Slider

അംബാ മിൽസ് - Part 15 (Final Part)

0
Final Part:-
അലക്സിന്റെ കോലം കണ്ട് ദേവി ഒരു നിമിഷം സ്തബ്ധയായി നിന്നു!കുറച്ച് നേരം അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നിട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി.
വെളിയിൽ നിൽക്കുന്ന  അലക്സിനെ  കണ്ട് രാഗേഷും  ഒന്ന് അമ്പരന്നു.പാറിപ്പറന്ന മുടിയും ഷേവ്  ചെയ്യാത്ത കുറ്റിത്താടിയും അലസമായ വസ്ത്രധാരണവും എല്ലാംകൊണ്ടും പ്രാകൃതമായിരുന്നു അവന്റെ കോലം.
"വാ കയറി ഇരിക്ക്.."രാഗേഷ് ക്ഷണിച്ചു.
അലക്സ്   അകത്തേക്ക് കയറി സോഫയിൽ ഇരുന്നു.
"മമ്മിക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ട്?ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുവന്നോ?"സോഫയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് രാഗേഷ് ചോദിച്ചു.
"ഇന്നലെ വന്നു..വലിയ മാറ്റമൊന്നുമില്ല...അല്ലെങ്കിലും മരുന്നുകൾക്ക് ശരീരത്തിന്റെ വേദനയല്ലേ  കുറയ്ക്കാൻ പറ്റു..വിശ്വാസ വഞ്ചന കൊണ്ട് മുറിവേറ്റ മനസ്സിനെ സുഖപ്പെടുത്താൻ  പ്രത്യേകിച്ച് മരുന്നൊന്നുമില്ലല്ലോ.."അലക്സ് വേദനയോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
രാഗേഷ് അവനെ വിഷമത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്നു.
"അലക്സ് ഇനിയും കഴിഞ്ഞതൊക്കെ ഓർത്ത് ജീവിതം നശിപ്പിക്കാൻ പോവാണോ ?" രാഗേഷ് ചോദിച്ചു.
"ഒന്നും എനിക്ക്  മറക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല രാഗേഷ്..ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്.പക്ഷെ പറ്റുന്നില്ല.."അലക്സ് പറഞ്ഞു.
"മറക്കണം.എല്ലാം മറന്നേ പറ്റു ..അലക്സ് കാണുന്നതിനും അറിയുന്നതിനും മുൻപേ ഞാൻ  കണ്ട് തുടങ്ങിയതാണ് എന്റെ രാഖിയെ.എന്നിട്ടും അവൾ ഇന്ന്  ഈ ഭൂമിയിൽ ഇല്ല എന്ന സത്യം ഞാൻ ഉൾക്കൊണ്ടില്ലെ?..ഞാൻ അവളെ മറന്നുവെന്നല്ല  അതിന്റെ അർഥം.അവളുടെ ഓർമ്മകൾ എല്ലാം ഇന്നും എന്റെ കൂടെ തന്നെ  ഉണ്ട്.അതേപോലെ അലക്‌സും ചിലതെല്ലാം മറക്കണം..എന്നിട്ട് ലൈഫിൽ മൂവ് ഓൺ ചെയ്യണം..തിരികെ വരില്ല എന്ന് ഉറപ്പുള്ള ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി ജീവിതം പാഴാക്കരുത് അലക്സ്..യു ഹാവ് ടു  ലെറ്റ് ഹെർ ഗോ.. രാഖിയുടെ ആത്മാവും  അത് തന്നെ ആവില്ലേ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് .."രാഗേഷ് പറഞ്ഞത് അലക്സ് കേട്ടിരുന്നു..
"നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാ ദേവിയെ മെക്സിക്കോയിൽ നിന്നും ഇന്ത്യയിൽ എത്തിച്ചത്? സാധാരണ ഫ്ലൈറ്റിൽ പറ്റില്ല എന്നറിയാം കാരണം ഇൻജെക്ഷൻ കൊടുത്ത് നിങ്ങൾ അവളെ അൺകോൺഷ്യസ് ആക്കിയിരുന്നുവല്ലോ...അങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആരെയും ഫ്ലൈറ്റിൽ കയറ്റില്ലല്ലോ.."രാഗേഷ് സംശയം ചോദിച്ചു.
"അത്..പപ്പയുടെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഉണ്ട്..ഒരു ബിസിനസ് ടൈക്കൂൺ..പുള്ളിക്ക് ഒരു പ്രൈവറ്റ് ജെറ്റ് ഉണ്ട്..പപ്പയെ  അറിയിക്കാതെ ഞാൻ  പുള്ളിയോട് കാര്യം പറഞ്ഞു.അതിലാ ദേവിയെ കൊണ്ടുവന്നത്.."അലക്സ് മടിച്ച് മടിച്ച് പറഞ്ഞു.
"പിന്നെ ന്യൂസ് വായിച്ചല്ലോ  അല്ലെ?"രാഗേഷ് ചോദിച്ചത് കേട്ട് അലക്സ്  ക്രൂരമായി ചിരിച്ചു.
"ശിവ  ഇതിൽ ഇൻവോൾവ്ഡ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഗിരിധർ എന്ത് വിലകൊടുത്തും മകൻ   എവിടെയെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ച് അവനെ  രക്ഷിക്കാൻ നോക്കിയേനേം..അതുകൊണ്ടാണ് അന്ന് അവിടെ എല്ലാവരോടും അവൻ ഗോവയിലേക്ക് പോയി എന്നും പിന്നെ ദേവിയെ കൊണ്ട് ഉദയൻ  മാത്രമേ അന്ന് അംബാ മിൽസിൽ രാഖിക്കായി കാത്തിരുന്നുള്ളുവെന്നും കള്ളം  പറയിച്ചത്.അവനും ഉദയനും   ഉള്ള ശിക്ഷ എനിക്ക് തന്നെ നടപ്പാക്കണമായിരുന്നു  ."അലക്സ് പകയോടെ പറഞ്ഞു.രാഗേഷും അത് ശരി വെക്കുന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി.
"ആരായിരുന്നു ആ സ്ത്രീയും ഒരു പെൺകുട്ടിയും വെളിയിൽ ..?"അലക്സ് ചോദിച്ചു.
"അതോ..ആ രണ്ട് ജന്മങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കാൻ  വേണ്ടിയാണ് ദേവി റോബിന്റെ ഭീഷണി ഭയന്ന് വിദേശത്തേക്ക്  മുങ്ങിയത്.."രാഗേഷ് പറഞ്ഞു.അലക്സിന് മനസ്സിലായില്ല.
"അനാഥ ആണെന്നല്ലേ ദേവി പറഞ്ഞത്..അപ്പോ  ഇതാരാ..?"അലക്സ് ചോദിച്ചു.
"അത് ദേവിയുടെ സ്റ്റെപ് മദർ ആണ്.ദേവിയുടെ അമ്മ അവളുടെ ചെറുപ്പത്തിലേ അസുഖം വന്ന് മരിച്ചതാണ്..പിന്നീട് ദേവിയുടെ അച്ഛൻ രണ്ടാമത് വിവാഹം കഴിച്ചതാണ് ആ സ്ത്രീയെ..അവരുടെ പേര് സുധ.ആ കുട്ടി ദേവിയുടെ ഹാഫ് സിസ്റ്റർ ആണ്..ചിന്നു..ഷി ഈസ് എ സ്പെഷ്യൽ കിഡ്...ദേവിക്ക് അവരെ ജീവനായിരുന്നു.പക്ഷെ ആ സ്ത്രീക്ക് തന്റെ മകൾക്ക് കിട്ടേണ്ട സ്വത്ത് പങ്കിട്ട്  പോവേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു.ദേവിയോടുള്ള  വെറുപ്പും കുത്തുവാക്കുകളും ദിവസേന കൂടി വന്നപ്പോൾ ദേവിയുടെ അച്ഛൻ തന്നെ ആണ് അവളെ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കിയത്.എന്റെ അച്ഛനും ദേവിയുടെ അച്ഛനും ഫ്രണ്ട്സ് ആണ്. അന്ന് അലക്സിന്റെ അച്ഛൻ ദേവിയെ കൊല്ലാൻ  പറഞ്ഞുവിട്ടതാണല്ലോ.പക്ഷെ റോബിന് ദേവിയോട് പ്രണയമായിരുന്നുവല്ലോ .അവൾ  മരിച്ചെന്ന് എല്ലാവരെയും വിശ്വസിപ്പിക്കാനായിരുന്നല്ലോ   ദേവി ഇന്ത്യ  വിട്ട് വേറൊരു രാജ്യത്ത്  പുതിയൊരു ഐഡന്റിറ്റിയിൽ താമസിക്കണമെന്ന് അവൻ നിർബന്ധം പിടിച്ചത്.പക്ഷെ ദേവി സമ്മതിക്കുന്നിലെന്ന്  കണ്ടപ്പോൾ റോബിൻ സുധയെയും മകളെയും  കൊന്നുകളയുമെന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു  ദേവിയെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയത് .അങ്ങനെ ഗത്യന്തരമില്ലാതെ ദേവി സമ്മതിച്ചു..അവൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഫോണും റോബിൻ കൈവശപ്പെടുത്തി.അതിലായിരുന്നുവല്ലോ അലക്സിന്റെ പപ്പയും ഗിരിധറും ഒക്കെ കൂടി ചേർന്ന് സത്യരാജിനെ കൊല്ലുന്ന വീഡിയോ അവൾ ഷൂട്ട് ചെയ്തത്."രാഗേഷ് പറഞ്ഞു.എന്തെല്ലാം  രീതിയിൽ ദ്രോഹിച്ചിട്ടും ദേവിയുടെ മൗനത്തിനു പിന്നിൽ  ഇങ്ങനെ ഒരു കാരണം ആയിരിക്കുമെന്ന് അലക്സ്  സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല.
"രാഗേഷിന് എങ്ങനെയാ മിനി മിസ്സിനെ പരിചയം?അന്ന് അവരെ അവിടെ കൊണ്ടുവന്നത് രാഗേഷ് ആയിരുന്നല്ലോ..അവർക്ക് സത്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു എന്ന് രാഗേഷിന് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി?"അലക്സ് ചോദിച്ചു.
" നിങ്ങളുടെ തടവിൽ ആയിരുന്ന ദേവിയെ ഞാൻ കാണാൻ  വന്നപ്പോൾ അവൾ എന്റെ ഫോണിൽ രണ്ട് അഡ്രസ് ടൈപ്പ് ചെയ്ത് തന്നു.ഒന്ന് മിനി മിസ്സിന്റെ.പിന്നെ ഈ സുധയുടെ.മിനി മിസ്സിന് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിയാമെന്നും അവരുടെ കൈയിൽ അതിനുള്ള തെളിവ് ഉണ്ടെന്നും അവരുടെ കുഞ്ഞിനെ സേഫ് ആയ ഒരു സ്ഥലത്ത് ആക്കിയിട്ട്  മിനി മിസ്സിനെ നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുവരണം എന്നുമായിരുന്നു അവൾ എഴുതിയത്.അതുപോലെ സുധയെയും ചിന്നുവിനെയും സേഫ് ആയ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റണം എന്നും അവൾ എഴുതിയിരുന്നു. കാരണം സത്യങ്ങൾ തുറന്ന് പറയുമ്പോൾ റോബിനോ ശിവയോ ആരെങ്കിലും വഴി  അവരെ എല്ലാം   അപായപ്പെടുത്താൻ നോക്കുമോ എന്നായിരുന്നു അവളുടെ  പേടി.അന്ന് റൂമിൽ നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും ബഗ്ഗിങ് ഡിവൈസ് വെച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ഭയന്നായിരുന്നു ദേവി  എന്നോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ എന്റെ ഫോണിൽ എല്ലാം ടൈപ്പ് ചെയ്തത്.അവരെ എല്ലാം കണ്ടുപിടിക്കാൻ ആയിരുന്നു ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്.തമിഴ് നാട്ടിൽ മിനി മിസ് താമസിച്ചിരുന്ന സ്ഥലത്ത് ചെന്നപ്പോ സത്യരാജ് സാർ മരിച്ചതിന് ശേഷം  അവർ  വീടൊഴിഞ്ഞു എന്നറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.പിന്നെ ആ വീട്ടുടമസ്ഥയുടെ കൈയിൽ മിനി മിസ്സിന്റെ കേരളത്തിലെ  അഡ്രസ് ഉണ്ടായിരുന്നു.അങ്ങനെ അവരെ തപ്പി ചെന്ന് കാര്യങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞു.അവർ മുരുഗന്റെ  ഫോൺ എനിക്ക് തന്നു.ഞാൻ ആ വീഡിയോ എന്റെ ഫോണിൽ സേവ് ചെയ്തു. അവരുടെ കുഞ്ഞിനെ എനിക്കറിയാവുന്ന സേഫ് ആയ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റിയതിൽ പിന്നെ ആണ് അവർ എന്റെ കൂടെ നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വരാമെന്ന് സമ്മതിച്ചത്.അതുപോലെ ഞാൻ ഈ സുധയെയും മകളെയും സേഫ് കസ്റ്റഡിയിൽ ആക്കാൻ വേണ്ടി അവരെ കാണാൻ ചെന്നു.കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവരോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആ സ്ത്രീയുടെ  ആദ്യത്തെ ചോദ്യം ‘ദേവി ചത്തില്ലേ?’  എന്നായിരുന്നു.പിന്നീട് എന്റെ കൂടെ വരണമെങ്കിൽ അവർക്ക് കുറച്ച് ക്യാഷ് കൊടുക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു.തമാശ നോക്കണേ..അവരുടെ ജീവൻ സംരക്ഷിക്കാനാണ് ഞാൻ അവരെ സേഫ് ആയിട്ട് ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റാൻ ചെന്നത്.അതിന് ഞാൻ അവർക്ക് കൂലി കൊടുക്കണമെന്ന്.. സമ്മതിക്കാതെ നിവർത്തിയില്ലായിരുന്നു.."രാഗേഷ് പറഞ്ഞു.
അലക്സ് എല്ലാം കേട്ട് തരിച്ചിരുന്നു! പാപഭാരത്താൽ അവന്റെ ഹൃദയം ചുട്ടുപൊള്ളി !
"ഒന്നുമറിയാതെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടികൂട്ടി.."അലക്സ് കുറ്റബോധത്തോടെ പറഞ്ഞു.
"ദേവി..അവൾ എവിടെ..?"അലക്സ് ചോദിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് അടുക്കളയിൽ ഒരു നിഴലനക്കം കണ്ടു..
"അകത്തുണ്ട്..ഞാൻ അവളെ കൊണ്ടുപോകുവാ അലക്സ്.."രാഗേഷ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അലക്സിന്റെ മുഖത്ത് അമ്പരപ്പും വിഷാദവും  നിറഞ്ഞു.
"അവൾക്കിവിടെ ആരാ ഉള്ളത്..ആരെ സംരകിഷക്കാനാണോ അവൾ ഇത്രനാളും കഷ്ട്ടപ്പെട്ടത് അവർക്ക് അവൾ എന്നും ഒരു അധികപ്പെറ്റാണ്..ഒരു പെങ്ങളെ എനിക്ക് നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു.ഇനി ആകെ ഉള്ളത് ഇവളാ.."
ഇവളെയും എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ വയ്യ..ആർക്കും വേണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് വേണം.എനിക്ക് ജീവനുള്ളിടത്തോളം കാലം എന്റെ രാഖിയുടെ സ്ഥാനത്ത്  ഞാൻ നോയ്‌ക്കോളാം .."രാഗേഷ് പറഞ്ഞു.
"ഞാൻ ..ഒന്ന് കണ്ടോട്ടെ ?"അലക്സ് മടിച്ച് ചോദിച്ചു.
"കിച്ചണിൽ ഉണ്ട്..പോയ് കണ്ടോളു.."രാഗേഷ് പറഞ്ഞു.
അലക്സ് ചെല്ലുമ്പോൾ ദേവി  അവിടെ വർക്ക് ഏരിയയിൽ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.തങ്ങളുടെ സംസാരം അവൾ കേട്ടുവെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി.
രണ്ടുപേരും കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
അലക്സ് ദേവിയുടെ  അടുത്തേക്ക് നടന്ന് ചെല്ലുന്നത് കണ്ട് അവൾ ഒന്ന് പേടിച്ചു.
അവൾ പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി.
അലക്സ് വേഗം ചെന്ന് അവളുടെ കൈകളെടുത്ത്   കൂട്ടിപിടിച്ച് അതിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി  പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
"സത്യങ്ങൾ അറിയാതെ ഞാൻ നിന്നെ ഒരുപാട് ദ്രോഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.ദിവസങ്ങളോളം ആ ഇരുട്ടറയ്ക്കുള്ളിൽ  പൂട്ടിയിട്ട്  മാനസികമായി ടോർച്ചർ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്..പൊറുക്കാവാത്ത തെറ്റാണ് ഞാൻ ചെയ്തത്.ഒന്നും മനപ്പൂർവമായിരുന്നില്ല...എന്റെ രാഖിക്ക് നീതി കിട്ടാൻ വേണ്ടി ആയിരുന്നു ഞാൻ കാട്ടി കൂട്ടിയ പേക്കൂത്തുകൾ എല്ലാം....പക്ഷെ..എനിക്ക് തെറ്റി പോയി.."അലക്സ് പറഞ്ഞതുകേട്ട് ദേവി അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
"കൂടെ നിന്ന എല്ലാവരും എന്നെ ചതിച്ചു.എന്റെ പപ്പാ..ഞാൻ എന്റെ സ്വന്തം സഹോദരനെ പോലെ സ്നേഹിച്ച റോബിൻ..ശിവ എല്ലാവരും.. എന്റെ രാഖിയെ കൊന്ന് തള്ളിയിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ അവരെല്ലാം എന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ട് ചിരിച്ച് കളിച്ച് നടന്നു.അവരെ എല്ലാം വിശ്വസിച്ച് ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത നിന്നോട് ഞാൻ എന്ത് മാത്രം ക്രൂരത  കാട്ടി.പൊറുക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറയുന്നില്ല.എനിക്കതിനുള്ള അർഹതയില്ല.പക്ഷെ എന്നെ ശപിക്കരുത്.."അലക്സ് വിതുമ്പി.അവളുടെ കൈക്കുമ്പിളിൽ അവന്റെ കണ്ണീര് വീണ് നനഞ്ഞു.എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അവൾ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു.
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അലക്സ് തലയുയർത്തി ദേവിയെ  നോക്കി.അവൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
"ചോദിക്കാൻ അർഹത ഇല്ലെന്നറിയാം..പക്ഷെ ചോദിക്കാതെ പോയാൽ അതെന്റെ മാത്രം നഷ്ടമായിരിക്കും..അന്നത്തെ ആ ഇഷ്ടം ഇപ്പോഴും  മനസ്സിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ വിട്ട് പോവാതിരുന്നുകൂടെ?"അലക്സ് ചോദിച്ചത് കേട്ട് ദേവി വിശ്വാസം  വരാതെ അവനെ നോക്കി.
കേട്ടത് സത്യമാണോ എന്നറിയാതെ എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ അവൾ അലക്സിനെ   നോക്കി നിന്നു .
"പപ്പ അവിടുന്ന് ഇറങ്ങിയ അന്ന് വീണതാ എന്റെ മമ്മി..എനിക്ക് ആരുമില്ലാത്തത്  പോലെ..ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ട് പോവുന്നത്പോലെ..എന്റെ നിഴലിനെ പോലും വിശ്വസിക്കാൻ പേടിയാവുന്നു..എല്ലാം തകർന്ന അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കുന്ന എന്നെ ഒന്ന് കര കയറാൻ സഹായിക്കാമോ?എന്നെ ഒന്ന് സ്നേഹിക്കാമോ?"അലക്സിന്റെ ‌ ചോദ്യവും അവന്റെ ദയനീയാവസ്ഥയും കണ്ട്  ദേവി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌  അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.എന്നിട്ട് അവന്റെ മുഖത്ത് തുരു തുരെ ഉമ്മ വെച്ചു..അലക്സ് തന്റെ രണ്ടുകൈകളും കൊണ്ട് ഒരിക്കലും വിട്ടുകളയില്ലെന്ന പോലെ അവളെ മുറുകെ പൊതിഞ്ഞുപിടിച്ചു.എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് രാഗേഷ്  അടുക്കളയിൽ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.അവൻ ഒഴുകിവന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ച് അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.*****
കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം...
സേക്രഡ് ഹാർട്ട് ഓർഫനേജ് എന്ന ബോർഡ് വെച്ചിരിക്കുന്ന ബിൽഡിങ്ങിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു കാർ  വന്ന് നിന്നു.
അതിൽ നിന്നും ഒരു സ്ത്രീയും ഭർത്താവും ഇറങ്ങി.സ്ത്രീയുടെ കൈയിൽ ആറ്   മാസം പ്രായമായ ഒരു പെൺകുഞ്ഞ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് രാഗേഷും ഭാര്യ വീണയും അവരുടെ മോൾ രാഖിയുമായിരുന്നു.അവരെ കണ്ടതും അകത്ത് നിന്നും ദേവി ഓടി അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു.
"അപ്പച്ചീടെ  ചക്കരവാവേ.."ദേവി വീണയുടെ  കൈയിൽ നിന്നും കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങി നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ വെച്ചു.
രാഗേഷ് ആ ബിൽഡിംഗ് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു..പണ്ട് റോബിനും കൂട്ടരും തീ വെച്ച്  നശിപ്പിച്ച  ഓർഫനേജ്‌ അലക്സ് അതേ  മോഡലിൽ അതെ സ്ഥലത്ത് തന്നെ വീണ്ടും പണിതുയർത്തിയിരിക്കുന്നു. ഇന്ന് അവിടെ കുറെ അന്ദേവാസികളുണ്ട്. ദേവിയാണ് അതിന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കി നടത്തുന്നത്..
"അകത്തേക്ക് വാ രാഗേഷേട്ടാ..വന്നേ വീണേച്ചി.."ദേവി വീണയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് അവരെ  അകത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയി.ദേവിയുടെ മുറിയിൽ അവൾ ഇരിക്കുന്ന കസേരയുടെ തൊട്ട് മുകളിലായി  മാലയിട്ട്  രാഖിയുടെയും അലക്സിന്റെ മമ്മിയുടെയും  ഫോട്ടോ ഫ്രെയിം ചെയ്ത് വെച്ചിരുന്നു. അതിന് മുൻപിൽ ചെറിയൊരു വിളക്ക്  കത്തിച്ചുവെച്ചിരുന്നു.കൂടെ ഒരു റോസാപ്പൂവും..രാഗേഷ് ആ ഫോട്ടോസിലേക്ക്  മാറി മാറി  നോക്കി.
ദേവി കുഞ്ഞിനെ കൊഞ്ചിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.
"നിന്റെ കെട്ടിയോനെന്തിയെടി?"രാഗേഷ് ചോദിച്ചു.
"ഇപ്പൊ വരും ..നിങ്ങള് വരുന്നെന്നറിഞ്ഞ് എന്തൊക്കെയോ മേടിക്കാൻ പോയിരിക്കുകയാ.."ദേവി പറഞ്ഞു.
"കാറിൽ കുറച്ച് സാധനകളുണ്ട്.ഇവിടുത്തെ പിള്ളേർക്ക് കൊണ്ടുവന്നതാ ..ആരെയെങ്കിലും വിട്ട് അതൊന്ന് എടുത്ത് വെച്ചേരെ.."വീണ പറഞ്ഞു.
ദേവി ആരെയോ വിളിച്ച് അതെല്ലാം എടുത്ത് വെക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
"അളിയോ.."വിളികേട്ട് രാഗേഷ് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതും അവിടെ അലക്സ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു.
"ഇപ്പൊ ചോദിച്ചതേ  ഉള്ളു.." രാഗേഷ് പറഞ്ഞു.
അലക്സിന്റെ പ്രസരിപ്പും ചുറുചുറുക്കും  കണ്ട് അവൻ പഴയ ആളായി മാറിയെന്ന് രഗേഷിന് മാനസ്സിലായി.അതെല്ലാം ദേവി കാരണമാണെന്ന് രാഗേഷിനറിയാമായിരുന്നു.രാഗേഷ്  ദേവിയെ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കി.
"ആദ്യം ഇവിടെല്ലാം ഒന്ന് കണ്ടേച്ച് വരാം ..നിങ്ങൾ നടന്നോ..ഞങ്ങൾ പുറകെ ഉണ്ട്..."അലക്സ്   പറഞ്ഞു.
"കുഞ്ഞിപ്പാറു എന്റെ കൈയിൽ ഇരുന്നോട്ടെ..ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നോളാം.."ദേവി കുഞ്ഞിനെ ഉമ്മവെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.പെട്ടെന്ന് കുഞ്ഞ് കരയാൻ തുടങ്ങി.വീണ അവളെ കൈയിൽ മേടിച്ചു.
"ഇവിടുന്ന് പോന്നേന് മുൻപ് നീ എന്റെ അടുത്ത് വരും കേട്ടോടി കള്ളിപ്പെണ്ണേ .."ദേവി കുഞ്ഞിനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി..
വീണയും രാഗേഷും കുഞ്ഞുമായി അവിടമൊക്കെ ചുറ്റി കാണാൻ ഇറങ്ങി.പിറകെ നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ ദേവിയെ അലക്സ് കൈയിൽ പിടിച്ച് കസേരയിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു..
"എന്താ?"ദേവി അന്തം വിട്ട് ചോദിച്ചു.
"അതുപോലെ ഒരു കുഞ്ഞിപ്പാറു  നമ്മുക്കും വേണം.."അലക്സിന്റെ പറച്ചിൽ കേട് ദേവിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.
"ആഹ് ഒന്ന് വെയിറ്റ് ചെയ്യണേ..ഇപ്പൊ എടുത്ത് തരാം..."ദേവി അവനെ കളിയാക്കി കസേരയിൽ നിന്നെഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങി .
"നീ എടുത്ത് തരണ്ടാ..എനിക്ക് വേണ്ടത് ഞാൻ എടുത്തോളാം.."അലക്സ് ദേവിയെ തിരികെ കസേരയിലേക്ക് പിടിച്ചിട്ട്  അവളുടെ വയറിലൂടെ കൈയിട്ട് തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ച് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി കടിച്ചു..ജനലിൽ കൂടി വീശിയടിച്ച ഇളംകാറ്റിൽ ആ റോസാപ്പൂ അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് വീണു..
The End
Click here to read all published parts -
https://www.nallezhuth.com/search/label/AmbaMills

By: Anjana Ravi USA

ഈ കഥ നിങ്ങളിലേക്കെത്തിക്കാൻ എനിക്കവസരം തന്ന നല്ലെഴുത്ത് പേജിനും അഡ്മിനും ഞാൻ എന്റെ നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. എന്റെ മറ്റ് രണ്ട് കഥകൾ പോലെ അംബാ മിൽസും സസ്പെൻസ് ത്രില്ലർ ആയിരുന്നു. ഈ കഥ ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ ഇത് ഒരു വ്യത്യസ്തമായ കഥ ആയിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി ആകാംഷയോടെ കാത്തിരുന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ തീർച്ചയായും ലൈക് ചെയ്ത് ഷെയർ ചെയ്ത് അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കണം. അടുത്ത കഥ അൽപം വൈകിയാലും എന്നെ മറന്നേക്കല്ലേ. എന്റെ എഴുത്തിനെ സ്നേഹിക്കുന്ന വായനക്കാർ ഇവിടെ ഉള്ളിടത്തോളം ഞാൻ മടങ്ങി വരും.

Anjana Ravi 
0

No comments

Post a Comment

ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക

both, mystorymag

DON'T MISS

Nature, Health, Fitness
© all rights reserved
made with by templateszoo