വാക്കുകൾ

വാക്കുകൾതേടിയാണെന്റെ യാത്ര തുടങ്ങിയത് .
നിർവികാര സമതലങ്ങളിലെ അനാഥമായികിടക്കുന്ന -
ആർക്കുംശേഖരിക്കാവുന്ന ചത്തുകെട്ടവാക്കുകളല്ല .
മുഞ്ഞ* പോലെ പൂക്കാത്ത കായ്ക്കാത്ത വാക്കുകളല്ല.
ദശാസന്ധിയിലൊരു ചെറുസ്വാന്ത്വനംപോലുമാകാത്ത -
അടിതെറ്റുമ്പോൾ താങ്ങാകാത്ത വെറുംവാക്കുകളല്ല .

സ്വയം നിശബ്ദമായ നിർവികാരവാക്കുകളല്ല .
മരിച്ചുമരവിച്ചർത്ഥം പോയ വാക്കുകളല്ല.
സകല സ്വപ്നങ്ങളും കത്തിച്ചുചാരമാക്കി-
വെറുതെ കടന്നുപോയ വീൺവാക്കുകളല്ല .
ഒരു ശാക്തേയത്തിനും നിത്യമോക്ഷം-
നല്കാനാകത്ത അപമൃത്യുവായവാക്കുകളല്ല.

മരുത്വ മലയിലെ മൃതസഞ്ജീവിനി പോലെ-
ജീവനും ജീവിതവും തിരികെ തരുന്ന വാക്കുകൾ .
സപ്തസമുദ്രങ്ങളിലെ അഗാധതയിൽ ചിപ്പിക്കുള്ളിലെ-
മുത്ത് പോലെ വിലയിടാനാകാത്ത അമുല്യവാക്കുകൾ .
കൊടിയവേനലിൽവാടാത്ത ,പഞ്ചാഗ്നിയിലെരിയാത്ത
സ്വയം പ്രകാശിക്കുന്ന സുഗന്ധംപരത്തുന്ന വാക്കുകൾ .

ആകാശത്തിന്റെ ഉയരങ്ങളിലോ -
ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ അനന്തതയിലോ -
കടലിന്റെ അളവില്ലാക്കയങ്ങളിലോ -
മരുഭൂമിയുടെ ഈ കൊടും ചൂടിലോ -
എന്തിനെന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലോ -
ഒരു വാക്കുപോലും കാണാനാകുന്നില്ല.

വാക്കുപൂക്കുമെന്നു പാഴ്‌വാക്ക് പറഞ്ഞു -
വെറുതെ മോഹിപ്പിച്ചവർക്കിടയിയിലും -
വാക്കിനിനിയും ജീവനുണ്ടെന്നു ഇടയ്ക്കിടെ -
സ്വയം ഓർമ്മപെടുത്തുന്നവർക്കിടയിലും-
ഉള്ളിലൊരു വാക്കുറഞ്ഞുപോയവർക്കിടയിലും-
എനിക്കൊരു വാക്കുപോലും നേടാനാകുന്നില്ലല്ലോ .

തേടാത്ത ഒരു വാക്ക്, തേടിവന്ന് വഴിമുടക്കുംവരെ -
ചത്തവാക്കുകൾ നന്മയായി പുനർജ്ജനിക്കും വരെ-
കലാപങ്ങൾക്കിടയിലും വാക്ക് അതിജീവിക്കുംവരെ -
അർത്ഥമുള്ളോരുവാക്കു ഉള്ളിൽ തീയാകുംവരെ -
വാക്കുതേടൽ അനിവാര്യമായിരിക്കുന്നു.

**********
* മുഞ്ഞ = ഒരിക്കലും പൂക്കുകയും കായ്ക്കുകയും ചെയ്യാത്ത ഒരു ആയുർവേദ മരുന്ന് ചെടി
രാമചന്ദ്രൻ മൊറാഴ - 07 / 05 / 2017