ചോറുരളകൾ

"കഴിക്കാനൽപം കഞ്ഞിയും കിടക്കാനൊരു പായയും മാത്രം മതിയമ്മേ എനിക്കു..
അത്രപോലും ആ വീട്ടിലേക്കെന്നെ തിരികെ അയക്കല്ലേ.."

"മോളെ എനിക്കറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല ഒന്നും,
നിന്റച്ഛനു അഭിമാനമാണ് മോളെ വലുത്..
ആ മനുഷ്യനെ ധിക്കരിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല...
നീയിവിടെ ഉണ്ടെന്നുള്ള കാരണം കൊണ്ടാ ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ വരുന്ന ആലോചനകൾ മുടങ്ങിപ്പോവുന്നതെന്നാ ആളുകൾ അടക്കം പറയുന്നെ...
അവരുടെ വാ
മൂടിക്കെട്ടാനൊക്കോ..?

"സാരല്ലമ്മേ...
എനിക്കു മനസിലാവും..
ഞാൻ മടങ്ങി പൊയ്ക്കൊള്ളാം.."
അത്രേം പറയുമ്പോഴേക്കും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു..

അമ്മ കാണാതിരിക്കാൻ വേഗം മുറിയിൽ കയറി
വാതിലടച്ചു...

ആലോചിക്കുവാരുന്നു..
എത്ര പെട്ടെന്നാ ഞാനിവർക്കൊരു ഭാരമായി മാറിയതെന്നു..

അച്ഛൻ പോലും എന്നെ കാണുമ്പൊ ദേഷ്യത്തോടെ മുഖം തിരിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..

അനിയനു ഞാനെന്നു വെച്ചാ ജീവനാരുന്നു..
എന്താവശ്യമുന്ടെലും അമ്മയോടു പോലും പറയാതെ എന്റടുക്കലെക്കാ വരാറ്..
ഇപ്പോ അവനും...

ശ്രീക്കുട്ടി ഒന്നും പറയാറില്ല..
എന്നാലും ആ മനസ്സിൽ തോന്നീട്ടുണ്ടാവും ഞാനാണു അവളുടെ സൌഭാഗ്യത്തിനു തടസ്സം നിക്കുന്നെന്നു...

ഓർക്കുമ്പൊ കണ്ണു
നിറഞ്ഞൊഴുകി..

"മോളെ ...
ശ്രീക്കുട്ടീ..."

അച്ഛൻ വന്നുന്നു
തോന്നുന്നു...
കയ്യിലെന്തെലും പൊതിയുണ്ടാവും..

വിവാഹത്തിനു മുമ്പു വരെ അതിനവകാശി ഞാനായിരുന്നു..

തെല്ലഹങ്കാരത്തൊടെ അതു വാങ്ങിച്ചു വീതം വെക്കുമ്പൊ എന്തൊരു
സന്തോഷായിരുന്നെന്നോ..

ഇപ്പോ സ്വന്തം വീട്ടിൽ അന്യയെപ്പോലെ..

നെഞ്ചോടു ചേർത്തു പിടിച്ചവർ മുഖം തിരിച്ചു നടക്കുന്നു..

പുറത്തേക്കിറങ്ങണ്ട...
എന്തിനാ വെറുതെ..

"അവളോടു നീ
സംസാരിച്ചോ..?

വിഷയം ഞാനാണു..

അച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിനു അമ്മയൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ലാന്നു തോന്നുണു...

ആ മനസ്സു ചുട്ടു പൊള്ളുന്നുണ്ടാവും..

ഒരമ്മയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സ്വന്തം മകൾ ഭർത്താവിനോടും കുടുംബത്തോടുമൊപ്പം സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയുന്നതിനേക്കാൾ വല്യ സന്തോഷം വെറൊന്നുമുണ്ടാവില്ല..

പക്ഷേ കരയാനും കരയിക്കാനും മാത്രായി എന്റെ വിധി..

ചോദിച്ച പൊന്നും പണവും കൊടുത്തു ആണൊരുത്തന്റെ കൂടെ പറഞ്ഞയക്കുമ്പോ സന്തോഷിച്ചു കാണണം എല്ലാവരും...

പക്ഷെ ആദ്യ രാത്രിയിൽ തന്നെ മനസ്സിലായി അയാളൊരു മുഴുക്കുടിയനാണെന്നു...

മകൻറെ ദുഷിച്ച പോക്കു കണ്ടു ആരൊ ഉപദേശിച്ചു കൊടുത്ത ബുദ്ധിയാണത്രേ അവനെ കൊണ്ടു പെണ്ണു കെട്ടിക്കുകാന്നുള്ളത്..

നറുക്ക് വീണതു എനിക്കാന്നു മാത്രം..

എല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോ മനസ്സു ഒരുപാടു വേദനിച്ചു..

പക്ഷേ തളർന്നില്ല..

കഴിയുന്നതും നേരെയാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..

ഒടുവിൽ ഒരിക്കൽ കൂട്ടുകാരിൽ ആരുടേയോ പാർട്ടി ആണെന്നും പറഞ്ഞു ഹോട്ടലിലേക്ക് കൊണ്ടു പോയതു മറ്റു പലതിനും ആണെന്നറിഞ്ഞപ്പോ മുറിവേറ്റതു അഭിമാനത്തിനാരുന്നു..

അന്നയാളുടെ ചെകിട്ടത്തടിച്ചു ഇറങ്ങി പോരുമ്പോ മറ്റൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല...

പകഷെ..

അറിയില്ലാരുന്നു വിവാഹത്തോടെ ഒരു പെണ്ണു പടിയിറക്കപ്പെടുന്നത് സ്വന്തം വീട്ടിൽ നിന്നു മാത്രല്ല പലരുടെയും മനസ്സിൽ നിന്നു കൂടെയാണെന്ന്...

ഇനിയൊരു തിരിച്ചു പോക്കു
ആലോചിക്കാൻ പോലും വയ്യ...

അത്രക്കു വെറുത്തു പോയി അയാളെ..

"മോളെ വന്നെന്തെലും കഴിക്കു..."

"ദാ അമ്മെ ..വന്നു "
വേഗം കണ്ണു തുടച്ചു പുറത്തെക്കിറങ്ങി...

ശ്രീക്കുട്ടി നേരത്തെ ഉറക്കം പിടിച്ചുന്നു തോന്നുന്നുണു..

അച്ഛനും അനിയനും കഴിച്ചു കാണണം...

അമ്മ മാത്രെയുള്ളൂ അടുക്കളയിൽ..

"എന്താ മോളെ കണ്ണു ചുവന്നു കലങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലോ ..."?

"ഒന്നുല്ലമ്മേ..എനിക്കു ...
എനിക്കിന്ന് അമ്മയുടെ കൈകൊണ്ടു ചോറു വാരിത്തര്വോ .."?

"അതെന്താപ്പോ
ഇങ്ങനൊരു പൂതി.."?

"നാളെ ഞാൻ പോവല്ലേ അമ്മെ ..
ഇനിയെപ്പഴാ എനിക്കമ്മേ കാണാൻ കഴിയാന്നറീല്ലാലോ "

"ഇങ്ങടുത്തു വാ ന്റെ കുട്ടി.."

ചോറുരളകൾ വായിലെക്കിട്ടു തരുമ്പൊ അമ്മയുടെ കണ്ണുകളും നിറയുന്നുണ്ടെന്നു തോന്നി...

ഞാനാ മുഖം ചേർത്തു പിടിച്ചു അമർത്തി ചുംബിച്ചു...

ആ മാറിൽ മുഖം അമർത്തി മതിവരുവോളം കരഞ്ഞു..

കണ്ണടച്ചു പിടിച്ചു എനിക്കായ് ചുരത്തുന്ന വാല്ത്സല്യപ്പാൽ ചൂടു നുകർന്നു...

മനസ്സു കൊണ്ടു അമ്മയോടു യാത്ര പറയുകയാരുന്നു...

എന്നെന്നെക്കുമായി.

.........joy cee..........