ഇഷ്ടം

എന്റെ ഭാര്യ ഒരു ദിവസം എന്നോടു ചോദിച്ചു,

നിങ്ങൾക്കുള്ളിലെ എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം എത്രമാത്രം വിലപ്പെട്ടതാണെന്ന്...? "

ചോദ്യം നിസാരമായിരുന്നെങ്കിലും പെട്ടന്നൊരുത്തരം നൽകാൻ എനിക്കപ്പോൾ സാധിച്ചില്ല,

ചോദ്യം ചോദിച്ച്
ഉത്തരത്തിനായി കാത്തു നിൽക്കാതെ അവൾ അവളുടെ പണികളിലെക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കു മനസിലായി
ആ ചോദ്യം കേട്ടതു പോലെ അത്ര നിസാരമല്ലെന്ന്,

അവൾക്കാവശ്യം സ്ഥിരം പല്ലവികളല്ലെന്നും അതിലെന്റെ ആത്മാവുണ്ടാകണമെന്നും വ്യക്തം....!

അതല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ
അവൾ ആ ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരത്തിനായി അവിടെ തന്നെ കാത്തു നിന്നേനെ..,

രണ്ടു ദിവസത്തിനു ശേഷം
അവൾ എന്നോടു വീണ്ടും പറഞ്ഞു,
ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിനു ഇതുവരെ എനിക്കൊരു ഉത്തരം കിട്ടിയിട്ടില്ലാട്ടോന്ന്,

ആ ചോദ്യം ഞാൻ മറന്നിട്ടൊന്നുമില്ലായിരുന്നു പക്ഷെ നിർബന്ധപ്പൂർവ്വം ആ ചോദ്യത്തിനൊരു ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിച്ചില്ലാന്നു മാത്രം,

ദിവസങ്ങൾ പിന്നെയും കടന്നു പോയി

അവളുടെ ചോദ്യത്തിനുള്ള
ഉത്തരം മാത്രം നൽകാനായില്ല,

ദിവസങ്ങൾ പരിതി വിട്ടതോടെ അവൾ എനിക്കൊരു #ഡെഡ്_ലൈൻ വെച്ചു,

ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞ് വരുന്ന
ഞങ്ങളുടെ പത്താം വിവാഹ വാർഷികത്തിന്റെ അന്ന് അവൾക്കുള്ള സമ്മാനപ്പൊതിയോടൊപ്പം
ആ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരവും നിർബന്ധമായും വേണമെന്ന്...!

അതോടെ ഞാൻ ശരിക്കും പെട്ടു...!

രാവിലെ അവൾ പറഞ്ഞതും കേട്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയത് അതു കൊണ്ടു തന്നെ മനസു മുഴുവൻ
ആ ചോദ്യം തന്നെയായിരുന്നു.,

ആലോജിച്ചാലോജിച്ച് കുറെ ദൂരം ചെന്നപ്പോൾ പെട്ടന്നാണ് മറ്റൊരാശയം മനസിലോട്ടു വന്നത്,

എന്തു കൊണ്ട് ഇതെ ചോദ്യം തിരിച്ചവളോടും ചോദിച്ചു കൂടായെന്ന് ? ?

തിരിച്ച് അവളെയും
ഒന്നു ഉത്തരം മുട്ടിക്കാലോ ?

അന്നു രാത്രി വീട്ടിലെത്തിയ ഞാൻ അതെ ചോദ്യം തന്നെ അവളോടും ചോദിച്ചു,

അതുകേട്ടതും
ഉടൻ തന്നെ അവളുടെ മറുപടിയും വന്നു,

വിവാഹ വാർഷികത്തിന്റെ അന്ന്
ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് നൽകുന്ന സമ്മാനപ്പൊതിയോടൊപ്പം
ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള എന്റെ ഉത്തരവും അതിൽ ഉണ്ടാവുമെന്ന്..!!

അതു കേട്ടതോടെ
മുന്നേ ആരോ പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യമാണ് ഒാർമ്മ വന്നത്,

നമ്മൾ ഭാര്യമാരോട് വാദിച്ചു
ജയിക്കാൻ നോക്കിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല,
അവർ അവർക്കാവശ്യമായതെല്ലാം കണ്ടെത്തിയ ശേഷമാണ്
അവർ നമ്മളോടു ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നതു തന്നെയെന്ന്.....!

അതോടൊപ്പം
മറ്റൊന്നു കൂടി എനിക്കു ബോധ്യപ്പെട്ടു,

എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ
ഞാൻ അവൾക്കു നൽകിയിരിക്കുന്ന ആ സ്ഥാനം എന്താണെന്നറിയാൻ അവളും അതിയായി ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്..."

എനിക്കവളോട് വളരെയധികം ഇഷ്ടമുണ്ടെന്ന് വ്യക്തമായി അവൾക്കറിയാം,
എന്നാൽ അവൾക്കറിയേണ്ടത് അതിന് എന്റെയുള്ളിൽ എത്രത്തോള്ളം ആഴമുണ്ടെന്നാണ്,

കൂടാതെ ഞാൻ പറയുന്ന വാക്കുകളിലൂടെ അവൾക്കതു ബോധ്യപ്പെടുകയും വേണം..."

പോയി പോയി അവൾക്കു വാങ്ങാനുദേശിച്ച സമ്മാനത്തിനേക്കാൾ പ്രാധാന്യം ആ ഉത്തരത്തിനായി മാറി.

മനസിൽ അതു മാത്രമായതോടെ കാണുന്ന എന്തിലും ഏതിലും ഞാൻ ആ ഉത്തരം തിരയാൻ തുടങ്ങി.,

അങ്ങിനെ വിവാഹ വാർഷികത്തിന്റെ തലേ ദിവസം ട്രാഫിക്കിൽ പെട്ടു കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കാഴ്ച്ച കണ്ടു,

വൃദ്ധയായ ഒരു സ്ത്രീ കുറച്ച് ഉയർന്ന
ഒരു സ്റ്റെപ്പ് തനിച്ചിറങ്ങാൻ ബുദ്ധിമുട്ടി നിൽക്കുന്നതും അതു കണ്ട് കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന അവരുടെ ഭർത്താവ് അവർക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു ചെന്ന് ആ സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങുന്നതിനു സഹായമായി അവർക്കു നേരേ കൈനീട്ടുന്നതും,

ഞാനടക്കം അതു കണ്ടു നിന്ന സകലർകും തോന്നിയത് അയാൾക്കതിനു സാധിക്കുമോയെന്നാണ്....?

കാരണം,
പ്രായത്തിന്റെ എല്ലാ അവശതകളും അയാളിൽ വ്യക്തമായി തന്നെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നുണ്ട്,
പറയത്തക്ക വലിയ ആരോഗ്യ ലക്ഷണങ്ങളാണെങ്കിൽ കാണുന്നുമില്ല,
എങ്ങാനും പിടി ഒന്നു തെറ്റിയാൽ
രണ്ടാളും ഒന്നായി മറിഞ്ഞു താഴെ വീഴും ഉറപ്പ്...!

ഞങ്ങൾ പലതും കരുതിയെങ്കിലും
ആ സ്ത്രീക്ക് പക്ഷെ യാതൊരു സംശയവും ഇല്ലായിരുന്നു അവർ തന്റെ ഭർത്താവ് നീട്ടിയ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് നിഷ്പ്രയാസം ആ സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങി...!

അതോടെ ഒരു കാര്യം മനസിലായി,

അവർ വിശ്വസിക്കുന്നത്
ഭർത്താവിന്റെ ആരോഗ്യത്തിലോ
ആ കൈയുടെ ബലത്തിലോ അല്ല,
അവർ വിശ്വസം വെച്ചിരിക്കുന്നത് അവരുടെ ഭർത്താവിലാണ് എന്ന് "

അവർക്കറിയാം
ഒരൽപ്പം വിശ്വാസകുറവ് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരിക്കലും തന്റെ ഭർത്താവതിനു മുതിരില്ലാന്ന് അതാണു വിശ്വാസം"

ആ നിമിഷം തന്നെ അവളുടെ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരവും എന്നിൽ വന്നു ചേർന്നു,

ഒരു വിവാഹ ജീവിതത്തിലെ
എറ്റവും മനോഹരമായ കാര്യം പരസ്പര വിശ്വാസം അതു നഷ്ടപ്പെടാതെ സൂക്ഷിക്കാൻ കഴിയുക എന്നതാണ്,

അതിലൂന്നി ചിന്തിച്ചപ്പോൾ
അവളോടു പറയാനുള്ള
ഒരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു,

ആ സമയം എന്റെ മനസിൽ വിടർന്ന..,

" ഈ ലോകത്തുള്ള മറ്റൊന്നിനു വേണ്ടിയും ഞാൻ നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയില്ല "

എന്ന ആ വാക്കുകൾ
ഞാനാദ്യം എഴുതിയത് എന്റെ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ തന്നെയായിരുന്നു "

ഞാനെന്താണോ മനസിലാഗ്രഹിച്ചത് അതിന്റെ പൂർണ്ണതോടെ അവ ഒത്തു ചേർന്നു വന്നപ്പോൾ മനസിലാകെ ഒരു പ്രണയ തുലാമഴ പെയ്യുന്ന സുഖം നിറഞ്ഞു,

അതോടെ എനിക്കൊരൽപ്പം അഹങ്കാരമൊക്കെ തോന്നി എന്തായാലും അവൾ ഇത്രത്തോള്ളം ആഴത്തിലൊന്നും ചിന്തിച്ചെഴുതില്ലാന്ന് എനിക്കുറപ്പുണ്ടായിരുന്നു,

അങ്ങിനെ ഞങ്ങളുടെ പത്താം വിവാഹ വാർഷിക ദിനത്തിൽ ഞാനവൾക്കു വാങ്ങിയ സാരിയുടെ കൂടെ എന്റെ ഇഷ്ടം ഒരു കടലാസിൽ എഴുതി അതും ചേർത്ത് ഞാനവൾക്ക് നൽകി,

അവൾ എനിക്കു സമ്മാനിക്കാനായി വാങ്ങിയ വാച്ചിന്റെ കൂടെ അവളുടെ ഇഷ്ടം ഒരു കടലാസിലെഴുതി അതവൾ എനിക്കും തന്നു,

ഞാനെഴുതിയതു വായിച്ചതും അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കി അവളുടെ ആ നോട്ടത്തിൽ ഒരതിശയോക്തിയുടെയും വിശ്വാസ കുറവിന്റെയും ഒരു ഭാവം നിറഞ്ഞിരുന്നു,

പെട്ടന്ന് അതെന്താണെന്നു മനസിലായില്ലെങ്കിലും,
അവൾ എന്തായിരിക്കും എഴുതിയിരിക്കുന്നത് എന്നറിയുന്നതിലെ ആകാംഷ അവൾ എഴുതി തന്ന കടലാസ് നിവർത്തി വായിച്ചതും എനിക്കും അത്ഭുതം...!

രണ്ടു പേരും എഴുതിയത്
ഒരേ പോലെ വന്നിരിക്കുന്നു....!

അവളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ച എന്നെ ആ വരികളിലൂടെ അവൾ ശരിക്കും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി..,

അതെങ്ങിനെ ഒരു പോലെ വന്നു എന്നതിലായിരുന്നു അവൾക്കും അതിശയം,
അവളുടെ അന്നേരത്തെ ആ ഭാവം അതിന്റെയായിരുന്നു..!

ചിലപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ മനസിന്റെ പൊരുത്തമായിരിക്കാം.."

എന്നാൽ
ഞാൻ എഴുതിയതിനേക്കാൾ
എത്രയോ മനോഹരമായാണ് അവൾ അവൾക്കെന്നോടുള്ള ഇഷ്ടങ്ങളെ വിവരിച്ചിരിക്കുന്നത്,

അവൾ ഹൃദയപ്പൂർവ്വം എഴുതിയ
ആ വരികൾ ഇവയായിരുന്നു,

" ഈ ലോകത്തിലെ
എല്ലാ വിശുദ്ധമായതിനോടും ഒപ്പം
ഞാൻ മനസു ചേർത്തു വെച്ചു സ്നേഹിക്കുന്ന രൂപമാണു നീ "

അവൾ എഴുതിയത് വായിച്ച എനിക്ക് ഞാൻ അവളെ കുറിച്ചെഴുതിയ
എന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകൾ കുറഞ്ഞു പോയോ എന്നൊരു വിഷമം,

പെട്ടന്നെന്റെ മുഖം അതോർത്ത് ഒരൽപ്പം മങ്ങി എന്നാൽ അതു കണ്ട് അതിനടുത്ത നിമിഷം തന്നെ അവൾ വേഗം വന്നെനെ അവളുടെ ഇരുകൈയാൽ ചേർത്തു പിടിച്ചു,

അവളുടെ
ആ കെട്ടിപ്പിടുത്തത്തിന്റെ മുറുക്കത്തിൽ തന്നെ എനിക്കു മനസിലായി അവളുടെ അന്നേരത്തെ എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം..!

ആ സമയം ഞാനവളുടെ മുഖം തെല്ലുയർത്തി അവളുടെ മൂർദ്ധാവിൽ ചുംബിച്ചു.....!

By Pratheesh @ Nallezhuth