Labour room ൻ്റെ വാതിൽക്കൽ ഒരു കുട്ടി

Labour room ൻ്റെ വാതിൽക്കൽ ഒരു കുട്ടി. പത്തോ പതിനൊന്നോ വയസ്സ് കാണുമായിരിക്കും. ആകെ മുഷിഞ്ഞ ഉടുപ്പ് ഉടുത്തിരിക്കുന്ന രീതി കണ്ടാലറിയാം ആദിവാസിയാണ്. സർക്കാരാശുപത്രിയല്ലേ... ആദിവാസി രോഗികൾക്കുള്ള എല്ലാ സഹായങ്ങളും ആശുപത്രി ജീവനക്കാരും tribal promoter മാരും കൂടെയാണ് ചെയ്യാറ്. വീട്ടിൽ നിന്ന് പഴയ ഉടുപ്പൊക്കെ എല്ലാരും കൊണ്ടുവന്ന് കൊടുക്കാറുണ്ട്. പിന്നെ എന്തിനാണാവോ ഈ കുഞ്ഞികുട്ടി തുണിക്കെട്ടും പിടിച്ച് ലേബർ റൂമിൽ കയറിയത്...? ഈ കരച്ചിലും ബഹളവും കേട്ട് അവള് പേടിക്കില്ലേ...?
"ആരാ കുട്ടികളെയൊക്കെ കയറ്റി വിടുന്നേ? ആരും ല്ല്യേ ഡോറിൻ്റടുത്ത്?"
Examination area യിലേക്ക് ഞാൻ വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.
അപ്പോൾ ആരോ വിളിച്ചു പറയുന്നത് കേട്ടു, "അത് പേഷ്യൻ്റാ..." എന്ന്. ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടിയോ? അതെ, ഞെട്ടി. കയ്യിലെ ഭാണ്ഡക്കെട്ടിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു, ഒരു കുഞ്ഞ് വയറ്...!!
ഇത്രേം ചെറിയ ഗർഭിണിയോ? അറിയാതെ ഞാൻ ദൈവത്തെ വിളിച്ചുപോയി.
Case sheet നോക്കിയപ്പോൾ 13 വയസ്. അതിനുള്ള വളർച്ച പോലും ഇല്ല. പേര് ഭാരതി. അച്ഛൻ്റെ പേര് ശങ്കരൻ. ഭർത്താവിൻ്റെ പേര്...?? ഇല്ല, എഴുതീട്ടില്ല. അവളോട് തന്നെ history എടുക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ഉടുപ്പ് മാറി വെള്ളയുടുപ്പൊക്കെ ഇട്ട് ലേബർ induce ചെയ്യാൻ വന്ന ഭാരതിയോട് സംസാരത്തിനിടയിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു, "ഭർത്താവിൻ്റെ പേരെന്താ?"
"ചങ്കരൻ" അവൾ പറഞ്ഞു.
ശങ്കരൻന്ന് അച്ഛൻ്റെ പേരായിരുന്നില്ലേ..? ഞാൻ case sheet പിന്നേം മറിച്ച് നോക്കി. Admission enter ചെയ്തത് തെറ്റിയോ?
"അച്ഛൻ്റെ പേരെന്താ?" ഞാൻ ചോദിച്ചു.
"അതാ ചങ്കരൻന്ന്" അവളുടെ മറുപടി എന്നെ കൂടുതൽ കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആക്കി.
"അച്ഛൻ്റേം ഭർത്താവിൻ്റേം പേര് ചങ്കരൻന്നാ?" ഞാൻ വീണ്ടും എൻ്റെ ചോദ്യം വ്യക്തമാക്കി.
"ആ... ഭർത്താവാ ചങ്കരൻ, ഓൻ തന്ന്യാ ൻ്റെ അച്ഛൻ" തീർത്തും നിസംഗമായി അവളിപ്പോൾ പറഞ്ഞ് തീർത്തതെന്താണ്? യാതൊരു ഭാവഭേദങ്ങളും ഞാനവളിൽ കണ്ടില്ല. പ്രസവ വേദന കിട്ടി ടേബിളിൽകിടക്കുന്ന അവളെ നോക്കാൻ കെൽപ്പില്ലാത്തപോലെ തോന്നി എനിക്ക്.... വയ്യ...
അവളുടെ പ്രമോട്ടറെ കണ്ടു സംസാരിച്ചപ്പോളാണ് അവൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം സത്യമാണെന്നറിഞ്ഞത്. അച്ഛനും ഭർത്താവും ഒരേ ശങ്കരൻ, അച്ഛൻ്റെ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കാൻ വന്ന പത്ത് വയസ് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന പതിമൂന്ന്കാരി. അതൊന്നും അവരുടെ ഗോത്രത്തിൽ തെറ്റല്ലപോലും. ആരും പ്രസവിക്കാൻ ആശുപത്രിയിൽ വരാറില്ലെന്ന് മാത്രം.

ഒരിത്തിരി കുഞ്ഞൻ വാവയെയാണവൾ പ്രസവിച്ചത്. വെള്ള മുണ്ടിൽ മുഖം മാത്രം കാണും വിധം കുഞ്ഞിനെ വൃത്തിയായി പൊതിഞ്ഞ് അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണ് തിളങ്ങുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. അത് മാതൃത്തത്തിൻ്റെ തിളക്കമായിരുന്നോ..?
എനിക്ക് തോന്നിയത് പത്തു വയസുകാരിക്ക് ഒരു പാവക്കുട്ടിയെ കിട്ടിയാലുണ്ടാവുന്ന സന്തോഷ തിളക്കമായാണ്... എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാനാവുന്നതിനും അപ്പുറമുള്ള ഒരു ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കുന്ന ഭാരതീ... നിൻ്റെ തീരുമാനം തന്നെയായിരുന്നോ നിൻ്റെ ജീവിതം?

യമനിൽ ജീവിച്ച നുജൂത്... ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ വിവാഹമോചിത. ആ ജീവചരിത്രം എൻ്റെ മിഴികളെ ഈറനണിയിച്ചില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അസത്യമാവും. ഒപ്പം, ഭാരതിയെ കുറിച്ച് ഒരിക്കൽകൂടെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. അഭ്യസ്തവിദ്ധ്യരുടെ കേരളത്തിൽ ആരും കാണാത്ത തുരുത്തുകളിൽ കഴിയുന്ന എത്രയോ ഭാരതിമാരെ....

Tintu