*അനാഥർ * (കവിത)

മലയാള സ്വരാക്ഷരങ്ങളെ ക്രമമായി ഒരു കവിതയിൽ കൊണ്ടുവരാൻ ഒരു ശ്രമം. കൂട്ടുകാരെ കുറവുകൾ തീർച്ചയായും ചൂണ്ടിക്കാട്ടണേ

*അ *
അനിയനെ വെക്കന്നു തന്നിട്ടു വേഗം
അമ്മയോ വിദൂരതയെ പുൽകിയല്ലോ
അച്ഛനുമനിയനുമൊത്തുള്ള യാത്രയിൽ
അച്ഛനോ പാതി വഴിയോർമ്മയായി
അത്തലേറിടും തുടർയാത്രയിൽ
അത്താണില്ലാതെ തെരുവിൻ മക്കളായ്.

*ആ *
ആമോദമൊക്കെയും പോയ് മറഞ്ഞു
ആശകൾ കരിനിഴൽ ചിത്രം വരച്ചു.
ആരോരുമില്ലാത്ത തെണ്ടികൾ മാത്രമായ് -
ആതെരുവിന്നോരത്തു കിടന്നുറങ്ങി.
ആരുണ്ടൊരിത്തിരി കരുണയേകാൻ
ആരോരുമില്ലാത്ത ഞങ്ങൾക്കു വേണ്ടി .

* ഇ*
ഇരന്നു പകലോ പശിയടക്കി
ഇരവിൽപശിയേറ്റു തളർന്നുറങ്ങി
ഇടയ്ക്കിടെ നിറയും ഭീതിദ കാഴ്ചയിൽ
ഇരവിലുറക്കത്തിൽ ഞെട്ടിയുണർന്നു.
ഇരുന്നും കിടന്നും നേരം വെളുപ്പിച്ചു 0
ഇണ്ടലോടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് നീങ്ങവെ

*ഈ *
ഈ ഗഗന വിശാലതയ്ക്കു കീഴെ
ഈധരണിക്കു ഭാരമായ് ജീവിതം പോറ്റേ
ഈർച്ചവാളുപോലെ ഹൃദയം പിളരിലും
ഈച്ചയാർക്കും മലിനമാം ഭക്ഷണം
ഈ രണ്ടു പേരും തുല്യമായ് ഭക്ഷിച്ച്
ഈ മട്ടിലന്യോന്യം കൂട്ടായ്തുടർന്നു

* ഉ*
ഉച്ചവെയിലേറ്റേറെനടന്നു ;സായാഹ്നം-
ഉടലിൽ ശീതളക്കുളിരു പകർന്നീടവേ
ഉത്സാഹികളായെത്തിയൊരു ടി.വി ഷോപ്പിൻ മുന്നിൽ
ഉന്മത്തമാകും ദൃശ്യവിരുന്നിൽ കൺനട്ട്
ഉത്സുകരായ് ചില്ലുജാലകച്ചാരെ നിൽക്കേ
ഉൾച്ചൂടാലെരിയുമീയകതാരിൽ
ഉപരതിയായിടുമീ കാഴ്‌ചകൾ മോഹനം.

* ഊ *
ഊർവ്വരമാകുമീ മനസ്സിലമൃതമായ്
ഊയലാടും കാഴ്ചയിൽ മയങ്ങിനിന്നീടവേ
ഊളകൾ നിങ്ങൾ കടന്നു പോയീsണമെന്നു ചീറി -
ഊക്കോടെയുള്ളിൽ നിന്നെത്തിയ മാന്യൻ്റെ
ഊക്കാർന്ന തള്ളലിൽ തെറിച്ച വീണെങ്കിലും
ഊർജ്ജം വീണ്ടെടുത്തു മണ്ടിയെന്നനിയനൊത്ത്.

* ഋ *
ഋണികനവനുടെ ആട്ടേറ്റു ഞങ്ങൾ
ഋതിയരായങ്ങനെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങവേ
ഋച്ഛരയായവൾ ഞങ്ങളെ മാടി വിളിച്ചു.
ഋതിയമോടെ പശിമുട്ടേ ഭക്ഷണമേകി.

* എ *
എത്രമേൽപാപപങ്കിലമെങ്കിലും
എത്രമേൽ കാരുണ്യമീ മനസ്സിനുള്ളിൽ
എത്രപേർ തിരിച്ചറിയുന്നീ നൻമ
എത്രമേൽ ആക്ഷേപമേറ്റിടാനല്ലോ തിടുക്കം
.
* ഏ*
ഏതാണ്ടീയമ്മയെ പോലല്ലോ
എഴകളാമീ ഞങ്ങൾ തൻ ജീവിതം
ഏങ്കോണിപ്പുകളേറെയുണ്ടെങ്കിലും ഞങ്ങളിൽ
ഏകഭാവമായ് വർത്തിപ്പൂ നൻമ

* ഐ *
ഐച്ഛികത്തോടുള്ള ജീവിതമല്ലെങ്കിലും
ഐഹികത്തോടിരിക്കുന്ന നേരമത്രയും
ഐനസമൊന്നും തൊട്ടു തീണ്ടാതെ
ഐര ജീവിത മറുകര താണ്ടണം

* ഒ*
ഒട്ടു നേരം പശിയടങ്ങിയങ്ങിരിക്കേ
ഒട്ടു നേരമാവാത്സല്യമേറ്റിരിക്കെ
ഒട്ടേറെ ചിന്തകളെന്നിലേറിപ്പോയ്
ഒട്ടലൊക്കെ മെല്ലെ കടന്നു പോയ്.

* ഓ*
ഓദനംവാത്സല്യമോടേകിയ
ഓജസ്വീ മുഖയാമമ്മയോട്
ഓതിവിടഞങ്ങളിരുവരും

* ഔ *
ഔ ജസ്യം ചിലർക്കു ശോഭയേറ്റിടും
ഔദാര്യമോ ഏഴയ്ക്കു ഭൂഷണം
ഔന്നത്യമേറിടണമീ ജീവിതയാത്രയിൽ
ഔദ്ധത്യമില്ലാതെ നമ്മളേവരും