....ശങ്കരേട്ടന്റെ പ്രണയം....
കടൽത്തീരത്ത് അയാളോട് ചേർന്നവൾ ഇരുന്നു.. കാറ്റിന്റെ കൈകളാൽ താളമിട്ട് അവളുടെ മുടിയിഴകൾ വായുവിൽ പറന്നു കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
നിറകണ്ണോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി..
ആ നിമിഷത്തിൽ അയാൾ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ ഒരുങ്ങവേ...
...ഒരു ശബ്ദം...
"കുഞ്ഞേ ".. ഏതു തെങ്ങാണ് കയറേണ്ടത്
ഞാൻ കഥയിൽ നിന്നുണർന്നു.. ഒരു റൊമാന്റിക് സീൻ നശിപ്പിച്ചതിന്റെ ഈർഷയിൽ ഞാൻ മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി.
തെങ്ങുകയറുന്ന ശങ്കരേട്ടനാണ്.. ഒരു തോർത്തുമുടുത്ത് കൈയ്യിൽ അരിവാളുമായി നിൽക്കുന്നു...
ചുംബന രംഗം എഴുതാതെ ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു...
ഭയഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ അമ്മ ഇറങ്ങി വന്നു.. എന്നേയും എന്റെ കൈയ്യിലെ പേപ്പറിലേക്കും ദേഷ്യത്തിലൊന്നു നോക്കി വാതിൽക്കലെ വലിയ തെങ്ങിലേക്ക് അമ്മ വിരൽ ചൂണ്ടി...
വിറച്ചു വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളുമായി എന്റെ കഥാനായിക പേപ്പറിൽ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്ന് വച്ചു.. ശങ്കരേട്ടന്റെ കൈയ്യിലെ അരിവാളു നോക്കി കഥാനായകൻ പേടിച്ചു പതുങ്ങി നിൽക്കുന്നു..
എങ്ങനെ ഉമ്മ വയ്ക്കാനാണ് .അമ്മ നിൽക്കുന്നു... കറുത്ത ശരീരവുമായി തോർത്തുമുടുത്ത് ശങ്കരേട്ടൻ നിൽക്കുന്നു.... പേപ്പറുകൾ മടക്കി വച്ച് ഞാൻ മുറ്റത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി..
ഏണി ചാരി ശങ്കരേട്ടൻ തെങ്ങിന്റെ മുകളിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു.. അപ്പോളാണ് ഞാനതു ശ്രദ്ധിച്ചത് ശങ്കരേട്ടന് എന്റെ കഥാപാത്രത്തിന്റെ മുഖമാണ്..
കാറ്റിൽ തെങ്ങോലകളിളക്കി കാമുകിയെ പോലെ വാതിൽക്കലെ തെങ്ങ്.
ശങ്കരേട്ടൻ കാമുകിയായ തെങ്ങിനെ പയ്യെ ഒന്നു തഴുകി ആദ്യം...
പിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..
എന്റെ മോൻ അകത്തുനിന്ന് ഓടി വന്നു.
തെങ്ങിനെ പുണർന്ന് ശങ്കരേട്ടൻ മേലോട്ട് കയറി..
ഓർമ്മകളുടെ തെങ്ങിൻ പൂക്കുലയിൽ ഒരു പ്രണയകഥ വളരുകയാണ്..
കാറ്റിൽ ഇളകുന്ന മുടിയിഴകളായി ആദ്യം ഓലകൾ താഴേക്കു വന്നു.. മകൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി...പിന്നെ വിരഹത്തിന്റെ കണ്ണീർ മുത്തുകൾ പോലെ കുറച്ചു തേങ്ങകൾ..
സൂപ്പർ അല്ലേ അച്ഛാ... മകൻ കൈയ്യടിച്ചു..
ഇന്നലെകളുടെ പരിഭവങ്ങളുമായി രണ്ട് കൊതുമ്പുകൾ വീണപ്പോൾ ഞാൻ ശങ്കരേട്ടനെ വീണ്ടും നോക്കി..
അയാൾ ആ തെങ്ങിനെ ഉമ്മവയ്ക്കുമോ?...
ശങ്കരേട്ടൻ ഇറങ്ങി വരാൻ ഞാൻ നിന്നില്ല.. ഞാനകത്തേയ്ക്ക് ഓടി
കടലാസ്സിൽ അതാ അക്ഷമരായ എന്റെ കഥാപാത്രങ്ങൾ...
കടലാസ്സിലെ കടൽത്തീരത്ത് ആകാശത്തിനു താഴെ അയാളോട് ചേർന്നവൾ ഇരുന്നു.
കാറ്റിന്റെ കൈകളാൽ താളമിട്ട് അവളുടെ മുടിയിഴകൾ വായുവിൽ പറന്നു കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
നിറകണ്ണോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി നിൽക്കവേ...
പ്രിയപ്പെട്ടവരേ...
ചിന്തകളും, മനോഭാവങ്ങളും, വ്യത്യസ്തമായതിനാൽ...
പുതിയ കാലത്തിന്റെ കാഴ്ചകൾക്കായി
നിങ്ങളുടെ ഓരോരുത്തരുടേയും കൃഷ്ണമണികളുടെ മുന്നിലേക്ക് ഞാനീ കഥയുടെ തുടർച്ചയെ ക്ഷണിക്കുകയാണ്..
....പ്രേം..
നിറകണ്ണോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി..
ആ നിമിഷത്തിൽ അയാൾ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ ഒരുങ്ങവേ...
...ഒരു ശബ്ദം...
"കുഞ്ഞേ ".. ഏതു തെങ്ങാണ് കയറേണ്ടത്
ഞാൻ കഥയിൽ നിന്നുണർന്നു.. ഒരു റൊമാന്റിക് സീൻ നശിപ്പിച്ചതിന്റെ ഈർഷയിൽ ഞാൻ മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി.
തെങ്ങുകയറുന്ന ശങ്കരേട്ടനാണ്.. ഒരു തോർത്തുമുടുത്ത് കൈയ്യിൽ അരിവാളുമായി നിൽക്കുന്നു...
ചുംബന രംഗം എഴുതാതെ ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു...
ഭയഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ അമ്മ ഇറങ്ങി വന്നു.. എന്നേയും എന്റെ കൈയ്യിലെ പേപ്പറിലേക്കും ദേഷ്യത്തിലൊന്നു നോക്കി വാതിൽക്കലെ വലിയ തെങ്ങിലേക്ക് അമ്മ വിരൽ ചൂണ്ടി...
വിറച്ചു വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളുമായി എന്റെ കഥാനായിക പേപ്പറിൽ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്ന് വച്ചു.. ശങ്കരേട്ടന്റെ കൈയ്യിലെ അരിവാളു നോക്കി കഥാനായകൻ പേടിച്ചു പതുങ്ങി നിൽക്കുന്നു..
എങ്ങനെ ഉമ്മ വയ്ക്കാനാണ് .അമ്മ നിൽക്കുന്നു... കറുത്ത ശരീരവുമായി തോർത്തുമുടുത്ത് ശങ്കരേട്ടൻ നിൽക്കുന്നു.... പേപ്പറുകൾ മടക്കി വച്ച് ഞാൻ മുറ്റത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി..
ഏണി ചാരി ശങ്കരേട്ടൻ തെങ്ങിന്റെ മുകളിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു.. അപ്പോളാണ് ഞാനതു ശ്രദ്ധിച്ചത് ശങ്കരേട്ടന് എന്റെ കഥാപാത്രത്തിന്റെ മുഖമാണ്..
കാറ്റിൽ തെങ്ങോലകളിളക്കി കാമുകിയെ പോലെ വാതിൽക്കലെ തെങ്ങ്.
ശങ്കരേട്ടൻ കാമുകിയായ തെങ്ങിനെ പയ്യെ ഒന്നു തഴുകി ആദ്യം...
പിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..
എന്റെ മോൻ അകത്തുനിന്ന് ഓടി വന്നു.
തെങ്ങിനെ പുണർന്ന് ശങ്കരേട്ടൻ മേലോട്ട് കയറി..
ഓർമ്മകളുടെ തെങ്ങിൻ പൂക്കുലയിൽ ഒരു പ്രണയകഥ വളരുകയാണ്..
കാറ്റിൽ ഇളകുന്ന മുടിയിഴകളായി ആദ്യം ഓലകൾ താഴേക്കു വന്നു.. മകൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി...പിന്നെ വിരഹത്തിന്റെ കണ്ണീർ മുത്തുകൾ പോലെ കുറച്ചു തേങ്ങകൾ..
സൂപ്പർ അല്ലേ അച്ഛാ... മകൻ കൈയ്യടിച്ചു..
ഇന്നലെകളുടെ പരിഭവങ്ങളുമായി രണ്ട് കൊതുമ്പുകൾ വീണപ്പോൾ ഞാൻ ശങ്കരേട്ടനെ വീണ്ടും നോക്കി..
അയാൾ ആ തെങ്ങിനെ ഉമ്മവയ്ക്കുമോ?...
ശങ്കരേട്ടൻ ഇറങ്ങി വരാൻ ഞാൻ നിന്നില്ല.. ഞാനകത്തേയ്ക്ക് ഓടി
കടലാസ്സിൽ അതാ അക്ഷമരായ എന്റെ കഥാപാത്രങ്ങൾ...
കടലാസ്സിലെ കടൽത്തീരത്ത് ആകാശത്തിനു താഴെ അയാളോട് ചേർന്നവൾ ഇരുന്നു.
കാറ്റിന്റെ കൈകളാൽ താളമിട്ട് അവളുടെ മുടിയിഴകൾ വായുവിൽ പറന്നു കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
നിറകണ്ണോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി നിൽക്കവേ...
പ്രിയപ്പെട്ടവരേ...
ചിന്തകളും, മനോഭാവങ്ങളും, വ്യത്യസ്തമായതിനാൽ...
പുതിയ കാലത്തിന്റെ കാഴ്ചകൾക്കായി
നിങ്ങളുടെ ഓരോരുത്തരുടേയും കൃഷ്ണമണികളുടെ മുന്നിലേക്ക് ഞാനീ കഥയുടെ തുടർച്ചയെ ക്ഷണിക്കുകയാണ്..
....പ്രേം..
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക