********** സജി വർഗീസ്*****
എത്രദിനങ്ങളായ്നിൻമനതാരിലെന്നെ
നീ പുണരുന്നു,
പ്രിയസഖീ...
നിൻശ്വാസഗതികളെൻഹൃദയതന്ത്രിയിൽമീട്ടുന്നു,
നിന്നിലെമോഹാഗ്നിയിലെന്നെനീ
പുൽകിടുന്നു;
കാർമേഘങ്ങളെനോക്കിനീയുന്മാദ നൃത്തംചവിട്ടുന്നു,
മാഞ്ഞുപോകുന്നകരിമേഘങ്ങളെ നോക്കിനീ വെള്ളിമേഘങ്ങളെ ശപിച്ചിടുന്നു,
നിന്നിലെതീയണയ്ക്കുവാൻ, തിമിർത്തുപെയ്യുവാതെ,
എങ്ങോപോയ്മറഞ്ഞപ്രണയമേ...
ഒരിക്കലീനീലാകാശത്തുരുണ്ടുകൂടുക!
തമ്മിൽപ്പുണർന്നങ്ങനെകിടന്ന്
തിമിർത്തുപെയ്ത്, നിശബ്ദതയിലേക്ക്മടങ്ങാം;
പ്രണയമാഗ്രഹിച്ചവളുടെയുള്ളിലെ തുടിപ്പും,
കരയെപുൽകിമടങ്ങിയതിരയുടെതേങ്ങലും,
ശൂന്യതയിലൂടെയൊരുകൊടുങ്കാറ്റിന്റെ
തുടക്കമായ്തീവ്രമായ്, താണ്ഡവമാടിയെന്റെസിരകളിലേക്കെത്തിച്ചീന്തുന്നതിൻമുൻപ്,
ഒരിക്കൽക്കൂടിയീനീലാകാശത്തുരുണ്ടുകൂടുക,
തമ്മിൽപ്പുണർന്നങ്ങനെകിടന്ന്,
തിമിർത്തുപെയ്ത്,
നിശബ്ദതയിലേക്ക്മടങ്ങാം.
സജി വർഗീസ്
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക