...കാത്തിരിപ്പുകൾ....
സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി അടുക്കളയിൽ വച്ച് തിരിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും കൗണ്ടറിൽ ജയാ മാഡം എത്തിയിരുന്നു. യൂണിഫോമിടുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു കട്ടൻ ചായ പതിവാണ്..
ചായ കുടിക്കുവാൻ നിന്നില്ല.. നേരെ മാഡത്തിനടുത്തേക്ക് ഓടി...
എന്താ സേതൂ?....
മുപ്പത്തിയഞ്ചു വയസ്സിനു മുകളിൽ പ്രായം. മിക്കവാറും സാരിയാണ് വേഷം..
ജയാ മാഡം മുതലാളിയുടെ അകന്ന ബന്ധുവും കൂടിയാണ്. നഗരത്തിലെ നാലു ഹോട്ടലുകളുടെ കണക്കും അവർ തന്നെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്..
എനിക്ക് ഇന്ന് രണ്ടായിരം രൂപയുടെ ഒരാത്യാവശ്യമുണ്ടായിരുന്നു.
മാഡം ഒന്ന്....
"മുതലാളി വന്നോട്ടെ ട്ടൊ.. ഞാൻ പറയാം..
പത്തു മണി വരെ പലവക പണികൾ.. ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണിനു മുമ്പ് " Meals " എന്നെഴുതിയ ബോർഡുമായി പുറത്തു നിൽക്കണം.. വരുന്ന വണ്ടികൾ സൗകര്യാർത്ഥം പാർക്കു ചെയ്യാൻ സഹായിക്കണം.
എടോ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വേണം. അവർ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ തല കുനിച്ച് നമസ്തേ പറഞ്ഞു ഒന്നു തൊഴണം..മുതലാളിയുടെ ട്രെയിനിങ്ങ് ഓർത്തു... മോക്ഷത്തിനല്ല ഞാൻ പൈസാ തരുന്നത്..
പലപ്പോഴും എനിക്കു തെറ്റും. ഒന്നെങ്കിൽ ചിരിക്കാൻ മറക്കും.. അഥവാ ചിരിച്ചാലോ നമസ്തേ പറയാൻ മറക്കും..
രണ്ടും ശരിയാകുമ്പോൾ "Meals " എന്നെഴുതിയ ബോർഡു ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ മറക്കും.
ഹോട്ടലിനു മുന്നിൽ വലിയൊരു തണൽമരമുണ്ട്.. മരത്തിനു താഴെ നിന്നാൽ ദൂരെ നിന്നു വരുന്നവർ കാണില്ല.റോഡിലേക്കു നീങ്ങി നിന്ന് കൈ കാട്ടി വിളിക്കണം
ഒരിക്കൽ നിർത്തിയ വണ്ടിയിലേക്കു പുഞ്ചിരിയോടെ തല കുനിച്ച് നമസ്തേ പറഞ്ഞു തല ഉയർത്തിയപ്പോൾ...
പണ്ട് സ്കൂളിൽ ഒരുമിച്ചു പഠിച്ച "മൈഥിലി "..
എങ്ങനെയോ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു പോയി.. രക്ഷപ്പെടുവാനായി തണൽ മരച്ചോടിലേക്ക് ഓടി.. ചെന്നു നിന്നത് മുതലാളിയുടെ കണ്ണുകൾക്കു മുമ്പിൽ....
തന്റെ നിവൃത്തികേടുകൊണ്ടാണ് ഈ ജോലി തന്നത്. എനിക്ക് ചുണയുള്ള ആണുങ്ങളെ കിട്ടാത്ത കൊണ്ടല്ല.. മനസ്സിലായോ തനിക്ക്??.
മുതലാളി ദേഷ്യപ്പെട്ടതു പറഞ്ഞപ്പോൾ കൈ കെട്ടി താഴെ നോക്കി നിന്നു ഞാൻ..
മൈഥിലി കേട്ടുവോ ആവോ?..
ഹോട്ടൽ പണി ഇഷ്ടമുള്ളതു കൊണ്ടല്ല പക്ഷെ വൈകിട്ട് രാഘവേട്ടൻ വിളിക്കും..
സേതൂ... ഇങ്ങ് വാടാ...
വലിയ ഒരു പൊതി കെട്ടിത്തരും. ചിലപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും സ്പെഷ്യൽ..
മക്കൾക്കു കൊടുക്കെടാ.. വീട്ടിലെത്തും മുമ്പ് വിളിച്ചു പറയും...
ഇന്ന് സ്പെഷ്യലാ ട്ടോ....
വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ ഭാവം കാണിച്ച് മക്കൾ.. പിന്നെ തട്ടിപ്പറിച്ച് ഒരോട്ടമാണ്... പിന്നെ വഴക്കും ബഹളവും.. തട്ടിയെടുത്ത ഒരു കോഴിക്കാലിനായുള്ള യുദ്ധം..
ഒന്നും മിണ്ടാതെ നോക്കിയിരിക്കും..
മ്മടെ മക്കൾ വലുതാവുമ്പോൾ എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടും മാറുമെടീ
അവളും തല കുലുക്കും.. ആ തല കുലുക്കൽ മാറുമെന്നാണോ മാറില്ലെന്നാണോ എന്നെനിക്കിതുവരെ മനസിലായിട്ടില്ല..
സ്കൂളിലെ ഫീസടിക്കണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു.. പിന്നെ കടം മേടിച്ച അഞ്ഞൂറു രൂപ... പിന്നെ ചില്ലറ സാധനങ്ങൾ..
ഇന്ന് മുതലാളി വന്നിട്ട് ... ജയാ മാഡം പറയാതിരിക്കില്ല..
ഇന്ന് മുതലാളി വരാതിരിക്കുമോ?
ഉച്ചവെയിൽ മൂത്തു തുടങ്ങും മുൻപ് ഞാൻ "Meals" എന്നെഴുതിയ ബോർഡ് കൈയ്യിലെടുത്തു.. മുടി ചീകി ഒതുക്കി വച്ചു.. റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നു...
ചീറി പാഞ്ഞു പോകുന്ന വണ്ടികൾ.
ബോർഡുയർത്തി ഞാൻ മറു കൈകാട്ടി വിളിച്ചു..
. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ചിന്തകൾ വീട്ടിലേക്കു കൂപ്പുകുത്തി..
എല്ലാം... ശരിയാവും. നിങ്ങള് വിഷമിക്കണ്ട ..അവളുടെ ശബ്ദം....
ഞാൻ അകലേക്കു നോക്കി..
മുതലാളി വരുന്നുണ്ടോ...?
ഉയർത്തി പിടിച്ച ബോർഡ്.. പുഞ്ചിരി.. തല കുമ്പിടൽ... നമസ്തേ..
എല്ലാം ശരിയാക്കി ഞാൻ കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു.....
സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി അടുക്കളയിൽ വച്ച് തിരിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും കൗണ്ടറിൽ ജയാ മാഡം എത്തിയിരുന്നു. യൂണിഫോമിടുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു കട്ടൻ ചായ പതിവാണ്..
ചായ കുടിക്കുവാൻ നിന്നില്ല.. നേരെ മാഡത്തിനടുത്തേക്ക് ഓടി...
എന്താ സേതൂ?....
മുപ്പത്തിയഞ്ചു വയസ്സിനു മുകളിൽ പ്രായം. മിക്കവാറും സാരിയാണ് വേഷം..
ജയാ മാഡം മുതലാളിയുടെ അകന്ന ബന്ധുവും കൂടിയാണ്. നഗരത്തിലെ നാലു ഹോട്ടലുകളുടെ കണക്കും അവർ തന്നെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്..
എനിക്ക് ഇന്ന് രണ്ടായിരം രൂപയുടെ ഒരാത്യാവശ്യമുണ്ടായിരുന്നു.
മാഡം ഒന്ന്....
"മുതലാളി വന്നോട്ടെ ട്ടൊ.. ഞാൻ പറയാം..
പത്തു മണി വരെ പലവക പണികൾ.. ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണിനു മുമ്പ് " Meals " എന്നെഴുതിയ ബോർഡുമായി പുറത്തു നിൽക്കണം.. വരുന്ന വണ്ടികൾ സൗകര്യാർത്ഥം പാർക്കു ചെയ്യാൻ സഹായിക്കണം.
എടോ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വേണം. അവർ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ തല കുനിച്ച് നമസ്തേ പറഞ്ഞു ഒന്നു തൊഴണം..മുതലാളിയുടെ ട്രെയിനിങ്ങ് ഓർത്തു... മോക്ഷത്തിനല്ല ഞാൻ പൈസാ തരുന്നത്..
പലപ്പോഴും എനിക്കു തെറ്റും. ഒന്നെങ്കിൽ ചിരിക്കാൻ മറക്കും.. അഥവാ ചിരിച്ചാലോ നമസ്തേ പറയാൻ മറക്കും..
രണ്ടും ശരിയാകുമ്പോൾ "Meals " എന്നെഴുതിയ ബോർഡു ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ മറക്കും.
ഹോട്ടലിനു മുന്നിൽ വലിയൊരു തണൽമരമുണ്ട്.. മരത്തിനു താഴെ നിന്നാൽ ദൂരെ നിന്നു വരുന്നവർ കാണില്ല.റോഡിലേക്കു നീങ്ങി നിന്ന് കൈ കാട്ടി വിളിക്കണം
ഒരിക്കൽ നിർത്തിയ വണ്ടിയിലേക്കു പുഞ്ചിരിയോടെ തല കുനിച്ച് നമസ്തേ പറഞ്ഞു തല ഉയർത്തിയപ്പോൾ...
പണ്ട് സ്കൂളിൽ ഒരുമിച്ചു പഠിച്ച "മൈഥിലി "..
എങ്ങനെയോ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു പോയി.. രക്ഷപ്പെടുവാനായി തണൽ മരച്ചോടിലേക്ക് ഓടി.. ചെന്നു നിന്നത് മുതലാളിയുടെ കണ്ണുകൾക്കു മുമ്പിൽ....
തന്റെ നിവൃത്തികേടുകൊണ്ടാണ് ഈ ജോലി തന്നത്. എനിക്ക് ചുണയുള്ള ആണുങ്ങളെ കിട്ടാത്ത കൊണ്ടല്ല.. മനസ്സിലായോ തനിക്ക്??.
മുതലാളി ദേഷ്യപ്പെട്ടതു പറഞ്ഞപ്പോൾ കൈ കെട്ടി താഴെ നോക്കി നിന്നു ഞാൻ..
മൈഥിലി കേട്ടുവോ ആവോ?..
ഹോട്ടൽ പണി ഇഷ്ടമുള്ളതു കൊണ്ടല്ല പക്ഷെ വൈകിട്ട് രാഘവേട്ടൻ വിളിക്കും..
സേതൂ... ഇങ്ങ് വാടാ...
വലിയ ഒരു പൊതി കെട്ടിത്തരും. ചിലപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും സ്പെഷ്യൽ..
മക്കൾക്കു കൊടുക്കെടാ.. വീട്ടിലെത്തും മുമ്പ് വിളിച്ചു പറയും...
ഇന്ന് സ്പെഷ്യലാ ട്ടോ....
വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ ഭാവം കാണിച്ച് മക്കൾ.. പിന്നെ തട്ടിപ്പറിച്ച് ഒരോട്ടമാണ്... പിന്നെ വഴക്കും ബഹളവും.. തട്ടിയെടുത്ത ഒരു കോഴിക്കാലിനായുള്ള യുദ്ധം..
ഒന്നും മിണ്ടാതെ നോക്കിയിരിക്കും..
മ്മടെ മക്കൾ വലുതാവുമ്പോൾ എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടും മാറുമെടീ
അവളും തല കുലുക്കും.. ആ തല കുലുക്കൽ മാറുമെന്നാണോ മാറില്ലെന്നാണോ എന്നെനിക്കിതുവരെ മനസിലായിട്ടില്ല..
സ്കൂളിലെ ഫീസടിക്കണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു.. പിന്നെ കടം മേടിച്ച അഞ്ഞൂറു രൂപ... പിന്നെ ചില്ലറ സാധനങ്ങൾ..
ഇന്ന് മുതലാളി വന്നിട്ട് ... ജയാ മാഡം പറയാതിരിക്കില്ല..
ഇന്ന് മുതലാളി വരാതിരിക്കുമോ?
ഉച്ചവെയിൽ മൂത്തു തുടങ്ങും മുൻപ് ഞാൻ "Meals" എന്നെഴുതിയ ബോർഡ് കൈയ്യിലെടുത്തു.. മുടി ചീകി ഒതുക്കി വച്ചു.. റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നു...
ചീറി പാഞ്ഞു പോകുന്ന വണ്ടികൾ.
ബോർഡുയർത്തി ഞാൻ മറു കൈകാട്ടി വിളിച്ചു..
. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ചിന്തകൾ വീട്ടിലേക്കു കൂപ്പുകുത്തി..
എല്ലാം... ശരിയാവും. നിങ്ങള് വിഷമിക്കണ്ട ..അവളുടെ ശബ്ദം....
ഞാൻ അകലേക്കു നോക്കി..
മുതലാളി വരുന്നുണ്ടോ...?
ഉയർത്തി പിടിച്ച ബോർഡ്.. പുഞ്ചിരി.. തല കുമ്പിടൽ... നമസ്തേ..
എല്ലാം ശരിയാക്കി ഞാൻ കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു.....
..പ്രേം...
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക