രാത്രിയും ഞാനും

കുഞ്ഞായിരിക്കുബോള്‍ ഇരുളിനെ ഭയമായിരുന്നു .പെട്ടെന്ന് കറന്‍റ് പോയാല്‍ പേടിച്ചു കരയും മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഞാന്‍ ഉറങ്ങുന്നത് വരെ അമ്മ ഓഫ് ചെയ്യില്ല .ഉറക്കത്തില്‍ എങ്ങനെയെന്‍കിലുംഅറിഞ്ഞാല്‍ അപ്പോ തുടങ്ങും കരയാന്‍ . അങ്ങനെ ലൈറ്റിട്ടാല്‍ കരച്ചില്‍ നിര്‍ത്തും ..ഒരു ദിവസം ബന്ധുവായ ചേച്ചിയും ചേച്ചീടെ ഭര്‍ത്താവും കുഞ്ഞും വീട്ടില്‍ വന്നു .അന്ന് രാത്രി കറന്‍റ് പോയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്‍റെ കലാപരിപാടി തുടങ്ങി .ഇത് കേട്ട് ഏട്ടനും ,ചേച്ചിയും എഴുന്നേറ്റു .എന്‍റെ മുറിയില്‍ വന്നു .അമ്മയോട് കാര്യം തിരക്കി . അമ്മ പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഏട്ടന്‍റെ ഭാവം മാറി .ദേഷ്യം കൊണ്ട് എന്‍റെ കൈ പിടിച്ച് മുറ്റത്തേക്കിറക്കി മുറ്റത്തെ പ്ലാവില്‍ കെട്ടിയിട്ടു .ഇരുട്ടില്‍ നിന്ന് ഞാന്‍ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു . ആരു കേള്‍ക്കാന്‍ അച്ഛന്‍ വീട്ടില്‍ ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ആരും വന്നില്ല .ഞാന്‍ പേടിച്ച ഇരുട്ടില്‍ ഞാന്‍ തനിച്ച് നെഞ്ചിടിപ്പു കൂടി .വീണ്ടും ഉറക്കെ കരഞ്ഞു ഇത്തവണ ഏറ്റു .ഏട്ടന്‍ വന്നു കെട്ടഴിച്ചു തന്നു. മുറയിലെത്തിയപ്പോള്‍ അമ്മയും ചേച്ചിയും കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നു.അച്ഛന്‍ വരട്ടെ എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ കിടന്നു കണ്ണീരുണങ്ങിയ മുഖവുമായ് ...അതിനു ശേഷം ഞാന്‍ നന്നായി എന്ന് കരുതിയെന്‍കില്‍ തെറ്റി .ഇന്നും ഇരുട്ടിനെ ഭയമാണെനിക്ക് ആരുടെ മുന്‍പിലും അത് പ്രകടിപ്പിക്കാറില്ലെന്നു മാത്രം .കാരണം അന്നത്തേ കുഞ്ഞല്ല ഇന്ന് .. പക്ഷേ ഇപ്പോള്‍ ആ ഇരുളിന്‍റെ ഭംഗി ഞാനെന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്‍ താളില്‍ കുറിച്ചിടുന്നു ................. ....... രാജിരാഘവന്‍