അറുപതിലെത്തിയിട്ടും
അടയാളങ്ങളിവിടെ ബാക്കിയാണ്..
അടയാളങ്ങളിവിടെ ബാക്കിയാണ്..
മനുഷ്യനാവണമെനിക്ക്
നല്ലൊരുമനുഷ്യന്..
നല്ലൊരുമനുഷ്യന്..
കൊന്തയും പൂണൂലും തൊപ്പിയും
അടയാളങ്ങളാണ്..
അടയാളങ്ങളാണ്..
കാവിയും പച്ചയും ചുവപ്പും
അടയാളങ്ങള്തന്നെ..
അടയാളങ്ങള്തന്നെ..
കറുപ്പും വെളുപ്പും വാലുളളപേരുകളും
അടയാളങ്ങള്തന്നെ..
അടയാളങ്ങള്തന്നെ..
മരണവീട്ടിലുമുണ്ടിപ്പോള്
ജാതിയോതുന്ന കൊടിയടയാളങ്ങള്..
ജാതിയോതുന്ന കൊടിയടയാളങ്ങള്..
മതിലുകളില്ലായിരുന്നെങ്കില്നിന്േറയുമെന്േറയു-മില്ലാതെയെല്ലാംനമ്മുടേതായേനെ..
അടയാളങ്ങള്ക്കിടയില് ഞാന്തിരഞ്ഞത്
മനുഷ്യനെയാണ്..
മനുഷ്യനെയാണ്..
കണ്ടതില്ലെവിടെയുമാ നല്ലചിഹ്നം
നല്ലൊരു മനുഷ്യചിഹ്നം..
നല്ലൊരു മനുഷ്യചിഹ്നം..
അറുപതിലെത്തിയതറിയാതെ
അടയാളങ്ങളിന്നുമിവിടെ ബാക്കി...!!
അടയാളങ്ങളിന്നുമിവിടെ ബാക്കി...!!
ആര്.ശ്രീരാജ്
No comments
Post a Comment
ഈ രചന വായിച്ചതിനു നന്ദി - താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം രചയിതാവിനെ അറിയിക്കുക