അതെന്താമ്മേ തെറ്റിന് ശിക്ഷ ഇല്ലേ

അതെന്താമ്മേ തെറ്റിന് ശിക്ഷ ഇല്ലേ

സ്കൂൾ ബസിൽ നിന്നിറങ്ങി മിന്നു എല്ലാവർക്കും ടാറ്റാ കൊടുത്തു. ചെറിയ മഴയുണ്ട്. അവൾ കുട എടുത്തു. ബസ് നിർത്തുന്ന സ്റ്റോപ്പിൽ ഇടത്തോട്ടുള്ള വഴിയിൽ ആറാമത്തേ വീട് ആണ് മിന്നുന്റെ .

അവൾ പതിയെ നടന്നു. പെട്ടന്ന് ശക്തിയായി മഴ പെയ്തു. നല്ല കാറ്റും. കുട കൈയിൽ നിൽക്കുന്നില്ല.

അവൾ ഓടി ക്യാപ്റ്റൻ അങ്കിളിന്റെ കാർപോർച്ചിലേക്ക് കയറി. അവിടെയിപ്പോ ആരും ഇല്ല. അങ്കിളും ആന്റിയും മക്കളുടെ അടുത്ത് പോയിന്നു അമ്മ പറഞ്ഞത് ഓർത്തു.

ഒരു സ്കൂട്ടർ ഇരിപ്പുണ്ട്. പഴയതാ.

"മിന്നുമോൾ എന്താ ഇവിടെ നിൽകുന്നെ... "

മിന്നു ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. സ്കൂട്ടറിന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന ശബ്ദം. ഒരാൾ അവിടുന്നു എഴുനേറ്റു.

ദാസൻ അങ്കിൾ. വീട്ടിൽ പാലുകൊണ്ടുവരുന്നത് അങ്കിൾ ആണ്.

"മഴേലു കുട പറന്നു പോകുന്നങ്കിൾ... "

"മോളിങ്ങു വന്നേ ചോദിക്കട്ടെ ".

അങ്കിൾ സ്കൂട്ടറിന്റെ മേലെ ഇരിക്കുവാണ്. അവൾ മടിക്കാതെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

"മോളിപ്പോ ഏതു ക്ലാസ്സിലാ പഠിക്കുന്നെ "

"3rd സ്റ്റാൻഡേർഡ് "

"ആഹാ... മിടുക്കി ".

അയാൾ അവളെ ചേർത്തുനിർത്തി. അയാളുടെ കൈകൾ അവളെ തൊട്ടും തലോടിയും കൊണ്ടിരിന്നു. മിന്നു അനങ്ങുന്നില്ലന്ന് കണ്ട് കൈകൾ പതുക്കെ അവളുടെ പാവാടയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു. കൈ മേലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറിയതും മിന്നു ആ കൈയിൽ ശക്തിയായി കടിച്ചു. കുതറിമാറി അയാളെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു. സ്കൂട്ടറും അയാളും ഒരുമിച്ച് താഴെ വീണു.

മിന്നു പെട്ടന്ന് ഓടി. ഓടി വീടിന്റെ ഗേറ്റ് എത്താറായതും കണ്ടു ഗേറ്റ് ഇറങ്ങി വരുന്ന അമ്മയെ

"മോളെ... "

മിന്നു ഓടി അരികിൽ എത്തി.

"ഇതെന്താ നിന്റെ കുട എവിടെ ".

"കുട പോയി അമ്മേ ".

ദേവു മിന്നുന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ആകെ പരിഭ്രമിച്ചിരിക്കുന്നു. കണ്ണിൽ ഭയം തളം കെട്ടി നിൽപ്പുണ്ട്.

"മോളു വാ "

ദേവു അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു. ശരീരം നന്നായി വിറകൊള്ളുന്നുണ്ട്. അറിയാവുന്ന ദൈവങ്ങളെയെല്ലാം വിളിച്ചുപോയി.

മിന്നുനെ കുളിപ്പിച്ച് ഉടുപ്പ് ഇടിക്കുന്ന സമയത്തു അവളെ നോക്കി. ഇപ്പോ പേടിച്ചല്ല ഇരിപ്പ്.

"ഇവിടെയിരിക്ക് ".

അവളെയെടുത്തു കസേരയിൽ ഇരുത്തി ദേവു താഴെ ഇരുന്നു.

"ആരായിരുന്നു... "

മിന്നു അമ്മയെ നോക്കി.

"ദാസൻ അങ്കിൾ ".

"മോളെ ഉപദ്രവിച്ചോ ".

"ഇല്ല... മോളുന്റെ പാവാടക്കുള്ളിൽ കയ്യിട്ടു. അമ്മയല്ലേ പറഞ്ഞെ ആരേലും അങ്ങനെ ചെയ്ത കടിക്കുവേം മാന്തുവേം ഒക്കെ ചെയ്യണംന്ന്. മോളു കൈയിമ്മേ കടിച്ചു. എന്നിട്ട് തള്ളിയിട്ടു. പിന്നെ ഇങ്ങു ഓടി പോന്നു. "

ദേവു ഒരു ദീർഘശ്വാസം വിട്ടു. ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.

"പേടിച്ചുപോയോ... "

മിന്നുന്റെ മുടിയിഴയിൽ തലോടി കൊണ്ട് ദേവു ചോദിച്ചു.

"ഉം.. എന്തിനാ അമ്മേ ആളുകൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നേ അതൊക്കെ ചീത്തയല്ലേ.. "

ദേവു മിണ്ടാതെ അവളെ നോക്കി. 8വയസ്സുള്ള കുഞ്ഞിനോട് എങ്ങനെയാ കാര്യങ്ങൾ പറയണ്ടേ.

" മോളെ... ഒരാണും പെണ്ണും പരസ്പരവിശ്വാസത്തോടെ സ്നേഹത്തോടെ അവരുടെ അനുഭൂതികൾ പങ്കുവക്കുമ്പോൾ പവിത്രമായ ഒരു ബന്ധം ഉണ്ടാവും. ആ സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണ്‌ മകളായോ മകനായോ പിറവി എടുക്കുന്നത് .....

പക്ഷെ....

സ്വന്തം സുഖം മാത്രം നോക്കി പിഞ്ചു കുഞ്ഞേന്നോ പ്രായം ചെന്നവർ എന്നോ വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ പിറവി എടുക്കുന്ന അവയവത്തേയും പാലുട്ടുന്ന അവയവത്തേയും അവരുടെ അവശ്യത്തിന് വേണ്ടി കീഴടക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് തെറ്റ് തന്നെയാ... മാപ്പ് അർഹിക്കാത്ത തെറ്റ്... "

പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അവളുടെ കണ്ണ് തുളുമ്പി. മിന്നു എല്ലാം ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടിരുക്കുവാണ്. മോളെ തന്നോട് അടുപ്പിച്ചു നെറുകയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.

"അപ്പൊ തെറ്റ് ചെയ്ത ശിക്ഷ കൊടുക്കില്ലേ അമ്മേ ".

നിഷ്കളങ്കമായ ആ ചോദ്യത്തിന് തന്റെ കൈയിൽ ഉത്തരം ഇല്ല. നീതിപീഠം നിശബ്ദമാവുന്നിടത്ത് നീതിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള കരങ്ങൾ അവനവന്റെതാവണം.

"തെറ്റിന് ശിക്ഷ അതെന്നായാലും കിട്ടും ".
ദേവു മിന്നുന്റെ മുഖം കൈയിൽ എടുത്തു.

"ഇനിയും ഇതുപോലെ കഴുകൻ കണ്ണുമായി മോളുടെ അടുത്ത് ആരേലും വരാം. ഇതിലും ശക്തിയായി പ്രതികരിക്കണം. അപ്പോൾ കൈയിൽ കിട്ടുന്നതെന്തും നിന്റെ ആയുധം ആവണം. ഒരിക്കലും പേടിക്കരുത്. ഭയം ഉള്ള കണ്ണിനെ കീഴടക്കാൻ എളുപ്പം ആണ്. എന്റെ മോളു തന്റേടിയായി വളരുന്നതാ അമ്മക്കും അച്ഛനും ഇഷ്ടം ".

"മിന്നുമോള് അല്ലേലും brilliant ആണല്ലോ.... "

"എന്റെ ചക്കരകുട്ടി... അച്ഛൻ വരുമ്പോൾ നമുക്ക് പറയാവേ... ഇപ്പൊ കഴിക്കാം ".

"ആം... "മിന്നു എഴുനേറ്റു ഓടി.

സുധിയേട്ടൻ വന്നിട്ട് ബാക്കി തീരുമാനം ഉണ്ടാക്കാം.

"അമ്മേ വാ... "

"ആ... വരുന്നു.. "

Beema