പുനർജനി തേടുന്ന വാകപ്പൂവുകൾ

ഒരിക്കൽക്കൂടിയീ-
വാകതൻ
ചോട്ടിൽ നാമെത്തുമ്പോൾ
ഈ മരച്ചില്ലതൻ-
തണലിൽ നാമിരിക്കുമ്പോൾ
മുൻജന്മങ്ങളിൽ-
തപം ചെയ്ത മോഹങ്ങളൊക്കെയും
ഇളംമണ്ണിൽ-
ചുരമാന്തി ഉൾച്ചൂട് തേടവേ.
ഇതളറ്റ് വീഴുമീ-
പുഷ്പദളങ്ങൾക്കിന്നും
അന്നിന്റെ-
ഹൃദയത്തിൻ കടുംചുവപ്പ്,
അതെ,അന്നിന്റെ-
ഹൃദയങ്ങൾതൻ ഉൾത്തുടിപ്പ്‌..

ഇനിയും ജനിക്കാത്ത-
രജനിതൻ മാറിലും
ഇനിയും പുലരാത്ത-
പുലരിതനുള്ളിലും
ഒരു ഗദ്ഗദമായി നീ-
വാടാതെ കൊഴിയാതെ,
ഓർമ്മയുണർത്തി നിന്നീടിലും.
ആ മൗന രാഗങ്ങൾ-
കാർമേഘ ശകലംപോൽ.
കണ്ണീർ കണങ്ങളായ്-
കര കവിഞ്ഞൊഴുകീടിലും.

മനസ്സിൽ നീ-
കരിമഷിയാൽ തീർത്തനിൻ,
ഓട്ടുവള കിലുക്കങ്ങൾ.
മനസ്സിൽ നീ ചാലിച്ച-
വർണ്ണ വളപ്പൊട്ടുകൾ
വെറുമൊരു
മഷിതണ്ടിനാൽ-
മായ്ക്കാൻ കഴിയുമോ..?
നിന്റെ-
വെറുമൊരു മറുവാക്കിൽ-
മറക്കുവാൻ കഴിയുമോ..?

✍️Shajith anandeswaram