തമിഴത്തിപ്പെണ്ണ്............

തമിഴത്തിപ്പെണ്ണ്............

അനന്തുവിന്റെ അനിയത്തി അനുവിന്റെ കല്യാണ നിശ്ചയ ദിവസമാണ് ഞാൻ അവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്... കണ്ടതും ആ മുഖത്തു നിന്നും കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. മുമ്പെവിടെയോ കണ്ടതു പോലെ... ഇരുനിറത്തിൽ ഒരു സുന്ദരി... വരച്ചു വച്ചതു പോലെയുള്ള മുഖം... ഒതുങ്ങിയ ശരീരം ...

കണ്ണിമ വെട്ടാതെയുള്ള എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അനന്തു എന്നോടു പറഞ്ഞു ...

"എടാ... നിനക്കിവളെ അറിയില്ലേ.. കാർത്തിക... നമ്മുടെ കൂടെ ചെറുപ്പത്തിൽ കളിക്കാനൊക്കെ വന്നിരുന്ന തമിഴത്തി.. കോയമ്പത്തൂരുള്ള അമ്മായീടെ..."

'' ഓ...അവളാണോ..."

ഇവളിത്രയ്ക്കു സുന്ദരിയായോ? പെണ്ണാകെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു..

കാർത്തിക ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു... കല്യാണാലോചനകൾ നടക്കുന്നുണ്ട്.. ഒന്നും ശരിയായിട്ടില്ല..എന്റെ മനസ്സിലൊരു ലഡു പൊട്ടി..

എനിക്കും പെണ്ണു നോക്കി പെണ്ണു നോക്കി ഒന്നും ശരിയായിട്ടില്ല.. അനന്തുവിന്റെ സഹായത്തോടെ കാർത്തികയോട് ഒന്നു സംസാരിക്കണം..

അനന്തുവിന്റെ കയ്യും കാലും പിടിച്ച് കാർത്തികയോട് സംസാരിക്കാനുള്ള അവസരമുണ്ടാക്കി..

പഴയ കളിക്കൂട്ടുകാരനെ കണ്ടപ്പോൾ കാർത്തികയുടെ മുഖത്ത് ആഹ്ലാദം കത്തി..

വിശേഷങ്ങളൊക്കെ ചോദിച്ച് അവസാനം ഞാനെന്റെ മനസ്സിലുള്ളത് തുറന്നു പറഞ്ഞു...

''അതിന് നിങ്ങൾക്ക് വെളുത്ത പെൺകുട്ടികളെയല്ലേ ഇഷ്ടപ്പെടൂ... കറുത്തവരെ ഇഷ്ടമല്ലല്ലോ.. " അവൾ പരിഹാസരൂപേണ പറഞ്ഞു..
...........................................................................
ഒരു വേനലവധിക്കാലത്ത് മാവിൻ തോട്ടത്തിൽ കളിക്കാൻ പോവാൻ അനന്തുവിനെ വിളിക്കാൻ അവന്റെ വീട്ടിൽ പോയപ്പോഴാണ് അവിടൊരു ബഹളം...

''വന്തേ .. ണ്ട. പാല്ക്കാറേ... അടടാ...
പസ്... ആട്ടക്കത്തി ആടപ്പോറേൻ... "

പഴയൊരു ഹിറ്റ് തമിഴ് സിനിമാപാട്ടിനൊപ്പം ഡാൻസു കളിക്കുന്ന ഒരു പത്തു വയസ്സുകാരി... കൂടെ അവളെ കൈയടിച്ചു പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന പരിവാരങ്ങളും... എന്റെ അമ്മയും ചേച്ചിയുമെല്ലാം അക്കൂട്ടത്തിലുണ്ട്..... അനന്തുവും വായും പൊളിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ട്.. എന്നെ കണ്ടതു കൊണ്ടായിരിക്കും പിടിച്ചു നിർത്തിയതു പോലെ അവൾ ഡാൻസ് നിർത്തി നാണിച്ച് അവിടെ നിന്നും മാറി... ഒരു എണ്ണക്കറുമ്പി... പക്ഷേ അവളുടെ മിഴികൾക്കും പുരികക്കൊടികൾക്കും എന്തൊരഴക്......

ഞാൻ അനന്തുവിനെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് കളിക്കാൻ പോയി..

സ്കൂൾ പൂട്ടിയതുകൊണ്ട് അനന്തുവിന്റെ വീട്ടിൽ അവധിക്കാലം ചിലവഴിക്കാനെത്തിയതാണ് അവൾ.. പേരു കാർത്തിക..അനന്തുവിന്റെ അമ്മായിയുടെ മകളാണ് അവൾ.. കോയമ്പത്തൂരാണ് അമ്മായിയെ കെട്ടിച്ചയച്ചിരിക്കുന്നത്.. ഒരു മകളേയുള്ളൂ.. എപ്പോഴെങ്കിലുമൊക്കെയേ അമ്മായി നാട്ടിൽ വരാറുള്ളൂ.. ഇപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആദ്യമായി കാർത്തികയെ കാണുന്നത്...

രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കുട്ടി വാനരപ്പടയുടെ ഇടയിലേക്ക് അനന്തു കാർത്തികയെയും കൊണ്ടുവന്നു.. ഞാനും അഷ്റഫും അമീനും കൂടെ അവളെ കാര്യമായിട്ടു തന്നെ റാഗ് ചെയ്തു... അവൾക്ക് മലയാളം ഒട്ടും തന്നെ അറിയില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി... എന്തായാലും കാർത്തികയെക്കൂടെ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂട്ടി...

മരത്തിൽ കയറാനും ഊഞ്ഞാലിടാനും കുട്ടിയും കോലും കളിക്കാനും സേപ്പി കളിക്കാനും എല്ലാം ഞങ്ങളവളെ പഠിപ്പിച്ചു.. വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ വീട്ടുകാരെല്ലാവരും ചേർന്ന് കാർത്തികയെക്കൊണ്ട് ഓരോ തമിഴ് പാട്ടിനും ചുവടു വയ്പ്പിക്കും...ഞങ്ങൾ നാലു പേരെയും കവച്ചു കൊണ്ട് അവൾ എല്ലാ കളികളിലും മുന്നിട്ടു നിന്നു.. വെക്കേഷൻ കഴിയുന്നതിന് മുമ്പ് മലയാളം അക്ഷരങ്ങളും വാക്കുകളുമൊക്കെ ഞങ്ങളവളെ പഠിപ്പിച്ചു.. തട്ടിമുട്ടി മലയാളം പറയാൻ പാകത്തിൽ ഞാനവളെയാക്കിയെടുത്തു..

തമിഴും മലയാളവും ഇടകലർത്തി എന്നോടു കൂടുതൽ സമയവും സംസാരിക്കാൻ അവൾ ശ്രമിക്കുന്നതു കാണാറുള്ളതുകൊണ്ട് എന്റെ വീട്ടുകാരും കൂട്ടുകാരും ഒക്കെ എന്നെ കളിയാക്കാറുണ്ട്..

"എടാ, കാർത്തൂന് നിന്നെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാടാ..." അനന്തു പലപ്പോഴും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..

"വലുതാകുമ്പോൾ നമുക്ക് സന്ദീപിനെക്കൊണ്ട് കാർത്തികയെ കെട്ടിക്കാം... "

ഒരു ദിവസം എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ച് അനന്തുവിന്റെ അമ്മ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു...

"അയ്യേ... എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട... ഈ കാക്കക്കറുമ്പിയെ... എനിക്ക് വെളുത്ത പെൺപിള്ളേരെ മതി... കറുത്തവരെ എനിക്കിഷ്ടമല്ല.. "

എന്റെ മറുപടി പെട്ടെന്നു കേട്ടതും കാർത്തികയുടെ വലിയ കണ്ണുകളിൽ വെള്ളം നിറഞ്ഞു..

പിന്നീട് അവൾ എന്നിൽ നിന്നും അകലാൻ തുടങ്ങി.. കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കാർത്തിക കോയമ്പത്തൂരേക്കു തിരിച്ചു പോയി എന്നറിയാൻ കഴിഞ്ഞു...

ഓരോ വർഷം കഴിയുമ്പോഴും വെക്കേഷൻ സമയത്ത് കാർത്തിക വരുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചെങ്കിലും അവളെ പിന്നീടു കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... അവൾ ഇവിടെ എത്തുന്ന സമയങ്ങളിൽ ഞാൻ ചിലപ്പോൾ മറ്റു പലയിടത്തുമായിരിക്കും.. പിന്നീട് കാർത്തിക മറവിയിലേക്കു മാറി...
.......................................................................
" ഞാൻ പണ്ടെങ്ങോ തമാശയ്ക്കു പറഞ്ഞത് മനസ്സിൽ വച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണോ? വിവരമില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞെന്നും വച്ച്.."എന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു..

" ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ... എനിക്ക് വിരോധമൊന്നുമില്ല.. വീട്ടിൽ ചോദിച്ചോളൂ.. എന്നെ മലയാളം എഴുതാനും വായിക്കാനും പഠിപ്പിച്ചയാളല്ലേ.. "

അവൾ എനിക്കു നേരെ പ്രേമവായ്പോടെ കണ്ണെറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. ഞാനും തിരികെ അടുത്ത ഘട്ടങ്ങളിലേക്ക്...

രജിത കൃഷ്ണൻ