ക്ഷമയുള്ള ദേഷ്യക്കാരൻ..............

ക്ഷമയുള്ള ദേഷ്യക്കാരൻ..............

ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ടാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്കു നോക്കി വീണ്ടും വിളിച്ചു.

" ദിവ്യേ.... ഒന്നു വേഗം വാ....... മുഹൂർത്തമാവുമ്പോഴേക്കും കല്യാണ വീട്ടിലെത്തണം.... " ദിവ്യയുടെ ബന്ധുവിന്റെ കല്യാണമാണ്..

''ദാ.... വന്നൂ ഉണ്ണിയേട്ടാ...... " അകത്തു നിന്നും മധുരമേറിയ ശബ്ദം......ശബ്ദത്തിനു പുറമേ മനോഹരമായ രൂപവും വാതിൽ കടന്നു പുറത്തു വന്നു. ദിവ്യയുടെ വേഷം കണ്ടതും എനിക്കു ദേഷ്യം വന്നു. ഒരു സാധാരണ ടോപ്പും ലഗിൻസും ദുപ്പട്ടയും...
"ഈ വേഷത്തിലാണോ കല്യാണത്തിനു പോവുന്നത്..... "

" ഈ വേഷത്തിനെന്താ കുഴപ്പം?"

"അപ്പോ നീയല്ലേ കല്യാണത്തിനു പോവുമ്പോ പുതിയ സാരി വേണമെന്നു പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞയാഴ്ച ഒരെണ്ണം വാങ്ങിയത്..."

"അതോ, അത് ബ്ലൗസ് തയ്ച്ചത് ശരിയായില്ല..."

"എന്നാ പിന്നെ വേറെ ഡ്രസ്സൊന്നുമില്ലേ....... ഈ ലഗിൻസൊന്നും എനിക്കിഷ്ടമല്ലെന്നു നിനക്കറിഞ്ഞു കൂടേ..."

"ഇതിനിപ്പോ എന്താ കുഴപ്പം? ലഗിൻസൊക്കെ ഇപ്പോൾ കോമണാ.... എനിക്കിതാ ഇഷ്ടം........"

അവൾ നിസാരമായി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ബൈക്കിന്റെ പുറകിൽ കയറിയിരുന്നു.. ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.... ഒരു വഴക്കു വേണ്ട...... എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യട്ടെ....... ക്ഷമ ആട്ടിൻ സൂപ്പിന്റെ ഫലം ചെയ്യും.

ഞങ്ങളുടെ സംസാരം ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്ന അനിയത്തിയുടെ മുഖത്ത് അർത്ഥഗർഭമായ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു... ആ പുഞ്ചിരിയുടെ അർത്ഥം എനിക്ക് മനസിലായി....ഒരിക്കൽ അനിയത്തി ഇതുപോലെ ലഗിൻസും ധരിച്ചു വന്നപ്പോൾ "ഈ കൊറ്റിക്കാലും കൊണ്ട് എന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ വരണ്ട " എന്നും പറഞ്ഞ് അവളെ തിരിച്ചയച്ചതാണ്... ഡ്രസു മാറ്റി വന്നിട്ടേ അവളെ ബൈക്കിൽ കയറാൻ ഞാനന്ന് അനുവദിച്ചുള്ളൂ......ആ ഞാനാണ്? ഇപ്പൊഴെങ്ങനെയിരിക്കുന്നൂ ....എന്ന പുച്ഛഭാവമാണ്‌ അവളുടെ ചിരിയിൽ.....എന്റെയേട്ടന് ഇങ്ങനെ മാറാനും അറിയാമല്ലേ..... അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആ ചോദ്യമുണ്ടായിരുന്നു.അതു കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു അമ്മയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ബൈക്ക് ഞാൻ മുന്നിലേക്കെടുത്തു. കല്യാണവും കൂടി തിരികെ വീട്ടിലെത്തി..

അനിയത്തി മാത്രമല്ല, അമ്മയും പലപ്പോഴും കളിയാക്കാറുണ്ട്... " ഞാൻ മീൻ പൊരിച്ചത് കുറച്ചു കരിഞ്ഞു പോയതുകൊണ്ട് പാത്രത്തോടെയെടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഒറ്റയേറു വച്ചു കൊടുത്തവനാണ് ...... ഒരു തവണ പറഞ്ഞത് പിന്നീടു ചോദിച്ചാൽ വെട്ടുപോത്തിനെ പോലെ കലി കൊണ്ടു കയർക്കുന്നവനാ....... മൂക്കത്തായിരുന്നു ശുണ്ഠി....ഇപ്പോൾ ഭാര്യ ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കുമ്പോൾ ഉപ്പു കൂടിയാലും കരിഞ്ഞു പോയാലും എരിവില്ലെങ്കിലും അവൻ കമാന്നൊരക്ഷരം മിണ്ടില്ല... എന്റെ മോന് ഇത്രക്കു ക്ഷമയുണ്ടെന്ന് ഞാനറിഞ്ഞില്ല....കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ ആൺപിള്ളേരുടെ സ്വഭാവം മാറുമെന്നു പറയുന്നത് ഇങ്ങനെയാണല്ലേ...."അമ്മയുടെ വക തൊലിഞ്ഞൊരു കമന്റ്....

" അതിനമ്മേ, ഏട്ടൻ ആദ്യമായിട്ടൊരു കല്യാണം കഴിച്ചതല്ലേ.... നിധി കിട്ടിയ പോലെയാ....."
ഒന്നു ചൂടാക്കാൻ വേണ്ടി കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങി അനിയത്തിയും അമ്മയുടെ കൂടെ ചേർന്നു.അപ്പോഴും ഞാൻ ക്ഷമയെ കൂട്ടുപിടിച്ചു.

അവർക്കിങ്ങനെയൊക്കെ പറയാം...... എത്ര കാലം പുറകെ നടന്നിട്ടാണ് ഈ കല്യാണത്തിലേക്ക് ദിവ്യയെ കൊണ്ടു ചെന്നെത്തിച്ചത്... ഇപ്പോൾ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതല്ലേയുള്ളൂ.... കുറച്ചു കാലം തനി സ്വരൂപമൊക്കെ മാറ്റിവയ്ച്ച് ശാന്തഭാവം അണിയാം.... അതിനിപ്പോ പെൺകോന്തൻ എന്നു വിളി കേട്ടാലും സാരമില്ല......
കുറച്ചൊക്കെ കണ്ടില്ല, കേട്ടില്ല എന്നു വച്ചില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തോന്നു ദാമ്പത്യം?

വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ പുലിയായിരിക്കുന്നവരൊക്കെ വിവാഹശേഷം ആദ്യകാലങ്ങളിലെങ്കിലും ഭാര്യയുടെ മുന്നിൽ എലിയായിരിക്കുമോ?

രജിത കൃഷ്ണൻ