പ്രേമം സിനിമ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ തുടങ്ങിയതാ ഒരു ടീച്ചറെ പ്രേമിക്കണം ന്നുള്ള ആഗ്രഹം... നമ്മുടെ ചങ്ക് കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യം അവർ കളിയാക്കിയെങ്കിലും അവന്മാരും ജോർജ്ജിന്റെ ആരാധകരായതോണ്ട് പിന്നീട് നീ പൊളിക്ക് മച്ചാനെ.. നുമ്മ ഉണ്ട് കൂടെ എന്ന് പറഞ്ഞ് കട്ട സപ്പോർട്ട് തന്നു....
പണ്ടേ എനിക്കിത്തിരി സൗന്ദര്യം കൂടുതലായതുകൊണ്ടും കട്ട മീശയും കുറ്റിത്താടിയും ഉള്ളതുകൊണ്ടും ടീച്ചറിനെ വളയ്ക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറായി....
ഏത് ടീച്ചർ എന്നുള്ളതിന് കൺഫ്യുഷൻ ഒന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല... നമ്മുടെ അനാമിക ടീച്ചർ തന്നെ...
ഞാൻ പിന്നേ പണ്ടേ പഠിപ്പിസ്റ്റായതോണ്ട് ഓരോ ക്ലാസ്സിലും തോറ്റു തോറ്റായിരുന്നു പഠനം. അതു കൊണ്ട് ടീച്ചറിനും എനിക്കും ഒരേ പ്രായമാകാനാണ് സാധ്യത.. ഇനിപ്പൊ ഇത്തിരി കൂടിയാലും കുഴപ്പമില്ല.. മ്മടെ സച്ചിന്റെയും അഞ്ജലിയുടെയും കാര്യം എല്ലാർക്കും അറിയാവുന്നതല്ലേ.. ഏതായാലും അത്രെയും വ്യത്യാസം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യത ഇല്ല..
എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും പ്രേമത്തിലെ മലരിനെക്കാൾ ഭംഗിയാ ടീച്ചർക്ക്... ആ ചിരി... ക്ലാസ്സിലേക്കിങ്ങ് വരുമ്പോൾ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു കുളിർമയാ....
അങ്ങനെ ഞാൻ ടീച്ചറെയും സ്വപ്നം കണ്ട് നടന്നു... നേരിട്ട് പോയി പറഞ്ഞ് കോളേജിലറിഞ്ഞാൽ നാണക്കേടാവുമെന്ന പേടി എന്നെ അലട്ടിയിരുന്നു.. ആ കർത്തവ്യം നമ്മുടെ ചങ്ങാതിമാര് ഏറ്റെടുത്തു.. പക്ഷേ ജോർജ ല്ലേ.... നേരിട്ടന്നെ പറയണം...
ഒരു ദിവസം ടീച്ചറെ എന്റെ അരികിൽ കിട്ടി... അതും തനിയെ..
കയ്യും കാലും വിറച്ചെങ്കിലും ഞാൻ ടീച്ചറോട് എന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞു....
കേട്ട ശേഷം അന്ധാളിച്ചു നിൽക്കുന്ന ടീച്ചറെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്...
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ടീച്ചർ നടന്നകന്നു...
പിറ്റേന്ന് മുതൽ ടീച്ചറെന്നോട് മിണ്ടാതെയായി.. ക്ലാസ്സിൽ വന്നാലും എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കില്ല...
കൂട്ടുകാരുടെ ഇടയിൽ ചില മുറുമുറുപ്പ് തുടങ്ങി...
ചിലർ ആശ്വാസവാക്കുകളുമായി പിന്നാലെ കൂടി..
ഒരുതരം മരവിപ്പായിരുന്നു....
കോളേജിലേക്ക് പോകണംന്ന് കൂടി ഇല്ല....
അങ്ങനെയിരിക്കെ അമ്മയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം ഒരു ബന്ധുവിന്റെ വീട്ടിൽ കല്യാണത്തിനു പോയി...
ഞാൻ ഒരു അരുകിലേക്ക് മാറി നിന്നു...
അമ്മ പരിചയക്കാരുടെ ഇടയിൽ വാചാലയായി.... അച്ഛനും കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ കൂടി.... അനിയത്തി ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ സെൽഫിയുമെടുത്ത് നടന്നു..
അപ്പോഴാണ് പന്തലിലേക്ക് വളരെ പ്രായമായ ഒരു മനുഷ്യനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യയും വന്ന് കയറിയത്.... കണ്ട പാടേ അമ്മ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.. പിന്നെ മെല്ലെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... ഒന്നും ഉരിയാടാതെ തന്നെ കാലിൽ തൊട്ട് നമസ്ക്കരിച്ചു.....
ഒന്നും മനസിലാകാതെ ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി...
" അജിത് '' നിനക്ക് അദ്ദേഹത്തെ മനസ്സിലായില്ല അല്ലേ...
നിന്റെ അമ്മയെ പഠിപ്പിച്ച സാറാ... കൂടെയുള്ളത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ.. ടീച്ചറായിരുന്നു... വലിയ ബഹുമാനമാ നിന്റെ അമ്മക്ക് അദ്ദേഹത്തെ.." അദ്ദേഹത്തിന് നിന്റെ അമ്മയെ മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടോ എന്തോ... അത്ര പ്രായമായില്ലേ.... ഏതായാലും നിന്റ മ്മയല്ലേ എത്ര പറഞ്ഞും മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കും..അതാ ആ ബന്ധം...
നോക്കുമ്പോൾ അമ്മ അദ്ദേഹത്തിനും ഭാര്യയ്ക്കും മുന്നിൽ വാചാലയായി കാണപ്പെട്ടു... ബഹുമാനത്തോടെ.. അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ കാണാമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തോടുള്ള ആദരവ്... അച്ഛൻ തുടർന്നു....
പണ്ടൊക്കെ അങ്ങനെയാ... ഗുരു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ദൈവതുല്യനാ... അച്ഛനെ പോലെ അമ്മയെ പോലെ.. ഭയഭക്തി ബഹുമാനം ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അതൊന്നും കാണാനില്ല.... സ്ക്കൂളുകളിലൊക്കെ ടീച്ചർമാര് പിള്ളേരെ പോലെ ചുരിദാറു ഇട്ടല്ലേ വരണെ.. ടീച്ചറേതാ കുട്ടിയേ താന്ന് മനസ്സിലാകുവോ... കോളേജിലാണെങ്കിൽ ടീച്ചർമാരെ പ്രേമിക്കാൻ നടക്കുന്ന കുട്ടികളും അതിന് വളം വച്ച് കൊടുക്കാൻ ഓരോ സിനിമയും.. കലികാലം.. ഇത്രെയും പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ പരിഹാസത്തോടെ ചിരിച്ചു...
പണ്ടേ എനിക്കിത്തിരി സൗന്ദര്യം കൂടുതലായതുകൊണ്ടും കട്ട മീശയും കുറ്റിത്താടിയും ഉള്ളതുകൊണ്ടും ടീച്ചറിനെ വളയ്ക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറായി....
ഏത് ടീച്ചർ എന്നുള്ളതിന് കൺഫ്യുഷൻ ഒന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല... നമ്മുടെ അനാമിക ടീച്ചർ തന്നെ...
ഞാൻ പിന്നേ പണ്ടേ പഠിപ്പിസ്റ്റായതോണ്ട് ഓരോ ക്ലാസ്സിലും തോറ്റു തോറ്റായിരുന്നു പഠനം. അതു കൊണ്ട് ടീച്ചറിനും എനിക്കും ഒരേ പ്രായമാകാനാണ് സാധ്യത.. ഇനിപ്പൊ ഇത്തിരി കൂടിയാലും കുഴപ്പമില്ല.. മ്മടെ സച്ചിന്റെയും അഞ്ജലിയുടെയും കാര്യം എല്ലാർക്കും അറിയാവുന്നതല്ലേ.. ഏതായാലും അത്രെയും വ്യത്യാസം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യത ഇല്ല..
എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും പ്രേമത്തിലെ മലരിനെക്കാൾ ഭംഗിയാ ടീച്ചർക്ക്... ആ ചിരി... ക്ലാസ്സിലേക്കിങ്ങ് വരുമ്പോൾ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു കുളിർമയാ....
അങ്ങനെ ഞാൻ ടീച്ചറെയും സ്വപ്നം കണ്ട് നടന്നു... നേരിട്ട് പോയി പറഞ്ഞ് കോളേജിലറിഞ്ഞാൽ നാണക്കേടാവുമെന്ന പേടി എന്നെ അലട്ടിയിരുന്നു.. ആ കർത്തവ്യം നമ്മുടെ ചങ്ങാതിമാര് ഏറ്റെടുത്തു.. പക്ഷേ ജോർജ ല്ലേ.... നേരിട്ടന്നെ പറയണം...
ഒരു ദിവസം ടീച്ചറെ എന്റെ അരികിൽ കിട്ടി... അതും തനിയെ..
കയ്യും കാലും വിറച്ചെങ്കിലും ഞാൻ ടീച്ചറോട് എന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞു....
കേട്ട ശേഷം അന്ധാളിച്ചു നിൽക്കുന്ന ടീച്ചറെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്...
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ടീച്ചർ നടന്നകന്നു...
പിറ്റേന്ന് മുതൽ ടീച്ചറെന്നോട് മിണ്ടാതെയായി.. ക്ലാസ്സിൽ വന്നാലും എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കില്ല...
കൂട്ടുകാരുടെ ഇടയിൽ ചില മുറുമുറുപ്പ് തുടങ്ങി...
ചിലർ ആശ്വാസവാക്കുകളുമായി പിന്നാലെ കൂടി..
ഒരുതരം മരവിപ്പായിരുന്നു....
കോളേജിലേക്ക് പോകണംന്ന് കൂടി ഇല്ല....
അങ്ങനെയിരിക്കെ അമ്മയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം ഒരു ബന്ധുവിന്റെ വീട്ടിൽ കല്യാണത്തിനു പോയി...
ഞാൻ ഒരു അരുകിലേക്ക് മാറി നിന്നു...
അമ്മ പരിചയക്കാരുടെ ഇടയിൽ വാചാലയായി.... അച്ഛനും കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ കൂടി.... അനിയത്തി ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ സെൽഫിയുമെടുത്ത് നടന്നു..
അപ്പോഴാണ് പന്തലിലേക്ക് വളരെ പ്രായമായ ഒരു മനുഷ്യനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യയും വന്ന് കയറിയത്.... കണ്ട പാടേ അമ്മ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.. പിന്നെ മെല്ലെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... ഒന്നും ഉരിയാടാതെ തന്നെ കാലിൽ തൊട്ട് നമസ്ക്കരിച്ചു.....
ഒന്നും മനസിലാകാതെ ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി...
" അജിത് '' നിനക്ക് അദ്ദേഹത്തെ മനസ്സിലായില്ല അല്ലേ...
നിന്റെ അമ്മയെ പഠിപ്പിച്ച സാറാ... കൂടെയുള്ളത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ.. ടീച്ചറായിരുന്നു... വലിയ ബഹുമാനമാ നിന്റെ അമ്മക്ക് അദ്ദേഹത്തെ.." അദ്ദേഹത്തിന് നിന്റെ അമ്മയെ മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടോ എന്തോ... അത്ര പ്രായമായില്ലേ.... ഏതായാലും നിന്റ മ്മയല്ലേ എത്ര പറഞ്ഞും മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കും..അതാ ആ ബന്ധം...
നോക്കുമ്പോൾ അമ്മ അദ്ദേഹത്തിനും ഭാര്യയ്ക്കും മുന്നിൽ വാചാലയായി കാണപ്പെട്ടു... ബഹുമാനത്തോടെ.. അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ കാണാമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തോടുള്ള ആദരവ്... അച്ഛൻ തുടർന്നു....
പണ്ടൊക്കെ അങ്ങനെയാ... ഗുരു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ദൈവതുല്യനാ... അച്ഛനെ പോലെ അമ്മയെ പോലെ.. ഭയഭക്തി ബഹുമാനം ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അതൊന്നും കാണാനില്ല.... സ്ക്കൂളുകളിലൊക്കെ ടീച്ചർമാര് പിള്ളേരെ പോലെ ചുരിദാറു ഇട്ടല്ലേ വരണെ.. ടീച്ചറേതാ കുട്ടിയേ താന്ന് മനസ്സിലാകുവോ... കോളേജിലാണെങ്കിൽ ടീച്ചർമാരെ പ്രേമിക്കാൻ നടക്കുന്ന കുട്ടികളും അതിന് വളം വച്ച് കൊടുക്കാൻ ഓരോ സിനിമയും.. കലികാലം.. ഇത്രെയും പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ പരിഹാസത്തോടെ ചിരിച്ചു...
ആ സമയം എനിക്കെന്നോട് പുച്ഛം തോന്നി.... ഇപ്പഴത്തെക്കാലത്ത് കുറച്ച് സ്വാതന്ത്ര്യം കൂടുതലാണെന്ന് കരുതി പലരുമത് മുതലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.... പക്ഷേ അദ്ധ്യാപകർ എന്നും കുട്ടികളുടെ അടുത്ത് നിന്നും ആഗ്രഹിക്കുക ബഹുമാനമാണ്...
വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് അവിടെ നിന്നും പോരുമ്പോൾ അമ്മക്ക് പറയാനുള്ളത് ആ സാറിനെയും ഭാര്യയെയും കുറിച്ചായിരുന്നു....
ഓരോ വാക്കുകൾ കേൾക്കുമ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ച് നീറി..
ഓരോ വാക്കുകൾ കേൾക്കുമ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ച് നീറി..
പിറ്റേന്ന് നേരത്തെ കോളേജിലെത്തി ടീച്ചറെയും കാത്തിരുന്നു...
അകലെ നിന്നും വരുന്ന ടീച്ചർക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായിട്ടാകണം തല കുമ്പിട്ട് നടന്നു..
അകലെ നിന്നും വരുന്ന ടീച്ചർക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായിട്ടാകണം തല കുമ്പിട്ട് നടന്നു..
മാം.... പ്ലീസ് എനിക്ക് സംസാരിക്കാനുണ്ട്..
ഉം.. എന്താ അജിത്..
മാം എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം....
തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി...
ഞാൻ വെറുതെ. ഛെ....
ഉം.. എന്താ അജിത്..
മാം എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം....
തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി...
ഞാൻ വെറുതെ. ഛെ....
എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയെന്നോണം ടീച്ചർ എന്റെ അരികിലെത്തി..
" പോട്ടെ അജിത്. സാരമില്ല.. നീ എന്റെ അരികിലിങ്ങനെ ക്ഷമാപണത്തോടെ നിൽക്കുമെന്നെനിക്കറിയാമാരുന്നു'.." ഞാനത് മറന്നു....
അല്ലേലും നീ ഒന്ന് ചിന്തിച്ച് നോക്കിയേ.ജോർജിന് മലരിനെ കിട്ടിയോ...
അത് തെറ്റായ ബന്ധമാണ്. അത് സംവിധായകനും അറിയാം... അതാണ് കഥ തിരിച്ച് വിട്ടത്...
ഇത് പറഞ്ഞ് ടീച്ചർ ചിരിച്ചു.
കൂടെ ഞാനും...
അത് തെറ്റായ ബന്ധമാണ്. അത് സംവിധായകനും അറിയാം... അതാണ് കഥ തിരിച്ച് വിട്ടത്...
ഇത് പറഞ്ഞ് ടീച്ചർ ചിരിച്ചു.
കൂടെ ഞാനും...
ഞാൻ വേറൊരു രീതിയിൽ നോക്കിട്ടും ടീച്ചറിനെന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു... ഒരദ്ധ്യാപികയുടെ കടമ:.... ഞാൻ ആ നിമിഷം വല്ലാതെ വേദനിച്ചു....
മ്മടെ ചങ്ക് ചങ്ങായിമാരോടിത് പറഞ്ഞപ്പോ അവർക്കെന്നോട് ബഹുമാനം ഇത്തിരി കൂടിപ്പോയി....
അവരും ഞാനുമിപ്പോ ടീച്ചറിന്റെ സുഹൃത്ത് ക്കളാ..
അദ്ധ്യാപിക ആണെന്ന് മറക്കാത്ത ശിഷ്യ സുഹൃത്തുക്കൾ..
അവരും ഞാനുമിപ്പോ ടീച്ചറിന്റെ സുഹൃത്ത് ക്കളാ..
അദ്ധ്യാപിക ആണെന്ന് മറക്കാത്ത ശിഷ്യ സുഹൃത്തുക്കൾ..
മ്മടെ ടീച്ചറിന്റെ വിവാഹ നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞു..... വരനും പ്രൊഫസർ....
ചേരേണ്ടത് ചേരട്ടെ.. അതല്ലേ അതിന്റെ ഭംഗി.....
ചേരേണ്ടത് ചേരട്ടെ.. അതല്ലേ അതിന്റെ ഭംഗി.....
< ശുഭം >
NB : സിനിമയോടുള്ള വിമർശനമായി കാണരുതെന്നപേക്ഷ..
ശരണ്യ ചാരു
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക