മാ....നിഷാദാ!

പ്രളയം കഴിഞ്ഞെത്ര മാസമായി?
പ്രതികാരചിന്തകൾ മാത്രമായി?
പ്രാണനം നിന്നോരു കാലം മറന്നുനാം,
പ്രതിയാക്കിയന്യോന്യമാർത്തലപ്പൂ?

തോടായ തോടുകൾ വറ്റിയിട്ടും
തിമിരങ്ങൾ ദുരിതങ്ങളേറ്റിയിട്ടും,
തീച്ചൂളയിൽ വെന്തു നീർച്ചോലകൾ,
തീർത്തകനിവും കുടിച്ചങ്ങകന്നുനമ്മൾ!

ദൈവങ്ങളാകെപ്പറഞ്ഞ സത്യം,
ദയയാണു പരമമെന്നേകസത്യം!
ദൈവത്തെയോർത്തുനീ കാട്ടുന്ന ദംഭനം,
ദൈവത്തിനായിപ്പകുത്തിടല്ലേ?

അറിയാത്തതായ് നമുക്കൊന്നുമില്ല,
അറിവിനായൗന്നിത്യമൊട്ടുമില്ല!
അറിവുകൂട്ടിക്കൂട്ടി,യധികാരമോഹമായ്,
അധികപ്രസംഗങ്ങൾ മാത്രമായി!

സ്നേഹമാണഖിലവും സാരമെങ്കിൽ,
സ്നേഹത്തിൽ നിന്നുദിക്കുന്നു ലോകം!
സ്നേഹവാൽസല്യങ്ങൾ മാത്രമീ ഭൂതലം
സോദരാ മാറ്റുന്നു സ്വർഗ്ഗമായ്!

ഓർമ്മിക്കുവാൻ നമുക്കൊട്ടുമില്ലേ?
ഓരോ കബന്ധവും തീർത്ത ചോദ്യം?
ഓർക്കുവാനാകില്ലയെങ്കിൽ നമുക്കിനി-
ഓർമ്മകൾക്കുള്ളിൽ മറഞ്ഞുപോകാം!

ഇനിയും പഠിക്കാത്ത പാഠങ്ങളോ?
ഇനിയും തുറക്കാത്ത ഹൃദയങ്ങളോ?
ഇരുൾ മൂടിയലയുമീ മാനവപ്പുരകളിൽ
ഇനിയെന്നു തെളിയുമാ സ്നേഹസത്യം?
........
.........
ഇനിയെന്നു വിരിയുമാ നിത്യസത്യം?

© രാജേഷ് ദാമോദരൻ..