പുതുനാമ്പുകൾ

പുതുനാമ്പുകൾ മൊട്ടിടുന്ന ഒറ്റ ചില്ലയിലേക്കൊന്നു ചേക്കേറണം

കാതടപ്പിക്കുന്ന മറ്റു
ശബ്ദങ്ങളെ മുറിച്ചെറിയാൻ കഴിയുന്നത്ര ഉറക്കെ ചിലയ്ക്കണം..

ചുറ്റുമുള്ള ശബ്ദങ്ങൾക്കൊന്നും ചെവി കൊടുക്കാതെ...

ധിക്കാരിയെന്ന വിളി കേൾക്കുമ്പോൾ
ഉള്ളിൽ നിറയുന്നത്
ഗൂഢമായൊരാനന്ദമാവണം...

മൗനം കൊണ്ട് ഒട്ടിച്ചേർന്ന
ചിറകുകൾ പതിയെ
വിടർത്തിയെടുക്കാൻ
ശ്രമിക്കണം..

ആകാശത്തിന് അതിരുകളില്ല എന്നത് സത്യമോ എന്നറിയണം...

കഴിയുമെങ്കിൽ...
എനിക്കെത്താ ദൂരത്ത് തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന
ഒറ്റ നക്ഷത്രത്തിന്റെ
അരികിൽ വരെ പറക്കണം..

അടക്കമില്ലാത്ത മനസ്സിന്റെ
അടിത്തട്ടിൽ ഊറിക്കൂടിയ
വെറും സ്വപ്നങ്ങൾ എന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട്...

ഒരിക്കലുമായിത്തീരാൻ കഴിയാത്ത രൂപം മെനഞ്ഞെടുത്തു
ഞാൻ ഉറങ്ങട്ടെ..

രമ്യ രതീഷ്