ …...ഗയ്സ് നെറ്റ്സ്സ് “ പോത്ത് വിവേകിന്‍റെ അടുത്തെത്താറായപ്പോള്‍ ജീവന്‍ അലറികൊണ്ട് പറഞ്ഞു .ഇരുട്ടില്‍ മറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന പോലീസ്സുകാര്‍ ആ പോത്തിന് നേരെ വല വീശി .വിവേക് വലയില്‍ കുരുങ്ങാതെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഒഴിഞ്ഞുമാറി .വല കൃത്യം പോത്തിന്‍റെ മേലെ തന്നെ വന്നുവീണു .അതിന് അനങ്ങാനൊരു അവസരം കിട്ടുന്നതിന് മുന്‍പുതന്നെ വേറെയൊരു പോലീസുക്കാരന്‍ അതിന്‍റെ കഴുത്തിലെയ്ക്കൊരു കയറിട്ട് മുറുക്കി .പോത്ത് അപ്പോഴും വിവേകിനെ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു .പോലീസുക്കാരന്‍ പോത്തിന്‍റെ കഴുത്തിലെ കയര്‍ വലിക്കാന്‍ നോക്കി .അത് വലിയൊരു ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കികൊണ്ട് സര്‍വശക്തിയുമെടുത്ത് അതിന്‍റെ തലയൊന്ന് കുലുക്കി .കഴുത്തിലെ കയറില്‍ പിടിച്ചു നിന്നിരുന്ന പോലീസുക്കാരന്‍ തെറിച്ചു വീണു .പിറകിലേയ്ക്ക് രണ്ടു ചുവടുകള്‍ വെച്ചതിനുശേഷം അത് വീണ്ടുമൊന്ന് അലറി .പിറകില്‍ നില്‍ക്കുന്ന രണ്ട് പോലീസുക്കാരെ തൊഴിച്ചതിനുശേഷം സര്‍വശക്തിയുമെടുത്ത് അത് വിവേകിന് നേരെ പാഞ്ഞു .കാട്ടാന വന്നാലും ഒന്നും സംഭവിക്കില്ലെന്ന് ജീവന്‍ പറഞ്ഞ വല ആ ശക്തിയ്ക്ക് മുന്നില്‍ എത്ര ക്ഷണങ്ങള്‍ ആയെന്ന്‍ നിശ്ചയമില്ല .തന്‍റെ നേരെ പാഞ്ഞു വരുന്ന പോത്തിനെ കണ്ട് വിവേകും ഓടി. കൊബൌണ്ടും കടന്നും ഓടി അതിനുപിന്നാലെ പോത്തും പോത്തിന്‍റെ പിന്നാലെ ജീവനും മറ്റ് പോലീസുക്കാരും .ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ റബ്ബര്‍ മരങ്ങള്‍ക്കിടയിലേയ്ക്കായിരുന്നു വിവേക് ഓടിക്കയറിയത് .ആ സമയം നല്ല മിന്നലും ഇടിവെട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നു .ദിക്കറിയാതെ ഓടിയ വിവേക് എവിടെയോ തട്ടി നിലത്തുവീണു .എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും തൊട്ടുപിന്നില്‍ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്ന പോത്ത് വിവേകിനെ ഇടിച്ച് തെറിപ്പിച്ചു .ആ സമയം ജീവനും മറ്റ് പോലീസുക്കാരും വളരെയകലെയായിരുന്നു .വിവേക് വീണിടത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ വീണ്ടും ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും പോത്തിന്‍റെ നില്‍പ്പ് കണ്ട് ഭയന്ന് ആ ശ്രമം ഉപേക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു .മിന്നലിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ ഭീതി നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ വിവേക് തന്‍റെ ജീവനുവേണ്ടി പോത്തിനോട് യാചിച്ചു .പോത്ത് തലക്കുലുക്കി കൊണ്ട് വിവേകിനെ വലയം വെക്കാന്‍ തുടങ്ങി .ഓടാന്‍ പറ്റാതെ ,എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അകലെ നിന്ന് ഓടിവരുന്ന ജീവനെയും പോലീസുക്കാരെയും നോക്കി വിവേക് .വിവേകിനെ വലം വെയ്ക്കുന്നതിനിടയില്‍ തല കുലുക്കികൊണ്ട് അലറുന്നുണ്ടായിരുന്നു പോത്ത് .ജീവനും പോലീസുക്കാരും അടുത്തെത്താറായപ്പോള്‍ പോത്ത് വലയം വെക്കുന്നത് നിറുത്തി പതിയെ വിവേകിന്‍റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചുവടുവെച്ചു .അതിന്‍റെ തല വിവേകിന്‍റെ മുഖത്തോട് ചേര്‍ത്ത് നിറുത്തി .വിവേക് പേടിച്ച് ഒരടി പിറകിലേക്ക് നീങ്ങി .മിന്നലിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ ഒരു മയില്‍പ്പീലി പോത്തിന്‍റെ തലയ്ക്ക് മുകളില്‍ വായുവിലൂടെ വന്നുനിന്നത് വിവേക് കണ്ടു .അപ്പോഴേക്കും ജീവനും പോലീസുക്കാരും വിവേകിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു.നിലത്തേയ്ക്ക് വീഴാതെ വായുവില്‍ നില്‍ക്കുന്ന മയില്‍പ്പീലി കണ്ട് അവരും അമ്പരന്നു .പെട്ടന്ന് വീണ്ടും ഇടിവെട്ടി ശക്തമായി മഴ പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി
(തുടരും)
Lijin
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക