മുദ്രകുത്തപ്പെട്ടവർ

അന്ന് ഞാൻ ക്ലബിന്റെ പടികൾ ഇറങ്ങുമ്പോൾ. എൻറ്റെ ചെവികൾ രണ്ടുംകൈകൾ കൊണ്ടുമർത്തി പിടിച്ചു.. അവർ പറയുന്നതൊന്നും കേൾക്കുവാനുള്ള കെൽപ്പ് എൻറ്റെ മനസ്സിനു ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..
കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവങ്ങളായി .. പുച്ഛവും പരിഹാസവുമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എൻറ്റെ ചുറ്റുമുള്ള മുഖകളിൽ കണ്ടിരുന്നില്ല..
അതു എന്നെ കൂടുതൽ അസ്വസ്ഥനാക്കി..

എൻറ്റെ മനസ്സിൻറ്റെ ഭാരമൊന്ന് ഇറക്കിവെക്കാൻ.. ഒന്നുറക്കെ കരയാൻ....ബൈക്കുമെടുത്ത് ഞാൻ വിചനമായ സ്ഥലം ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി..യാത്രയിൽ ഉടനീളമെന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

വിജനമായ ഒരു സ്ഥലത്ത് ഞാൻ വണ്ടി ഒതുക്കി ഞാൻ ഇറങ്ങി
മരത്തിൻറ്റെ ചുവടിൽ കെട്ടിയുർത്തിയ കരിങ്കൽ പടവിൽ ഞാനിരുന്നു..
ചുറ്റിലും ഒരു മനുഷ്യനുമില്ലെന്ന് ഒറപ്പു വരുത്തി ..ഞാൻ
കുറെ കരഞ്ഞു .. മനസ്സിനു അനുഭവപ്പെട്ട നീറ്റലിനു ശമനമുണ്ടാവുന്നതു വരെ..
അമ്മ പറയാറുണ്ട് ആൺകുട്ടികൾ കരയാൻ പാടില്ലയെന്ന്.. പക്ഷേ കഴിഞ്ഞ കുറിച്ചു ദിവസങ്ങളായി എനിക്ക് എൻറ്റെ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല..
ഇടക്ക് പോക്കറ്റിൽ നിന്നൊരു സിഗരറ്റ് എടുത്ത് പുകക്കുവാൻ തുടങ്ങി.. വീടു വിട്ട് കോയമ്പത്തൂർ പഠിക്കാൻ പോയതിന്റെ ഗുണമാണ് ഈ പുകവലി..

എത്ര പെട്ടെന്നാണ് കാര്യങ്ങൾ കീഴ്മേൽ മറഞ്ഞത്..
എല്ലാവരുടെയും ആദരവും സ്നേഹവുമേറ്റു വാങ്ങിയ എൻറ്റെ അച്ഛൻ.. ഇന്ന് എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ കള്ളനായിരിക്കുന്നു.
ഞാനൊരു കള്ളൻറ്റെ മോനും..
ജീവിതം അങ്ങനെയാണ്.. നാം ഉയർത്തിയ കെട്ടി ഉണ്ടാക്കിയ പടവുകൾ തകരാൻ ഒരു നിമിഷം മതി..

കൈ ഒന്നു പൊള്ളിയപ്പോളാണ് സിഗരറ്റ് കുറ്റിയായത് അറിയുന്നത്.. സിഗരറ്റ് കുറ്റി വലിചെറിഞ്ഞ് ഇരുട്ടിനാൾ മൂടപ്പെട്ട പ്രകൃതിയേ നോക്കിയിരുന്നു കൊണ്ട് എൻറ്റെ ചിന്തകളിൽ മുഴുകി..

അപ്പോളാണ് ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തത്.. അമ്മയാണ്.. സമയം ഏറെ വൈകിയിരിക്കുന്നു.. അമ്മ എന്നെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ പരിഭ്രമിച്ചു കാണും.. അമ്മയും പെങ്ങളും ഒറ്റകാണ്.. അച്ഛനില്ലാത്തതാണ്..

ഹലോ..കണ്ണാ....!
എവിടെയാ നീ.. എത്ര നേരമായി വിളിക്കുന്നു..

അമ്മേ ഞാൻ കൂട്ടുക്കാരൻറ്റെ
വീട്ടിലാ.. ഇപ്പോൾ വരാട്ടോ...

ശരി മോനെ വേഗം വരണേ

ശരി അമ്മേ ഞാൻ ഇതാ ഇറങ്ങി.

ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് .. ഞാൻ എൻറ്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.. അവിടെ നിന്നു എഴുന്നേറ്റു.. ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി..

വിട്ടിൻറ്റെ ഉമ്മറ പടിയിൽ അമ്മ കാത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ട്..

എന്താനാ അമ്മേ ഈ നേരത്തോക്കെ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നേ.. അകത്ത് ഇരുന്നാൽ പോരെ..

ഒന്നുമില്ലാടാ.. നീ വൈകിയപ്പോൾ ആകെ എന്തോ പോലെ..

മീനു ഉറങ്ങിയോ അമ്മേ...

ഹാ ഉറങ്ങി. ഒന്നു കഴികാതെയാ കിടന്നേ.. സ്കൂളിൽ നിന്ന് ആരൊക്കയോ കളിയാക്കിയെന്ന് പറഞ്ഞ് കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു വന്ന പാടെ...

മ്.. അമ്മ വലതും കഴിച്ചോ...

ഇല്ലാ കണ്ണാ ഏങ്ങനെയാ തൊണ്ടയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാ..അച്ഛൻ വലതും കഴിച്ചു കാണുമോ കണ്ണാ..
പ്രഷറിൻറ്റെയും ഷുഗറിന്റെയും ഗുളിക കഴിച്ചില്ലങ്കിൽ.. അച്ഛനു കാൽ കുഴയുന്ന പോലെ തോന്നും..

അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ ശരിയാവുക..ജാനി കുട്ടി വലതും പോയി കഴിച്ചേ...ഇന്നു ഞാൻ വിളമ്പി തരാൻ...
അച്ഛനുള്ള മരുന്ന് ഞാനും വക്കിലും ജയിൽ പോയപ്പോൾ കൊടുത്തിരുന്നു..അമ്മ വേവലാതിപ്പെടണ്ടട്ടോ

ആണോ കണ്ണാ.. അച്ഛനെന്താ പറഞ്ഞേ... എല്ലാവരെയും സഹായിക്കണമെന്ന ചിന്തയാ അച്ഛൻ..! എല്ലാവരെയും വിശ്വസിക്കും.. അതാ ഈ അനുഭവിക്കുന്നതെല്ലാം

അതു പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും .. അമ്മ കരയാൻ തുടങ്ങി.. ഞാൻ അപ്പോൾ അമ്മയെ ചേർത്തു പിടിച്ചു..
വിങ്ങി കൊണ്ട് .. അമ്മ തുടർന്നു

ഇന്ന് കമ്പളത്ത് രാധ ചേച്ചി വന്നപ്പോൾ അച്ഛനെ പോലീസുകാർ വലാതെ ഉപദ്രവിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞു.. അതു കേട്ടപ്പോൾ തുടങ്ങിയതാ ഒരു നെഞ്ചിടിപ്പ്.. അങ്ങനെ ചെയ്യോ കണ്ണാ.. അച്ഛനു വയ്യാത്തതല്ലേ..

അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല അമ്മേ..
അമ്മ ആദ്യം പോയി കണ്ണൊക്കെ കഴുകിയേ. ഞാൻ മീനുട്ടീയേ വിളിക്കട്ടെ.. രണ്ടാൾക്കും ഞാൻ വിളംബി തരാം ഇന്നു ചോറ്..

അമ്മ പറഞ്ഞത് എത്ര ശരിയാ..
അച്ഛനു എല്ലാവരെയും വിശ്വാസമാ.. എല്ലാവരെയും സഹായിക്കണമെന്ന ചിന്താഗതിക്കാരൻ..
അതു തന്നെയാണ് മറ്റൊള്ളവരുടെ മുന്നിൽ ഇന്നു അച്ഛനൊരു കള്ളനായത്.

കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി മീനുട്ടി വന്നു.. അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ ഏറെ പാടുപ്പെട്ടു..

രണ്ടുപേർക്കും പ്ലേറ്റ് നിരത്തിവെച്ച് ഞാൻ ചോറു വിളമ്പി

കണ്ണേട്ടൻ തിന്നുന്നില്ലേ..

ഞാൻ കഴിച്ചതാ മീനു..കൂട്ടുക്കാരൻറെ വീട്ടിൽ നിന്ന്.

നുണ പറഞ്ഞു ഞാൻ പിടിച്ചു നിന്നു.. അമ്മ പറഞ്ഞതു പോലെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നു ഇറങ്ങണ്ടേ.
നാളെ അച്ഛനെ കോടതിയിൽ ഹാജരാകുന്നത് വരെ എനിക്കൊരു മനസമാധാനവും കിട്ടില്ല...

എന്തായാലും രണ്ടുപേരേയും നിർബന്ധിച്ചു കഴിപ്പിച്ചു..
ഒരുവിധത്തിൽ ഉറക്കാൻ കിടത്തി..

ഞാൻ ട്രറസ്സിൻറ്റെ മുകളിൽ ഒരു പായ വിരിച്ച്.. ഒരു പുകയുമിട്ട് ആകാശത്തിലേക്ക് നോക്കി അങ്ങനെ കിടന്നു..

അച്ഛനൊരു ബാങ്കിലെ ഉദ്യോഗ്സ്ഥനായിരുന്നു.. ക്യാഷർ..!
സാമ്പത്തിക ക്രമക്കേട് നടത്തിയനു കഴിഞ്ഞക്കുറിച്ച് ദിവസങ്ങളായി മാധ്യമങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞാടുകയാണ്.. അച്ഛൻ..

ഞാൻ ഒരിങ്കലും വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല ആ വാർത്ത..
കാരണം ഞാൻ അറിയുന്ന അച്ഛൻ.. സ്വന്തം ജോലിയിൽ വിശ്വാസവും ആത്ഥമാർത്ഥയും പുലർത്തുന്ന വ്യക്തിയാണ്.. എവിടെയാണ് അച്ഛനു പിഴച്ചത്..
സഹപ്രവർത്തകനെ അമിതമായി വിശ്വസിച്ചു.. അവിടെയാണ് അച്ഛനു പിഴവു പറ്റിയത്..
ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളേയും നോക്കി ഞാൻ അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കിടന്നു..

ഇന്നാണ് അച്ഛനെ കോടതിയിൽ ഹാജറാക്കുന്നത്.. രാവിലെ തന്നെ ഞാൻ കോടതിലേക്ക് തിരിച്ചു..
അമ്മയും കൂടെ വരാമെന്ന് വാശിപിടിച്ചു.. പക്ഷേ ഞാൻ കൂടെ കൂടിയില്ല.. അച്ഛനെ കോടതിയിൽവെച്ചു കണ്ടപ്പോൾ ആകെ അവശനായി തോന്നി..
വക്കീലിനു അച്ഛന്റെ നിരപരാധിത്വം തെളിയിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു..കോടതി അച്ഛനെ കുറ്റവിമുക്തനാക്കി..

വീട്ടിലേക്കുള്ള മടക്കയാത്രയിൽ അച്ഛൻ എന്നോട് ഒന്നേ പറഞ്ഞുള്ളൂ..
"ആരേയും വിശ്വസിച്ചു കൂടാ..ല്ലേ.. കണ്ണാ.."

കാലങ്ങൾ കടന്നു പോയി.. ഞാനിന്ന് ഒരു അറിയപ്പെടുന്ന കമ്പനിയിൽ സോഫ്റ്റ് വെയർ എൻജീനിയറാണ്..

പക്ഷേ എന്നേ ആളുകൾ അറിയുന്നത് പഴയ കള്ളൻ നാരായണൻറ്റെ മോനായിട്ടു തന്നെയാണ്..
അച്ഛൻറ്റെ നിരപരാധിത്വം തെളിഞ്ഞിട്ടു പോലും..
ചിലത് അങ്ങനെയാണ് കാലങ്ങൾ എത്ര കഴിഞ്ഞാൽ സമൂഹം നമ്മുക്ക് ചാർത്തി തരുന്ന പേരു മായ്ക്കുവാൻ പ്രയാസമാണ്.
സമൂഹം എന്നെ കള്ളൻറ്റെ മോൻ എന്നു മുദ്രകുത്തി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു..

ഞാൻ ആലോചിക്കാറുണ്ട്.. നിരപരാധിയായി ഒരു അച്ഛൻറ്റെ മകനെ സമൂഹം ഇങ്ങനെയാണ് കാണുന്നതെങ്കിൽ കുറ്റക്കാരായ ഒരുപ്പാട് അച്ഛന്മാരുടെ മകളെ ഏങ്ങനെയാവും കാണുക..!

Pathu...♡