ഇന്റർവ്യൂ തുടങ്ങിയിട്ട് ഒരു മണിക്കൂര് ആയി.അടുത്ത ഉൗഴം എന്റെതാണ്.
ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന മുറി ശീതീകരിച്ചതാണെങ്കിലും വിയർക്കുന്നുണ്ട്....ടെൻഷൻ കൊണ്ടാവും.പതിവില്ലാതെ ടൈ കെട്ടിയതിന്റെ അസ്വസ്ഥതയും..
പ്യൂൺ എന്റെ പേര് വിളിച്ചു .
ഞാന് ഇന്റര്വ്യൂ നടക്കുന്ന മുറിയുടെ വാതില് പകുതി തുറന്ന് "മേ എെ കമിൻ "എന്ന് ചോദിച്ചു ..
"യേസ്" മൂന്നുപേരിൽ നടുവില് ഇരിക്കുന്ന
നീല ഷര്ട്ടിട്ട തിമിംഗലം പോലുളളയാൾ കസേര ചൂണ്ടിക്കാട്ടി പറഞ്ഞു..
നീല ഷര്ട്ടിട്ട തിമിംഗലം പോലുളളയാൾ കസേര ചൂണ്ടിക്കാട്ടി പറഞ്ഞു..
"താങ്ക്യൂ സാര് " എന്നു പറഞ്ഞ് കസേരയില് പിന്നിലേക്ക് ചാരാതെ വടി പോലെ ഇരുന്നു .
എന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റുകളെല്ലാം ഇടതു ഭാഗത്തിരിക്കുന്ന പ്രേംനസീറിന്റെ മുഖച്ഛായയുളളയാൾ വാങ്ങി ,അലക്ഷ്യമായി മറിച്ചു നോക്കി തിരിച്ചു തന്നു.
"ദെൻ ടെൽ മീ യുവേഴ്സെൽഫ്" എന്ന് കനത്ത ശബ്ദത്തില് വലതു ഭാഗത്തിരിക്കുന്ന സഫാരി ഇട്ടയാൾ മൊഴിഞ്ഞു....
ഞാന് എന്റെ ജീവചരിത്രം മുഴുവന് ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു...
അതിനിടയിൽ കുറെ ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളുമായി അഭിമുഖം നീണ്ടു .
കുറച്ച് നേരം കാത്തിരിക്കാൻ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ഞാൻ പുറത്തിരുന്നു.
ആ സഫാരിയുടെ ഇംഗ്ളീഷില് "ർ" എന്ന അക്ഷരം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് മുഴുവന് മനസ്സിലായില്ല എന്നതൊഴിച്ചാൽ പൊതുവേ ഇന്റര്വ്യൂ കുഴപ്പമില്ല എന്ന് തോന്നി .
അഞ്ചു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള് വീണ്ടും എന്നെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു . ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു .വീണ്ടും ഞാന് കസേരയില് പിന്നിലേക്ക് ചാരാതെ വടി പോലെ ഇരുന്നു .
."കൺഗ്രാജുലേഷൻസ് ..യൂ ആർ സെലക്റ്റഡ്."...എന്ന് കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് സഫാരിക്കാരൻ പറഞ്ഞു...
"താങ്ക്യൂ സാര് "എന്നു പറഞ്ഞ്കൊണ്ട് ഞാന് കസേരയില് ചാരിയിരുന്നു...
."റ്റു ബി ഫ്രാങ്ക്...എനി അദർ ആക്റ്റിവിറ്റീസ് യൂ ഹാവ്?" തളള വരൽ ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ച് കാണിച്ച് നീലത്തിമിംഗലം ചോദിച്ചു
വെളളമടിക്കാറുണ്ടോ എന്ന്.....
"നോ സാര് ..സോറി സാർ" ...അപ്പോൾ അങ്ങനെയാണ് എനിക്ക് പറയാന് തോന്നിയത്..
അത് കേട്ട് മുന്നുപേരും കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു...
അന്ന് അവര് ചിരിച്ചതിന്റെ അർത്ഥം പിന്നീടാണ് മനസ്സിലായത് .
അന്ന് അവര് ചിരിച്ചതിന്റെ അർത്ഥം പിന്നീടാണ് മനസ്സിലായത് .
-------------------------------------------
ഇന്ന് ഒന്നാം തീയതി.....ആദ്യ ശമ്പളം കിട്ടി.ഇന്ന് വേഗം വീട്ടിലെത്തണം...
ആദ്യ ശമ്പളം അമ്മയുടെ കൈയില് കൊടുത്ത് അനുഗ്രഹം വാങ്ങണം..
അമ്മ എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാകും..
ആദ്യ ശമ്പളം അമ്മയുടെ കൈയില് കൊടുത്ത് അനുഗ്രഹം വാങ്ങണം..
അമ്മ എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാകും..
പെട്ടെന്ന് ഒാഫീസിലേക്ക് കമ്പനിയുടെ ഏരിയാ മാനേജരും ബ്രാഞ്ച് മാനേജരുംകയറി വന്നു..
"ഹായ് ഗായ്സ്... റ്റുഡേ വീ ഹാവ് എ സ്പെഷ്യല് ട്രീറ്റ് ഫ്രം അവര് ന്യൂ സ്റ്റാഫ്"... എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ...
എല്ലാവരും കൈയടിച്ചു.
എല്ലാവരും കൈയടിച്ചു.
എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാന് പകച്ചുനിന്നു!!!
എല്ലാവരുംഡ്രസ്സ്കോഡ് മാറ്റി വെച്ചുകൊണ്ട് ഫ്രീക്കന്മാരായി കൃത്യം വൈകുന്നേരം ഏഴു മണിക്ക് തന്നെ മെട്രോപൊളിറ്റൻ ക്ലബ്ബില് എത്തി.
എന്നെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്ത തിമിംഗലവും പ്രേംനസീറും സഫാരിയും എത്തിയിരുന്നു.കമ്പനിയുടെ സ്റ്റേറ്റ് ലെവല് മാനേജര്മാരാണത്രേ അവര് .
പച്ച നിറത്തിലുള്ള വയറു വീർത്ത കുപ്പിയില് നിന്നും വാല് നീണ്ട വൈൻ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകർന്ന്, ഗ്ലാസ്സുകൾ പരസ്പരം മുട്ടിച്ച് "ചിയേഴ്സ് "പറഞ്ഞ് സ്റ്റേറ്റ് ലെവല് മാനേജര്മാർ ഉദ്ഘാടനം നിർവഹിച്ചു .
തുടര്ന്ന് എല്ലാവരും കൈ മെയ് മറന്ന് ആടിത്തിമിർത്തു...!!!
ഒടുവില് ഞാന് ബിൽ പേ ചെയ്തിറങ്ങുമ്പോൾ സമയം അർദ്ധരാത്രിയോടടുത്തിരുന്നു.
പുറത്ത് ചുവന്ന കണ്ണുകളുളള നരിച്ചീറുകൾ ഇരയെ പിടിക്കാന് വട്ടമിട്ട് പറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
Manfred Pramod.

No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക