ഒരു വിധവ...

മഞ്ഞച്ചരടിൽ മന്ത്രം ചൊല്ലി..
താലിയായത് ഇട്ട നേരം..
പത്നിയായി പോൽ!!
സ്വപ്നങ്ങൾ പലതും കണ്ടുനാൾ അമ്മയാകവേ...
അണിയറയിൽ കുത്തുവാക്കുകൾ...
മോതിരമൂരുവാൻ സമയമായെന്ന്..

പതിയൊന്നുരിയവേ
കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചൊരു വാക്കുപോലെ..
പാൽപ്പല്ലുമുളയ്ക്കാക്കൊച്ചിനെ ഒക്കത്താക്കി ഓടുന്നു പത്നി
സ്വഗൃഹം തേടി..
ഓർക്കുന്നില്ലവർ വളരും കിടാവിന് അച്ഛനെന്നു വിളിക്കുവാനാരുമില്ലെന്ന്...
കൊതിതീരെ പുണരുവാനച്ഛനില്ലെന്ന്..
സ്വഗൃഹത്തിലൊരിക്കലന്യയാകുമെന്നു തോന്നിടാതെ
വേലക്കാരിയായി വേഷ്ടി കഴുകുന്നു വിധവയാം മകൾ..

സ്നേഹം തുളുമ്പും സോദരങ്ങൾ
കൂലിയില്ലാ വേലക്കാരിക്കുടു
തുണി കൊടുക്കും നേരം
മച്ചകം നോക്കി വളരുന്നു കൊച്ചൊരെണ്ണം...
അച്ഛനെന്നു വിളിക്കാൻ കൊതിയാകുന്നെന്നു
മുത്തച്ഛനോടു ചൊല്ലവേ
പള്ളി വികാരിയെ നോക്കി നീ അച്ഛനെന്നു വിളിച്ചോളൂ
എല്ലാവർക്കുമച്ഛനല്ലേ വികാരി.

മറുപടി കേട്ടു കരഞ്ഞീടവേ
കണ്ണുനീരുതുടയ്ക്കുവാൻ കൂടെ വരുന്നു പിഴച്ചു പോയൊരു ഭാവി..
ഇവിടേ തെറ്റു ചെയ്തതാര്?
പിറവികൊണ്ട മകനോ...
പോരടിക്കും മാതാവോ...പിതാവോ...?
ഓർക്കുക പാരിൽ പിറന്ന കുഞ്ഞിനു ദൈവങ്ങൾ രണ്ട്..
അതിലൊന്ന് മാതാവ്
പിന്നൊന്ന് പിതാവ്..
ഇതുരണ്ടു മില്ലാതെ വളർന്നെന്നാൽ മാറിടുമവൻ അസുരനായി

By: Vinu K MohaN