നിശബ്ദ നിലവിളികൾ

പാലുകൊണ്ട് അഭിഷേകം നടത്തിയപ്പോഴും,
വിശപ്പിന്റെ തേങ്ങൽ കേട്ടു കരയുന്ന വിഗ്രഹങ്ങളിലും ,

ഇരുട്ടിന്റെ മറവിൽ പെണ്ണുടൽ പിച്ചിച്ചീന്തിയപ്പോൾ,
നിശബ്ദസാക്ഷിയാകേണ്ടി വന്ന ചുവരുകളിലും ,

കുരുതി നടത്തി മലിനമാക്കിയ ഗർഭപാത്രവും,
പാലു ചുരത്തുന്ന അമ്മയെ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങുന്ന,
അനാഥ ബാല്യത്തിന്റെ പിഞ്ചുമനസ്സിലും,

ജാതിയും, മതവും, രാഷ്ട്രീയവും
അനാഥമാക്കിയ കുടുംബങ്ങളിലെ,
ഭയപ്പാടുള്ള കണ്ണുകളിലും,

മനുഷ്യ മനസ്സിനെ വിഡ്ഢികളാക്കി,
കവിടിയും,ഓലയും മുന്നേറുമ്പോൾ,
കുറ്റബോധത്താൽ തലതാഴ്ത്തുന്ന
രാശിപലകകളും ,

രണ്ടാം ബാല്യത്തിലേക്കു തിരിച്ചു പോയ
ജീവിതസായ്ഹാനത്തിൽ,
ബാല്യത്തിൽ നിന്നും കൈ പിടിച്ചു നടത്തിയവർ
നടതള്ളി വിട്ടപ്പോൾ വിലപിച്ച വാർദ്ധക്യവും,

ധനികന്റെ അലമാരയ്ക്കുള്ളിൽ വീർപ്പുമുട്ടി,
ദരിദ്രന്റെ സ്നേഹം കൊതിച്ച പച്ചനോട്ടുകളും,

തന്റെ അവയവങ്ങളോരോന്നും,
ഇഞ്ചിഞ്ചായി ഭാഗിച്ച്,
തന്റെ ചിതയൊരുക്കാൻ പെടാപാടുപെടുന്ന മക്കളെ,
സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്ന ഭൂമി മാതാവിലും,

നിശബ്ദ തേങ്ങലിന്റെ സുനാമിത്തിരകൾ,
അലയടിച്ചുയരുകയാണ്....
തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ,അവസാനിക്കാത്ത നിലവിളികൾ ......

രേവതി രൂപേഷ് (രേരു)