ഒരു സങ്കീർത്തനം പോലെ.

...........................................................

' ഒരു സങ്കീർത്തനം പോലെ' എന്ന പുസ്തകത്തെപ്പറ്റി ഒരു ബന്ധു പറഞ്ഞത് അത് വാങ്ങി വായിച്ചു തുടങ്ങ്യപ്പൊ,
പെട്ടു പോയി..ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല...പകുതി വഴിക്ക് വെച്ച് വായന നിർത്തി എന്നൊക്കെയായിരുന്നു.
അതിനുമുന്നെ ഞാനീ പേര് മാത്രമേ കേട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.പുസ്തകത്തെപ്പറ്റി അറിവൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

പിന്നൊരു ദിവസം എന്തോ സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഒരു സുഹൃത്താണ് പറഞ്ഞത്.മലയാളത്തിലെ ക്ലാസ്സിക് രചനകളിലൊന്നാണിതെന്നും തീർച്ചയായും വായിച്ചിരിക്കേണ്ട പുസ്തകമാണെന്നും.
കടുകട്ടി സാഹിത്യം മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് വായിച്ചു നോക്കൂ എന്ന മറുപടിയായിരുന്നു.

വെക്കേഷന് ചെന്നപ്പൊ കണ്ണൂരിലെ ഡി.സി ബുക്സ് സന്ദർശനങ്ങളിലൊന്നിൽ തേടിയത് എം.ടി സാറിന്റെ വാനപ്രസ്ഥവും ,ഷെർലക്കും,
അത് രണ്ടും സ്റ്റോക്കില്ലെന്ന് കേട്ട് നിരാശയോടെ ഇറങ്ങുമ്പൊഴാണ് സങ്കീർത്തനം പോലെ കണ്ണിലുടക്കിയത്.
വെറുതെ കൈയ്യിലെടുത്ത് പേജുകളിലൂടെ പോകുമ്പൊ എന്തോ ഒരിഷ്ടം തോന്നി, വാങ്ങിക്കാമെന്നു വച്ചു.

നാട്ടിൽ നിന്നു വന്ന തിരക്കൊന്നൊതുങ്ങിയപ്പൊ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.ആദ്യത്തെ നാലഞ്ച് പേജുകൾ വായിക്കുമ്പൊഴേക്കും ഒരുപാടിഷ്ടം തോന്നി.

ദസ്തയേവ്സികിയിലൂടെ... അന്നയിലൂടെ... അവരുടെ ചിന്തകളിലൂടെ , പ്രവൃത്തികളിലൂടെ മനസ്സ് ഒഴുകി നടക്കുകയായിരുന്നു.
ഏതോ ഒരു മായിക ലോകത്തിലെത്തിയ പോലെ...
ദസ്തയേവ്സ്കിയെ...അന്നയെ ...ഒക്കെ ഒരുപാട് നാളായി പരിചയമുള്ളതുപോലെ...

കുഞ്ഞുങ്ങൾ കോലുമിഠായി നുണയും പോലെ വേഗം തീർന്നു പോകരുതേന്ന് കരുതി ഓരോ പേജും ഒരുപാട് കൊതിയോടെ, സമയമെടുത്താണ് വായിച്ചത്.
അതിലെ ഓരോ വാക്കും കാണാതെ പോകരുതെന്ന് നിർബ്ബന്ധമായിരുന്നെന്നു പറയാം.അത്രയേറെ ഹൃദ്യമായി തോന്നി.സംഭവങ്ങളെക്കാൾ അല്ലെങ്കിൽ കഥയെക്കാൾ രണ്ടു വ്യക്തികളുടെ ചിന്തകൾക്ക്,സംഭാഷണങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം കൊടുത്ത രചന.

ഒരൊറ്റ വരി പോലും ബോറടിപ്പിച്ചില്ല.
'സങ്കീർത്തനം പോലെ' എന്ന
പേരിനെ അന്വർത്ഥമാക്കുന്ന എഴുത്ത്.
അന്നയുടെയും ദസ്തയേവ്സ്കിയുടെയും മനോഹരമായ പ്രണയം വായനക്കാരുടെ മനസ്സിലെന്നും തങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഒരു സങ്കീർത്തനം തന്നെയെന്ന് നിസ്സംശയം പറയാം.
ആ രീതിയിലാണ് കഥാകാരൻ ഓരോ വരിയും
കോർത്തിണക്കിയിരിക്കുന്നത്.

പ്രത്യേക സ്വഭാവക്കാരനായ(പെട്ടെന്ന് കോപം വരികയും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അത് തീരുകയും ചെയ്യുന്ന) ദസ്തയേവ്സ്കിയെ അന്ന വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് 'പിശാചിന്റെയും പുണ്യവാളന്റെയും അംശങ്ങളുള്ള ഒരാൾ' എന്നാണ്.മറ്റു ഹൃദയങ്ങളെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്ന നിഗൂഢവും അദ്ഭുതകരവുമായ എന്തോ മന്ത്ര ശക്തിയുള്ള ആ ഹൃദയത്തിലേക്ക് അന്നയും ആകർഷിക്കപ്പെടുകയാണ്...
ഒരു മുന്നറിയിപ്പുമില്ലാതെ.

"അണമുറിഞ്ഞൊഴുകുന്ന ഒരു നദി പോലെയായിരുന്നു ആ സ്നേഹം.
അന്ന അതിൽ വീണു പോയി.അതിന്റെ ഒഴുക്കിൽ,അതിന്റെ ചുഴികളിൽ,അതിന്റെ മലരികളിൽ,അതിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ.
ആ സ്നേഹം അവളെ അദ്ഭുതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
അതത്രമേൽ തീക്ഷ്ണവും , വന്യവുമായിരുന്നു അതത്രമേൽ ഉത്ക്കടവും അഗാധവുമായിരുന്നു.
തന്റെ ജീവിതത്തിൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അന്ന അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
അതും ഓർക്കാപ്പുറത്ത്.
വിധി കാത്തുവച്ചിരുന്ന ഒരു നിമിഷം പോലെയായിരുന്നു അത്.അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ അദ്ഭുതകരമായ ഒരു പ്രകാശം പരന്നു" എന്നിങ്ങനെ അന്നയുടെ ദസ്തയേവ്സിയോടുള്ള സ്നേഹത്തെ കഥാകാരൻ വർണ്ണിക്കുന്നു. ഇതിലപ്പുറം അവരുടെ മനോനിലയെ വേറെങ്ങിനെ വർണ്ണിക്കാൻ. പുസ്തകത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ഭാഗമായി എനിക്കുതോന്നിയത് മുകളിൽ പറഞ്ഞ വരികളാണ്.ഇനിയുമിനിയുമുണ്ട് അടിവരയിട്ടു ഹൃദിസ്തമാക്കാൻ തോന്നുന്ന വരികളൊരുപാട്.

ഇത് വായിക്കാനെനിക്ക് പ്രേരണയായ സുഹൃത്തിന് നന്ദി പറയുന്നതോടൊപ്പം
കഥാകൃത്തായ പെരുമ്പടമ്പം സാറിന് ഇനിയും ഇതു പോലുള്ള നല്ല രചനകളെഴുതാൻ കഴിയട്ടെയെന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ,എന്റെ ചെറിയ പുസ്തകശേഖരങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇനി പ്രിയമുള്ള ഒരു സങ്കീർത്തനമായ് ഈ പുസ്തകവും.

MayaDinesh