അവൾ

അവൾ

മനസ്സും കാലവും നടത്തിയ പോരാട്ടത്തോനൊടുവിൽ കാലം തോൽവി ഏറ്റു വാങ്ങി...

അവളുടെ ഓർമ്മകൾ സ്മരിക്കുന്ന മനസ്സ് കാലത്തിനോട് മൊഴിഞ്ഞു...
എന്റെ മരണം കൊണ്ട് മാത്രമേ നിനക്ക് ജയിക്കാനാവു. ഓർമകൾ കൊത്തിയിട്ടു പാതി വഴിയിൽ വഴിപിരിഞ്ഞപ്പോൾ, വ്രണിത ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും
അന്ത്യ യാമങ്ങളിൽ പെയ്യ്തിറങ്ങുന്ന ഓർമകൾ നൊമ്പര പേമാരി സൃഷ്ടിക്കുന്നു...

അല്ലോയോ മന്ദമാരുതാ...
നീ സഞ്ചാരിയാണല്ലോ...
നീ കണ്ടിരുന്നോ അവളെ?

വഴിയിൽ കാണുന്ന മുഖങ്ങളിൽ അവളെ നിനക്ക് തിരിച്ചറിയാനാവും...

എങ്ങിനെ എന്നോ?

നീ എന്നെ തലോടിയപ്പോൾ എന്നിൽ ഉണ്ടാക്കിയ കുളിരു...ആ കുളിരിനു
അവളുടെ ഗന്ധമുണ്ട്...കണ്ടാൽ ചൊല്ലണം അവളോട് ഈ വ്രണിത ഹൃദയത്തിനുടമയുടെ നൊമ്പരം...

ഒരു പക്ഷെ കാലം അവളെ കീഴ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ചൊല്ലൂ ഈയുള്ളവനോട്...മറയണം എനിക്കും കാലയവനികക്കുള്ളിൽ...

By

Das C