കാലം
---------
---------
മരം മാംസം ഭക്ഷിക്കുന്ന കാലം -
അരുകിലുണ്ടിപ്പോഴും.
അരുകിലുണ്ടിപ്പോഴും.
പശു മരം കയറുന്ന കാലം -
നാം കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
നാം കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
മരമായിവിടെ കാമപേക്കൂത്താടുന്നു
നമുക്കു മുന്നിൽ നരാധമന്മാർ.
ഇതളറ്റ് പിഞ്ചി പറിഞ്ഞു,
ഇരയായി മറയുന്നു കുരുന്നുകൾ.
ഈ കാഴ്ചയെ ഇന്നിന്റെ ശാപമായി ഞാൻ കാണുന്നു.
നമുക്കു മുന്നിൽ നരാധമന്മാർ.
ഇതളറ്റ് പിഞ്ചി പറിഞ്ഞു,
ഇരയായി മറയുന്നു കുരുന്നുകൾ.
ഈ കാഴ്ചയെ ഇന്നിന്റെ ശാപമായി ഞാൻ കാണുന്നു.
അതുപോലെ മോഹങ്ങൾ, പ്രതീക്ഷകളായി കാണിച്ചു -
രക്തം കുടിക്കുന്ന മനസുകൾ നമുക്കിന്നു സ്വന്തം.
ഞാനതിനെ പശു മരം കയറുന്നതിനോട് ഉപമിക്കുന്നു.
ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത വാഗ്ദാനങ്ങളിൽ ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നു ജീവിതം.
രക്തം കുടിക്കുന്ന മനസുകൾ നമുക്കിന്നു സ്വന്തം.
ഞാനതിനെ പശു മരം കയറുന്നതിനോട് ഉപമിക്കുന്നു.
ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത വാഗ്ദാനങ്ങളിൽ ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നു ജീവിതം.
അനിലൻ
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക